سیزده بدر روز آشتی با طبیعت است/ تعطیلات عید نوروز را با تخریب طبیعت پایان نبریم

به گزارش موج رسا; سیزده بدر یا جشن بدرقه نوروز از مهمترین رسوم مشترک در میان اقوام ایرانی بوده که در چند سالهای اخیر روز آشتی با طبیعت نیز تلقی می‌شود و مردم برای تکمیل شادیهای خود و دور کردن غم و غصه با حضور در طبیعت زیبا مراسم سیزده بدر را با نشاط و شادمانی اجرا می‌کنند و در این میان زنجان‌یها هم این روز را در دامن طبیعت و باغهای سنتی در هوایی دلپذیر در کنار خانواده سپری می‌کنند.

امروز روز مهربانی با طبیعت و بدرقه عید آیینی و باستانی نوروز است، هر چند در تاریخچه این روز رسم و رسومات زیبایی نهفته است اما متاسفانه طی چند سال اخیر این سنت رنگ و بوی دیگری گرفته است به طوری که هر ساله خسارات زیادی در این روز به طبیعت و محیط زیست ما وارد می‌شود و همچنان جای فرهنگ شهروندی در روز مهربانی با طبیعت خالی است.

باید گفت متاسفانه برخی‌ها به دلیل بی‌توجهی به منابع طبیعی و اهمیت آن اقدام به تخریب طبیعت می‌کنند و این ذخایر خدادادی را از بین می‌برند.

به دامن صحرا و طبیعت رفتن، شوخی و بازی کردن، دویدن، تاب خوردن و در هر حال شاد بودن، از ویژگی‌های روز سیزده بدر و گره زدن سبزه به نیت باز شدن گره دشواری‌ها و برآورده شدن آرزوها، از دیگر رسوم این روز است.

فرهنگ اساطیر برای رسم‌های سیزده بدر معانی تمثیلی آورده به گونه‌ای که شادی و خنده در این روز به معنی فرو ریختن اندیشه‌های تیره و پلیدی، روبوسی نماد آشتی و به منزله تزکیه، خوردن غذا در دشت نشانه فدیه گوسفند بریان، به آب افکندن سبزه‌های تازه رسته نشان دادن هدیه به ایزد آب یا ناهید و گره زدن سبزه برای باز شدن بخت تمثیلی برای پیوند زن و مرد برای تسلسل نسلها و رسم اجرای انواع مسابقه به ویژه اسب دوانی یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشکسالی است.

این باور همگانی چنان است که اگر خانواده‌ای نتواند علتی تمام روز را به باغ و صحرا برود، به ویژه با دگرگونی‌های جامعه شهری امروز، در بعدازظهرروز سیزدهم، حتی برای زمان کوتاهی هم که شده برای گره زدن سبزه و بیرون کردن نحسی از خانه به باغ یا گردشگاهی عمومی می‌رود.

روز طبیعت، فرصت بسیار مغتنمی است تا فرهنگ احترام به طبیعت را به یکدیگر و بویژه کودکان بیاموزیم. همه باید به یاد داشته باشیم که طبیعت، خانه بزرگ­تر ما محسوب می‌­شود و آسیب­ رساندن به اجزای اصلی آن که درختان و سبزه­ زارها هستند، حیات روی زمین را به نابودی می­‌کشاند.

این باور همگانی چنان است که اگر خانواده‌ای نتواند به علتی تمام روز را به باغ و صحرا برود، به ویژه با دگرگونی‌های جامعه شهری امروز ، در بعد از ظهر روز سیزدهم، حتی برای زمان کوتاهی هم که شده برای گره زدن سبزه و بیرون کردن نحسی از خانه به باغ یا گردشگاهی عمومی می‌رود.

اما از گذشته تاکنون، دگرگونی‌های صنعتی و شغلی، بزرگ شدن شهرها ، وسعت خانه‌سازی و شهرسازی و فراوانی وسایل آمد و رفت سبب شده که خانواده‌ها در عین حال که استقبال بیشتری نسبت به روآوردن به طبیعت و طبیعت گردی دارند، اما سال به سال مجبور به پیمودن راه بیشتری برای یافتن سبزه و کشتزار جهت گذران سیزده بدر هستند چون رفته رفته استفاده بی‌رویه و نابه جای انسان از طبیعت سبب نابودی آن شده است.

زندگی انسان چنان وابسته به محیط زیست است که حذف آن به هیچ وجه قابل تصور نیست چراکه در وهله نخست به حذف انسان و حیات بشری منجر می شود. در واقع باید توجه داشت که محیط زیست می تواند بدون انسانها زنده بماند، اما انسانها بدون محیط زیست نمی توانند زنده باشند.

شاید بتوان گفت که حفظ محیط زیست، ضروری ترین وظیفه انسانهاست چراکه به اندازه زندگی انسانها اهمیت دارد. گفتن از محیط زیست اما در بسیاری موارد دردناک است، از این بابت که انسانها چه فجایعی بر سر این موجود ناتوان آورده اند. موجود ناتوان نامیدن محیط زیست، شاید علمی و مناسب نباشد اما واقعیت این است که طی سالها محیط زیست با بیرحمی و شقاوت کامل مورد ظلم قرار گرفته و نتوانسته چنانکه باید از خود محافظت کند.

بنابراین بیاییم در روز سیزده بدر که بدرقه نوروز است و از طرفی در تقویم رسمی کشور روز آشتی با طبیعت است از این منبع طبیعی و خدادادی که منشا حیات و جاودانگی و فرح بخشی است محافظت کنیم و ان را فدای شادی یک روز خود نسازیم.

//ع