
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موجرسا»؛ در همه کشورهای پیشرفته صنعتی مثل ژاپن و کشورهای اروپایی برای آموزش و پرورش فرزندان موفق و خانوادههای آنان جهت رشد و توسعه اقتصادی و فرهنگی به تناسب شرایط موجود و ساختارهای سیاسی خود تدابیر و برنامهریزیهای لازم از طرف مسئولان ذیربط صورت میگیرد که براساس ارزیابیهای موجود و مقایسه با کشورهای درحال توسعه عملکرد موفقی در حوزههای مختلف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی داشتند.
بیشتر بخوانید
امروز در جامعه ایرانی که در حال گذر از جامعه سنتی به جامعه مدرن و پسامدرن است بیش از هر زمان دیگری نیاز به چارهاندیشی، تدبیر و ارائه راهکارهای کاربردی جهت استفاده بهینه از ظرفیتهای موجود مساجد، مدارس و خانوادهها جهت رشد و توسعه اقتصادی و تعالی فرهنگ غنی اسلامی و ایرانی احساس میشود که کوتاهی و غفلت آسیبهای جبرانناپذیری را بهدنبال خواهد داشت.
با توجه به اینکه قابلیتها و زمینههای آن در کشور وجود دارد نياز به انسجام و پیوند ارگانها و سازمانهای ذیربط و همت بالای مدیریت کارآمدی جهت همافزایی در استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود دارد.
مسجد، مدرسه و خانوادهها سه بال توانمند و بالقوه برای نظام تعلیم و تربیت اسلامی و ایرانی کشورمان برای پیشرفت و بالندگی هستند
ظرفیتهای موجود:
در ایران جمعیت حدود ۸۵ میلیون نفر جمعیت حدود ۲۶ میلیون خانوار زندگی میکنند که دارای ۱۱۰ هزار مدرسه با ۸۵ هزار مسجد با امکانات و تجهیزات و نیروهای انسانی توانمند و دلسوز است.
آمار فوق نشانگر آن است با وجود ظرفیت و پتانسیلهای موجود با فضای فیزیکی گسترده و کانونهای فرهنگی و هنری نیاز مبرم به تعامل و همکاری بین سه ضلع مثلث مسجد، مدرسه و خانواده در قالب تفاهمنامه و مشخص شدن وظایف هر یک از طرفان احساس میشود.
هرسه نهاد توانمند، مفید، مؤثر و کارساز به شرط داشتن فعالیت قانونمند و نظاممند در مشارکت و استفاده از امکانات موجود ملی و محلی یکدیگر در سطوح مختلف هستند.
با عنایت به اهمیت و نقش نظام تعلیم و تربیت با مشارکت اجتماعی، اقتصادی و احساس مسئولیت اولیا خانواده، مساجد و مدارس امکانپذیر بوده ولی نیاز به قانون تقسیم کار، مدیران کارآمد و با انگیزه و با احساس مسئولیت قانونی و شرعی در هر سه ارگان دارد.
رویکردها:
در فرآیند تحول بنیادین نظام آموزش و پرورش ضرورت تحول از بعد سازماندهی، منابع و امکانات قوانین و مقررات به صورت مدیریت و راهبردی به تفکیک عوامل محیطی، فرهنگ سازمانی و منابع انسانی آورده شده به طوریکه نهاد مسجد و مدرسه و خانواده دارای رویکرد آموزشی، تربیتی و حتی عبادی دارند تربیت فرزندان صالح، صادق و سالم خاستگاه اصلی نظام برای رشد اخلاقی، معنوی و اقتصادی دانشآموزان بوده و است.
مساجد در دوران صدر اسلام و حتی زمان هشت ساله جنگ تحمیلی علاوه بر جایگاه عبادی کارکردهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و حتی اقتصادی داشته و موفق عمل کرده و تأثیرگذار بودند.
امروز پیوند و تعامل سازنده این سه نهاد علاوه بر رشد و شکوفایی استعدادهای بالقوه فرزندان در سایه همدلی و وفاق باعث پویایی و همافزایی فعالیتهای مساجد و مدارس خواهد شد.
مساجد امنترین و مهمترین مکان در جلوگیری از آسیبهای اجتماعی مثل بزهکاری نوجوانان بوده و باعث کاهش بخش عمده از نگرانیهای والدین نسبت به آینده فرزندانشان و جلوگیری از اختلالات رفتاری مثل پرخاشگری و افسردگی خواهد بود.
مدارس دارای دو رویکرد آموزشی و پرورشی بوده که امکان جداسازی این دو از یکدیگر طبق آیات قرآنی وجود ندارد.
خانواده مهمترین و اصلیترین عامل تربیت و ارتقاء شعور اجتماعی و فرهنگی در جامعه است.
هر سه نهاد براساس وظیفه ذاتی باید به عنوان یک باغبان زمینهساز رشد اخلاقی، معنوی و مادی نونهالان جامعه باشد.
با رویکردهای دارای وجه تشابه این سه نهاد بیش از هر چیز و هر زمان برای مسولان نظام تعلیم و تربیت احساس مسئولیت و نیاز به تصمیمگیری و تصمیمسازی دارند.
مزایای پیوند مسجد، مدرسه و خانواده:
۱. استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود (فضاهای فیزیکی و نیروهای انسانی )
۲. پیوند عملی و کاربردی شیوههای تربیت صحیح (هماهنگی و همکاری مطلوب و تأثیرگذار)
۳. پیوند، وفاق و همدلی مساجد با دانشآموزان و اولیاء آنان (همسویی و همگرایی )
۴. کاهش هزینههای مدارس در پیشبرد اهداف آموزشی و تربیتی
۵. پیوند اعتقادی با جامعهشناختی دانشآموزان (بروزرسانی مسائل دینی برای آنان )
راهکارها:
۱. فرهنگسازی از طریق رسانههای اجتماعی مثل صدا و سیما
در خصوص اهمیت و نقش هر سه حوزه برای پذیرش یکدیگر و احساس نیاز طرفینی
۲. انعقاد تفاهمنامه همکاری بین مسئولان امور مساجد، وزارت آموزش و پرورش با همکاری و هماهنگی انجمن اولیاء و مربیان مرکز
۳. وضع قوانین لازم و حمایتی از طرف مجلس شورای اسلامی و مشخص کردن چارچوب همکاریها در حوزههای مختلف
نویسنده: صفیاله ملکی، دکتری جامعهشناسی
انتهای خبر/