تجلی وحدت سیره امام جواد (ع)
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ امام محمدبن‌علی مشهور به امام جواد علیه‌السلام، نهمین امام شیعیان در دورانی به امامت رسید که جامعه اسلامی با چالش‌های بزرگی از نظر عقیدتی، سیاسی و اجتماعی مواجه بود.
بیشتر بخوانید
یکی از ویژگی‌های بارز دوران ایشان نفوذ جریان‌های فکری انحرافی و تلاش دستگاه خلافت عباسی برای تضعیف جایگاه اهل بیت علیهم‌السلام بود.
با وجود فشارهای سیاسی شدید امام جواد علیه‌السلام در مسیر حفظ وحدت اسلامی گام‌های مهمی برداشتند. ایشان با بهره‌گیری از سیره پدر بزرگوارشان امام رضا علیه‌السلام، تلاش کردند تا با گفتگو، مناظره و پاسخ‌گویی به شبهات مرز میان حق و باطل را روشن سازند اما در عین حال به تحریک احساسات و تفرقه‌افکنی میان مسلمانان دامن نزدند و حفظ وحدت در جامعه اسلامی از خصوصیات اصلی ایشان محسوب می‌شد.
امام جواد علیه‌السلام می‌دانستند که جامعه اسلامی بیش از هر چیز نیاز به آرامش، بیداری فکری و تبیین حقیقت دارد.
یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌هایی که امام جواد علیه‌السلام بر عهده گرفتند صیانت از آموزه‌های تشیع و پاسداری از خط اهل بیت علیهم‌السلام بود.
از سوی دیگر، امام علیه‌السلام با پاسخ‌گویی به پرسش‌های فقهی و عقیدتی، تلاش کردند تا مرجعیت علمی اهل بیت را تثبیت کند. در حالی که برخی از خلفای عباسی در صدد بودند که شخصیت علمی امام را زیر سئوال ببرند امام جواد (علیه‌السلام) در مناظرات متعدد خود با دانشمندان برجسته عصر برتری علمی خود را به اثبات رساندند و موجب تثبیت جایگاه علمی امامان شیعه در اذهان عمومی شدند.
امام جواد علیه‌السلام مانند دیگر ائمه اطهار نه تنها برای حفظ دین و عقاید صحیح مبارزه کردند بلکه در برابر ظلم و فساد حاکمان نیز ایستادگی کردند.
در دورانی که خلافت عباسی به ویژه مأمون و معتصم برای حفظ ظاهر رابطه‌ای سیاسی با امام برقرار می‌کردند اما در واقع به‌دنبال تضعیف جایگاه ایشان بودند امام با بصیرت و شجاعت مرز خود را با حکومت‌های ستمگر حفظ کردند.
امام جواد علیه‌السلام با درایت و برخورد حکیمانه از فرصت‌ها برای تقویت بنیه فکری و دینی جامعه شیعه بهره بردند اما هرگز به سازش با ظلم تن ندادند.
پس از مرگ مأمون معتصم عباسی به خلافت رسید. وی که از محبوبیت و نفوذ امام در بین مردم و علما آگاه بود، احساس خطر کرد و برای محدود کردن فعالیت‌های امام ایشان را از مدینه به بغداد فراخواند. در این دوره فشارها بر امام افزایش یافت.
سرانجام در سال ۲۲۰ هجری قمری امام جواد علیه‌السلام در سن ۲۵ سالگی و در اوج شکوفایی علمی و اجتماعی خود به دست همسرش ام‌الفضل (با تحریک معتصم عباسی) مسموم و به شهادت رسید.
این جنایت بزرگ نمونه‌ای دیگر از دشمنی همیشگی خلفای جور با اهل بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است که حتی در برابر امامی جوان و بی‌گناه از قتل و ظلم دریغ نکردند.
شهادت امام جواد علیه‌السلام قلب شیعیان را دردمند ساخت اما راه ایشان ادامه یافت. تلاش‌های ایشان در زمینه آموزش، وحدت، صیانت از معارف دین و مبارزه با ظلم، در تاریخ تشیع همچون چراغی پرفروغ باقی مانده است.
امام جواد علیه‌السلام با وجود سن کم در هنگام رسیدن به امامت نقشی بسیار مهم در حفظ وحدت جامعه اسلامی تقویت بنیه علمی شیعه، و ایستادگی در برابر ظلم ایفا کردند.
شهادت مظلومانه ایشان سندی دیگر بر مظلومیت اهل بیت و دشمنی خلفای ستمگر با نور حقیقت است. امروز نیز پیروی از سیره ایشان راهی روشن برای صیانت از دین وحدت امت اسلامی و مقابله با انحرافات است.
نویسنده: سمیرا قربانی، فعال رسانه
انتهای خبر/