
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موجرسا»؛ ازدواج، پیوندی مقدس و قراردادی اجتماعی است که ریشه در فطرت انسان دارد. این نهاد، کانون شکلگیری خانواده، واحد بنیادین جامعه و بستری برای رشد، آرامش و تکامل فردی و اجتماعی است.
بیشتر بخوانید
اما افسوس که در سالهای اخیر، ازدواج در جامعه ما با چالشهای متعددی رو به رو شده است که یکی از پررنگترین آنها، پدیده «چشم و همچشمی» و تجملگرایی است.
این پدیده، ازدواج را از معنای حقیقی خود دور کرده و آن را به میدانی برای رقابتهای بیهوده و نمایش ثروت تبدیل کرده است.
چشم و همچشمی، میل افراطی به مقایسه خود با دیگران و تلاش برای برتری ظاهری، بهخصوص در مراسم و تشریفات ازدواج، به یکی از موانع اصلی ازدواج آسان تبدیل شده است.
از جهیزیههای پر زرق و برق و لباسهای گرانقیمت گرفته تا باغ تالارهای مجلل و برگزاری مراسمهای پرهزینه، همهچیز دست به دست هم داده تا این سنت زیبا به باری سنگین بر دوش خانوادهها، بهخصوص جوانان، تبدیل شود.
این رقابتهای بیهوده، نهتنها فشار مالی زیادی را تحمیل میکند، بلکه ارزشهای اصلی ازدواج، یعنی عشق، همدلی، تفاهم و همراهی را تحتالشعاع قرار میدهد.
وقتی تمرکز از «داشتن»به «بودن» تغییر کند، وقتی معنای خوشبختی در سادگی، صداقت و درک متقابل جستجو شود، آنگاه میتوانیم به ریشههای واقعی ازدواج بازگردیم.
رسانهها و شبکههای اجتماعی نیز گاهی با نمایش سبکهای زندگی لوکس و نامتعارف، به این پدیده دامن میزنند و انتظارات غیرواقعی را در ذهن جوانان ایجاد میکنند.
این تصویرسازی غلط، بسیاری از دختران و پسران را از ازدواج منصرف کرده یا باعث میشود شروع زندگی مشترک خود را با بدهیهای سنگین آغاز کنند که این خود، زمینهساز تنشها و اختلافات آتی خواهد بود.
در مقابل این تجملگرایی، الگوی آسان گرفتن ازدواج قرار دارد؛ سبکی که بر سادگی، قناعت و تمرکز بر ارزشهای معنوی و انسانی تأکید دارد.
آسان گرفتن ازدواج به معنای نادیده گرفتن سنتها نیست، بلکه بازنگری در آنها و اولویتبندی نیازهای واقعی و معنوی است این رویکرد، هزینههای ازدواج را کاهش داده و امکان ورود جوانان بیشتری به این مسیر را فراهم میآورد.
تشویق به برگزاری مراسمهای سادهتر، کاهش هزینههای مربوط به جهیزیه و مهریههای منطقی، همگی از مصادیق آسان گرفتن ازدواج هستند.
این امر نیازمند تغییر نگرش در سطح خانوادهها، جامعه و مسئولان فرهنگی است. وقتی بزرگان خانواده و جامعه، الگوی سادگی و قناعت را در ازدواج فرزندان و جوانان ترویج کنند، فرهنگ غلط چشم و همچشمی به تدریج کمرنگ خواهد شد.
اهمیت تشکیل خانواده بر کسی پوشیده نیست. خانواده، اولین و مهمترین نهاد آموزشی و تربیتی است که در آن، ارزشهای اخلاقی، اجتماعی و دینی به نسلهای آینده منتقل میشود.
فرزندانی که در کانون خانوادهای گرم، صمیمی و بر پایه عشق و احترام رشد میکنند، معمولاً از سلامت روانی و اجتماعی بهتری برخوردارند و در آینده، اعضای مؤثر و سازندهای برای جامعه خواهند بود.
خانواده، پناهگاه امنی در برابر سختیها و تنهاییهای زندگی است همسران در کنار یکدیگر، سختیها را آسانتر تحمل میکنند و در شادیها، لذت بیشتری میبرند. این همراهی و همدلی، نهتنها به استحکام رابطه زوجین کمک میکند، بلکه الگویی مثبت برای فرزندانشان نیز خواهد بود.
برای عبور از معضل چشم و همچشمی و ترویج فرهنگ آسانگیری در ازدواج، باید نگاه جامعه به این سنت ریشهای تغییر کند.
ازدواج نباید به مسابقهای برای نمایش ثروت و تجمل تبدیل شود، بلکه باید به عنوان سفری مشترک برای ساختن زندگی، رشد فردی و تربیت نسلی آگاه و مسئول تلقی شود.
مسئولان فرهنگی، رسانهها، خانوادهها و خود جوانان، همگی در این میان نقشی حیاتی دارند. با ترویج الگوهای صحیح، حمایت از ازدواجهای آسان و تأکید بر ارزشهای معنوی و انسانی، میتوانیم این سنت الهی را از بند تشریفات بیهوده رها کرده و آن را به مسیری هموار و دلپذیر برای آغاز زندگی مشترک تبدیل کنیم. چراکه خوشبختی واقعی در سادگی، صداقت و عشق پایدار نهفته است، نه در زرق و برقهای زودگذر دنیا.
نویسنده: فاطمه شیرینی، فعال رسانه
انتهای خبر/