به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ روز خبرنگار در تقویم رسمی کشور، روزی است برای تعظیم در برابر قلم‌های روشنگر، صدای بی‌صدایان، و وجدان‌های بیداری که بی‌هیاهو، اما بی‌وقفه در مسیر آگاهی‌بخشی، عدالت‌خواهی و پاسداری از حقیقت گام برمی‌دارند. اما هر ساله که به این روز نزدیک می‌شویم، به جای آن‌که نوای تکریم شنیده شود، پژواک اعتراضی عمیق‌تر از گذشته به گوش می‌رسد. امسال نیز، همانند سال‌های پیشین، فضای روز خبرنگار در استان زنجان نه با شور بزرگداشت، بلکه با طنین انتقاد و نارضایتی از وضع موجود همراه است؛ انتقاداتی که دیگر نمی‌توان آن را نادیده گرفت یا در پس تعارفات و مراسم‌های نمادین پنهان کرد.
بیشتر بخوانید
در تازه‌ترین اقدام جمعی و قابل تأمل، بیش از ۴۵ رسانه استان زنجان، متشکل از نمایندگی روزنامه‌های سراسری، خبرگزاری‌ها، نشریات محلی و پایگاه‌های خبری، با امضای طوماری خطاب به مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، خواستار عدم برگزاری جشنواره مطبوعات و مراسم روز خبرنگار در سال جاری شده‌اند. این اقدام بی‌سابقه، نه از سر مخالفت با اصل برگزاری جشنواره، بلکه از عمق ناامیدی و نارضایتی از بی‌اثر بودن این‌گونه برنامه‌ها در ارتقاء سطح رسانه و جایگاه حرفه‌ای خبرنگاران سرچشمه می‌گیرد.
در بخشی از این طومار آمده است که برگزاری جشنواره مطبوعات در سال‌های گذشته هیچ تأثیری در افزایش کیفیت تولیدات رسانه‌ای استان نداشته و از مسیر اصلی خود منحرف شده است. وقتی رسانه‌گرانی که سال‌ها در دل میدان، با کمترین امکانات و بیشترین مسئولیت فعالیت کرده‌اند، دیگر اعتقادی به این رویداد ندارند، باید دانست که بحران عمیق‌تر از یک اختلاف‌نظر ساده است.
از سوی دیگر، خلأ نهادهای صنفی فعال و مستقل مانند خانه مطبوعات، بیش از پیش احساس می‌شود. خانه‌ای که باید مأمن، تکیه‌گاه و زبان گویای خبرنگاران باشد، سال‌هاست که در استان زنجان یا اساساً وجود خارجی ندارد، یا آن‌چنان در حاشیه قرار گرفته که بود و نبودش تفاوتی نمی‌کند. نبود ساختار صنفی مقتدر، امکان چانه‌زنی حرفه‌ای را از خبرنگاران گرفته و آنان را در برابر تصمیم‌های سلیقه‌ای و بی‌پشتوانه نهادهای رسمی، بی‌دفاع ساخته است.
اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نیز در این میان، به جای ایفای نقش حمایتی و تسهیل‌گر، بیشتر درگیر اجرای برنامه‌های کلیشه‌ای و بی‌روح شده که نه بر مبنای نیازسنجی واقعی رسانه‌هاست و نه دغدغه ارتقاء حرفه‌ای آن‌ها را دارد. تأکید بر برگزاری جشنواره‌هایی که معیارهای داوری آن شفاف نیست، خروجی‌اش صرفاً چند لوح تقدیر و تندیس بی‌اثر خواهد بود، نه تقویت بدنه رسانه‌ای استان.
این در حالی است که اهالی رسانه، خواستار تخصیص منابع جشنواره به حمایت‌های واقعی از رسانه‌ها هستند؛ از جمله آموزش‌های حرفه‌ای، تأمین تجهیزات فنی، ارتقاء امنیت شغلی خبرنگاران، و ایجاد بسترهای گفتگوی مؤثر میان رسانه و نهادهای مسئول. حقیقت آن است که وقتی خبرنگاری ماه‌ها بدون بیمه، با حداقل دستمزد و در غیاب حمایت صنفی قلم می‌زند، تجلیل صوری از او در روز خبرنگار نه‌تنها دلگرم‌کننده نیست، بلکه نوعی بی‌عدالتی مضاعف است.
اکنون زمان آن فرا رسیده است که متولیان فرهنگی استان به جای اصرار بر حفظ ظواهر، به درون این بدنه زخم‌خورده توجه کنند. اگر قرار است روز خبرنگار گرامی داشته شود، باید ابتدا کرامت خبرنگار را گرامی داشت؛ با شفافیت، با عدالت، و با اصلاح رویه‌های معیوب گذشته.
ایستادن خبرنگاران زنجان، یک اعتراض ساده نیست؛ یک هشدار است. هشداری برای بازنگری در سیاست‌های فرهنگی، درک جایگاه واقعی رسانه، و احیای شأن این حرفه شریف. باشد که این صدا، نه‌تنها شنیده شود، بلکه پاسخی درخور نیز دریافت کند.
انتهای خبر/