عشق به فرزندآوری تا ترس هزینه‌های نگهداری
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ یکی از پرسش‌هایی که ممکن است در زمینه ی فرزندآوری مطرح شود این است که چه عواملی باعث می‌شود خانواده‌های ثروتمند فرزندان کم‌تری داشته باشند؟ آیا بین ثروت و تعداد فرزندان رابطه‌ای وجود دارد؟ چرا خانواده‌های پردرآمد فرزندان کم‌تری به دنیا می‌آورند؟ و در زیر به تعدادی از این عوامل اشاره می‌شود.
بیشتر بخوانید
هزینه‌های نجومی فرزند
قضیه فقط پوشک و شیر خشک نیست! خانواده‌های مرفه می‌خواهند بهترین امکانات آموزشی، تفریحی و بهداشتی را برای فرزندانشان فراهم کنند. این یعنی شهریه‌های سنگین مدارس خصوصی، کلاس‌های فوق‌برنامه گران‌قیمت، مسافرت‌های خارجی و غیره... هر چقدر سطح توقعات بالاتر برود، هزینه نگهداری یک بچه هم بیشتر می‌شود.گاهی در خانواده‌های مرفه هزینه نگهداری یک فرزند برابر با هزینه نگهداری چند فرزند در یک خانواده معمولی است.
شغل و پیشرفت شخصی
بسیاری از پدران و مادران (به خصوص مادرها) ترجیح می‌دهند روی کار و پیشرفت خودشان تمرکز کنند. داشتن بچه (مخصوصاً اگر تعدادشان زیاد باشد) وقت و انرژی زیادی می‌طلبد و ممکن است مانع رسیدن به اهداف شغلی شود. به عبارتی، بعضی‌ها ترجیح می‌دهند به جای بزرگ کردن یک خانواده بزرگ، یک شغل و کار بزرگ را مدیریت کنند.
سبک زندگی اعیانی
بعضی‌ها هم می‌خواهند از زندگی مجردی یا زندگی دونفره خودشان نهایت لذت را ببرند. سفر کردن، تفریح کردن، خرید کردن و به طور کلی خوش گذراندن بدون دغدغه‌های بچه‌داری. این سبک زندگی با داشتن بچه زیاد خیلی سازگار نیست.
نگاه متفاوت به آینده
خانواده‌های مرفه معمولاً به آینده بچه‌هایشان بسیار فکر می‌کنند. آن‌ها می‌خواهند بهترین فرصت‌ها را برای بچه‌هایشان فراهم کنند، از جمله تحصیلات عالی، شغل مناسب و زندگی راحت و به همین خاطر، ترجیح می‌دهند به جای اینکه تعداد زیادی بچه داشته باشند و نتوانند به همه فرزندان به اندازه کافی رسیدگی کنند، تعداد کم‌تری بچه داشته باشند و تمام امکانات را برای آن‌ها فراهم کنند.
خانواده‌های تحصیل‌کرده و مرفه معمولاً اطلاعات بیش‌تری در مورد روش‌های پیشگیری از بارداری و تنظیم خانواده دارند. آن‌ها می‌توانند با برنامه‌ریزی دقیق، تعداد بچه‌هایی که می‌خواهند داشته باشند را کنترل کنند.
تغییر نقش زنان در جامعه
در جوامع برخوردار از سطح درآمد بالا، زنان نقش فعال‌تری در عرصه اقتصاد و اجتماع ایفا می‌کنند. تحصیلات عالی، اشتغال در مشاغل کلیدی و استقلال مالی، از ویژگی‌های بارز زنان این جوامع است.
این عوامل منجر به تأخیر در تصمیم‌گیری در مورد فرزندآوری یا کاهش تعداد فرزندان می‌شود.
تأمین اجتماعی فراگیر
در کشورهایی با نظام تأمین اجتماعی قوی، نیاز به فرزندآوری به منظور تأمین آتی کاهش می‌یابد. افراد از این اطمینان خاطر برخوردارند که دولت در دوران سالمندی از آن‌ها حمایت خواهد کرد؛ بنابراین، نیازی به اتکا به فرزندان جهت تأمین مایحتاج زندگی در این دوران نخواهند داشت.
مجموعه این عوامل، تمایل خانواده‌های با درآمد بالا به داشتن فرزندان کم‌تر را بیان می‌کند. البته، این یک قاعده کلی است و استثنائاتی نیز وجود دارد.
چرا خانواده‌های با اقتصاد پایین فرزندان بیش‌تری دارند؟ چه عواملی در این موضوع دخیل هستند؟
به طور کلی عوامل متعددی در این موضوع دخیل هستند و نمی‌توان یک دلیل واحد را به‌عنوان علت اصلی معرفی کرد. اما مهم‌ترین دلایل عبارتند از : نیاز به نیروی کار که
در خانواده‌های با اقتصاد پایین، فرزندان می‌توانند به‌عنوان نیروی کار در کشاورزی، دامداری یا سایر مشاغل خانگی کمک کنند و به تأمین درآمد خانواده کمک کنند.
عدم دسترسی به آموزش و آگاهی
در بسیاری از مناطق با اقتصاد پائين، دسترسی به آموزش و آگاهی در مورد روش‌های پیشگیری از بارداری محدود است.
عدم دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری
در این مناطق، وسایل پیشگیری از بارداری ممکن است گران باشند یا به راحتی در دسترس نباشند و مورد دیگر نگرش‌های فرهنگی و اجتماعی است که در برخی از فرهنگ‌ها، داشتن فرزند زیاد به‌عنوان یک ارزش تلقی می‌شود و یا فرزند پسر پشتوانه خانواده در نظر گرفته می‌شود.
امنیت اجتماعی
در شرایطی که سیستم‌های تأمین اجتماعی قوی وجود ندارد، فرزندان می‌توانند به‌عنوان تکیه‌گاه والدین در دوران سالمندی عمل کنند و مرگ و میر کودکان در جوامعی که میزان مرگ و میر کودکان بالاست، خانواده‌ها ممکن است برای اطمینان از بقای حداقل تعدادی از فرزندان، تعداد بیش‌تری فرزند به دنیا بیاورند.
نویسنده: اکرم محمدی منفرد، دبیر جمعیت خاتم‌الاوصیا زنجان
انتهای خبر/