به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در خطبه هفتاد و هشتم نهج‌البلاغه آمده است، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ؛ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي؛ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي؛ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ.
بیشتر بخوانید
نيايش امام:
خدايا از من در گذر آن‌چه را از من بدان داناترى، و اگر بار ديگر به آن باز گردم تو نيز به بخشايش باز گرد. خدايا، آن‌چه از اعمال نيكو كه تصميم گرفتم و انجام ندادم ببخش. خدايا، ببخش آن‌چه را كه با زبان به تو نزديك شدم ولى با قلب آن را ترك كردم. خدايا، ببخش نگاه‌هاى اشارت آميز و سخنان بى‌فايده و خواسته‌هاى بى‌مورد دل و لغزش‌هاى زبان.
انتهای خبر/