شبهات را بايد در پرتو قرآن شناخت
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در خطبه هفتاد و پنجم نهج‌البلاغه آماده است؛ أَوَ لَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفِي، أَوَ مَا وَزَعَ الْجُهَّالَ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي؟ وَ لَمَا وَعَظَهُمُ اللَّهُ بِهِ أَبْلَغُ مِنْ لِسَانِي. أَنَا حَجِيجُ الْمَارِقِينَ وَ خَصِيمُ النَّاكِثِينَ الْمُرْتَابِينَ، وَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ تُعْرَضُ الْأَمْثَالُ وَ بِمَا فِي الصُّدُورِ تُجَازَى الْعِبَادُ.
بیشتر بخوانید
دفاع امام برابر تهمت‌ها:
آيا شناختى كه بنى‌اميّه از روحيّات من دارند آنان را از عيب جويى بر من باز نمى‌دارد و آيا سوابق مبارزات من نادان را بر سر جاى خود نمی‌نشاند كه به من تهمت نزنند؟
آن‌چه خدا آنان را بدان پند داد از بيان من رساتر است. من مارقين (از دين خارج شدگان) را با حجّت و برهان مغلوب مى‌كنم و دشمن ناكثين «پيمان شكنان» و ترديد دارندگان در اسلام مى‌باشم، شبهات را بايد در پرتو كتاب خدا قرآن، شناخت و بندگان خدا به آن‌چه در دل دارند پاداش داده مى‌شوند.
انتهای خبر/