روستای درسجین میزبان عاشقان شهید قدیمی

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «موجرسا»؛ روستای درسجین این روزها به مناسبت سالگرد شهادت شهدای راه خدمت و شهید بهروز قدیمی، میزبان مهمانانی است که برای نشان دادن ارادت و احترام خود به این شهید بزرگوار و دیگر شهدای این روستا به آنجا میآیند. مراسمهای ویژهای به همین مناسبت برگزار میشود که در آنها یاد و خاطره شهدا گرامی داشته میشود.
بیشتر بخوانید
مهمانان از نقاط مختلف کشور به این روستا سفر میکنند تا با حضور خود، عشق و ارادتشان را به شهیدان و ارزشهای والای آنها ابراز کنند. این تجمعات نهتنها فرصتی برای یادآوری فداکاریهای شهداست، بلکه باعث تقویت روحیه همبستگی و اتحاد در میان مردم نیز میشود.
روستای درسجین، آرام و سبز، زیر آسمان پاک زنجان نفس میکشد. خانههایش بوی نان تازه و یادگاریهای قدیمی میدهد؛ یادگاریهایی که بعضیشان پشت ویترینهای کوچک، عکس جوانانی را نگه داشتهاند که رفتند و دیگر برنگشتند. امروز، پای مسئولان شهرستان به این روستا باز شده، اما نه برای بازدیدهای معمولی، امروز میخواهند به خانههایی بروند که هنوز بوی شهید میدهد.
خانه مادر، خانه دل
درِ خانه کوچک مادر شهید بهروز قدیمی که باز میشود، گویی سالها عقب میروی. عکس شهید، بزرگ و با ابهت، بر دیوار نشسته است. چشمانش زندهاند، گویی هنوز میخندد، هنوز نگاه میکند. مادرش، پیرزنِ رنجکشیده، با دستهای لرزان، چای تعارف میکند. فرماندار ابهر رو به مادر شهید میگوید: «شما چشم و چراغ این شهرید شهید شما چراغ شهر ما است».
اما مادر چه میگوید؟ شاید چیزی نگوید. شاید فقط اشکهایش را پنهان کند. شاید در دلش زمزمه کند: «چراغ؟ چراغ که روشن نمیکند، چراغ که گرم نمیکند. پسرم را میخواهم.» اما لبخند میزند، چون میداند پسرمردش زندهتر از همه ماست.
در خانه همسر شهید بهروز قدیمی، سکوت عمیقتر است. عکسهای مصور روی دیوار، یادآور روزی هستند که این خانه پر از شادی بود. حالا همسر شهید، زنی که هنوز چهرهاش بوی جوانی میدهد، پای سفره سادهای نشسته. مسئولان دورش حلقه زدهاند. فاتحه میخوانند، اما انگار دلها بیشتر از لبها زمزمه میکنند.
همسر شهید بهروز قدیمی، آرام از روزهایی میگوید که همسرش زنده بود. از شبهایی که منتظر بود، از صبحی که خبر شهادت را آوردند. صدایش میلرزد، اما غرور عجیبی در چشمانش موج میزند. او هم میداند که همسرش زیر این خاکها نیست؛ او در هر کوچه، در هر نگاه پرامید، در هر فریاد «یا زهرا» زنده است.
یادمانهای شهیدان، حقِ فراموشناشدنی
همسر شهید بهروز قدیمی در ادامه این دیدار، با ابراز نگرانی از عدم توجه به یادمانها و المانهای مرتبط با شهیدان، گفت: با گذشت یک سال از شهادت شهید قدیمی، هنوز هیچ یادمان و المانی در شأن این شهید بزرگوار احداث نشده است.
وی همچنین اشاره کرد: در سطح شهر ابهر حتی تصویری از شهید وجود ندارد و این موضوع را نگرانکننده دانست.
همسر شهید قدیمی افزود: شهیدانی همچون بهروز قدیمی که در کنار آیتالله رئیسی و شهید طارمی در جوار سردار سلیمانی به شهادت رسیدند، میتوانند الگوی مناسبی برای نسلهای آینده باشند.
همسر شهید بر اهمیت ایجاد فضاهای فرهنگی و یادبودها برای تجلیل از مقام والای شهدای گرانقدر تأکید کرد و خواستار توجه بیشتری از سوی مسئولان به این مقوله شد.
به برکت خون شهدا ایستادهایم
حجتالاسلام مرادپور، امام جمعه شهر ابهر، در سخنان خود به ویژگیهای بارز شهید بهروز قدیمی اشاره کرد و گفت: اخلاص، ایثار و سادهزیستی از جمله خصائص برجسته این شهید بزرگوار بود.
وی بر این نکته تأکید کرد که ما به برکت خون شهدا ایستادهایم و ادامه دادن این راه مقدس را وظیفه خود میدانیم.
امام جمعه ابهر افزود: فرهنگ ایثار و شهادت است که ما را استوار نگه داشته و باعث میشود در برابر چالشها و مشکلات ایستادگی کنیم.
شهید خدمت عاشقانه زیست، جاودانه ماند
علیرضا قدیمی، فرزند شهید بهروز قدیمی در گفتگو با خبرنگار موجرسا گفت: حضور مردم در مراسم تشييع، تدفین و یادبود پدر عزیزم نشان از عمق قدرشناسی ملت از فداکاریهای فرزندان خود دارد و این همراهی بزرگترین پشتوانه برای ما بوده است.
وی افزود: در این میان نمیتوانم از ایثار و فداکاریهای بیدریغ مادرم این اسوه صبر و استقامت سخنی به میان نیاورم پس از شهادت پدر، مادرم با تحمل رنج فراوان و با عشقى مادرانه تمام تلاش خود را برای تربیت و بالندگی من و برادرم به کار بستند.
فرزند شهید بهروز قدیمی با بیان اینکه صبر فداکاری و از خودگذشتگی مادرم حقیقتاً ستودنی است، تصریح کرد: ما همواره قدردان زحمات بی شائبهاش خواهیم بود.
وی یادآور شد: یاد و خاطره تمامی شهدای خدمت آن پاکباختگانی که جان خود را در راه خدمتگذاری به مردم شريف ايران فدا کردند گرامی میدارم این عزیزان با اخلاص و تلاش بیوقفه در عرصه خدمتگزاری نه تنها گرهای از مشکلات مردم گشودند بلکه با نثار جان خویش به والاترین مقام یعنی شهادت دست پیدا کردند.
فرزند شهید بهروز قدیمی اظهار داشت: شهید خدمت چه زیبا تعبیری است از عاقبت نیکوی کسانی که تمام هم و غمشان خدمت به خلق و رضایت پروردگار بوده است، پدر عزیزم و دیگر شهدای والامقام خدمت با تأسی به سیره ائمه اطهار (عليهمالسلام) خدمت به مردم را عبادت دانسته و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزیدند تا آنکه تقدیر الهی مدال بر افتخار شهادت را بر سینه آنان نشاند.
وی خاطرنشان کرد: پدر عزیزم شهید بهروز قدیمی عمر بر برکت خویش را در راه خدمت به مردم و اعتلاء این مرز و بوم سپری کرد و سرانجام در راه خدمت جان گرانبهای خود را فدا کرد یاد و خاطره این شهید والامقام و دیگر شهدای خدمت و تمامی شهدای گلگون کفن ایران اسلامی، همواره در قلب ما زنده و گرامی خواهد بود
امیدوارم که خداوند متعال، روح پدر عزیزم و تمامی شهدا را با اولیاء الهی محشور کند و به ما نیز توفیق ادامه راه آنان را اعطا کند.
تحریمها نتوانست پروازهایمان را زمینگیر کند
یدالله واعظی، خلبان جانباز صائینقلعهای، در گفتگو با خبرنگار موجرسا به نکات مهمی درباره وضعیت فنی و رزمی هواپیماها و نقش شهدا در این زمینه اشاره کرد و گفت: اجر نام شهدا کمتر از شهادت نیست و مهندسان فنی هواپیما زحمت زیادی میکشند.
وی با اشاره به وضعیت قبل از انقلاب، بیان کرد: آمریکاییها کارهای فنی هواپیماهای ایران را انجام میدادند و آمادگی رزمی کشور در آن زمان تنها ۴۵ درصد بود.
این خلبان جانباز صائینقلعهای خاطرنشان کرد: پس از انقلاب، آمریکاییها به ایران اعلام کردند که باید برای تعمیر هواپیماهای رزمی به آنها التماس کنیم، اما فرزندان وطن با ایستادگی خود، توانستند پروازهای بسیاری را در کشور انجام دهند و با تلاش جوانان، توان رزمی کشور افزایش پیدا کرد.
وی همچنین به نقش مهم شهیدان در ارتقاء ایثار و فداکاری اشاره کرد و گفت: مسئولان فنی اگر نباشند، خلبان کاری نمیتواند بکند.
واعظی تأکید کرد: این سلحشوران شبانهروز مشغول کار هستند و آشیانهها هیچگاه تعطیل نمیشوند. اکنون، وسیلههای رزمی کشور ۱۰۰ درصد آماده کار هستند و با وجود تحریمها، کشور توانمند است.
وی همچنین به انتخاب بهترین و مورد اعتمادترین افراد برای مسئولیتهای عالیرتبه اشاره کرد و یادآور شد: این شهیدان که با سوختن خود مثل شمع راه هدایت را به ما آموختند و خانواده شهدا چشم و چراغ ما هستند و از این بزرگواران شرمنده هستیم.
ما که میآییم و میرویم، شاید فقط برای چند دقیقه سنگینیِ این غم را روی دوشمان حس کنیم. اما این خانوادهها سالهاست با همین درد زندگی میکنند. دردِ فراموشنشدنیِ عزیزی که رفت تا ما بمانیم.
اینروزها درسجین، مثل همیشه، قهرمانپرور است. اما قهرمانانش نه در میدانهای افتخار، که در سکوت خانههای کوچک، در نگاه مادران و همسرانشان زندهاند.
انتهای خبر/