logo
امروز : سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۵۵
[ شناسه خبر : ۴۵۴۱۶ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 2 دقیقه ]
گزارش تصویری؛

وقتی یاد شهدا غبار فراموشی می‌گیرد

وقتی-یاد-شهدا-غبار-فراموشی-می‌گیرد
تصاویر رنگ‌باخته و پاره‌شده شهدا بر دیوار یک ساختمان قدیمی در قلب زنجان، آینه‌ای غبارگرفته از فراموشی و بی‌اعتنایی برخی‌ها به تکریم شهدا را نشان می‌دهد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ تصاویر پاره‌شده و رنگ‌باخته شهدا بر دیوار یک انبار قدیمی در مرکز زنجان، روایت ناگفته‌ای از غفلت‌ دستگاه‌هایی است که رسالت پاسداشت فرهنگ ایثار و شهادت را بر دوش دارند. آن‌چه این روزها در نمای بیرونی ساختمان متعلق به شرکت «جهاد نصر» در محدوده میدان شورا دیده می‌شود، نه نشانی از تکریم شهدا، که جلوه‌ای تلخ از بی‌اعتنایی و بی‌برنامگی است.

بیشتر بخوانید

تصاویری که روزی با نیت خیر، در جهت ترویج فرهنگ جهاد و شهادت نصب شدند، اکنون در سایه بی‌توجهی، چنان فرسوده و مخدوش شده‌اند که نه‌تنها شأن شهدا را پاس نمی‌دارند، بلکه نوعی توهین بصری و عاطفی به یاد و خاطره آنان تلقی می‌شود. بنرهای پاره، اسپیس‌های زنگ‌زده و دیواری فراموش‌شده، دل هر رهگذری را می‌لرزاند.

پرسش ساده این‌جاست: کدام‌ نهاد مسئول رسیدگی به چنین صحنه‌هایی است؟ آیا بنیاد شهید و امور ایثارگران که بر اساس اساسنامه‌اش، موظف به صیانت از میراث فرهنگی و معنوی ایثار و شهادت است، در قبال چنین نمادهایی مسئولیتی ندارد؟ پاسخ غیرمنتظره این نهاد مبنی بر «غیربرخوردار بودن از وظیفه در این خصوص»، نه‌تنها حیرت‌انگیز بلکه خلاف فلسفه وجودی‌اش است. چگونه می‌توان در قبال بی‌احترامی به تصاویر شهدا در فضای عمومی، سکوت پیشه کرد؟

از سوی دیگر، شرکت جهاد نصر، که ریشه در روزهای دفاع مقدس دارد و نامش با واژگان ایثار و سازندگی گره خورده، آیا نباید بیش از هر نهاد دیگری نسبت به حفظ حرمت شهدا احساس مسئولیت کند؟ مگر نه این‌که نام «جهاد» یادآور همان جان‌فشانی‌هایی‌ست که تصاویر شهدا بر دیوارهایش نقش بسته‌اند؟

اگرچه یک‌بار در گذشته درباره این وضعیت تلخ هشدار داده شد، اما بی‌عملی و بی‌تفاوتی ادامه یافته و اکنون آنچه بر دیوار این ساختمان می‌بینیم، یادآور همان زنگ خطری است که بی‌پاسخ ماند. اکنون زمان آن فرارسیده که شهرداری زنجان، بنیاد شهید و به‌ویژه شرکت جهاد نصر با اقدام فوری، به این وضعیت پایان دهند؛ پیش از آن‌که بی‌حرمتی به شهدا، تبدیل به یک عادت ناخوشایند در حافظه جمعی شهر شود.

پاسداشت شهدا فقط در سخنرانی‌ها و بنرهای رسمی نیست، بلکه در عمل به حرمت‌داری از تصویر و نام‌شان در جای‌جای شهر معنا پیدا می‌کند. حرمت این تصاویر، حرمت خود ماست.

انتهای خبر/

فرم ارسال نظر