logo
امروز : چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۲۱
[ شناسه خبر : ۴۳۷۷۹ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 4 دقیقه ]
یادداشت؛

انتظار فرج با آمادگی معنوی

انتظار-فرج-با-آمادگی-معنوی-
انتظار فرج بدون آمادگی اخلاقی و معنوی، انتظاری بی‌ثمر خواهد بود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ انتظار فرج مفهومی عمیق و پربار در اندیشه شیعی است که صرفاً به امیدواری برای ظهور امام زمان (عج) محدود نمی‌شود، بلکه فرایندی است که مستلزم خودسازی، تلاش برای تحقق عدالت، و تقویت بنای اجتماعی و اخلاقی انسان‌هاست. انتظار حقیقی با ارتقای روحی، اخلاقی، و معنوی افراد گره خورده است، زیرا بدون چنین آمادگی‌ای، جامعه انسانی نمی‌تواند پذیرای حکومت عدل مهدوی باشد.

بیشتر بخوانید

این مسیر، که با سختی‌ها و آزمایش‌های فراوان همراه است، شباهت بسیاری به سیره انبیا و اولیای الهی دارد، از جمله پیامبر اکرم (ص) که مراحل گوناگونی از خودسازی و صبر را پشت سر گذاشتند تا بتوانند جامعه‌ای شایسته پرورش دهند.

تمامی پیامبران و امامان معصوم، پیش از رسیدن به جایگاه رهبری الهی، دوره‌ای از خودسازی و آمادگی معنوی را پشت سر گذاشتند. وحی بر پیامبران زمانی نازل می‌شد که آنان به درجات بالایی از معرفت، تقوا، و توانایی‌های روحی و اخلاقی رسیده بودند.

پیامبر اکرم (ص) برگزیده شد، از دوران کودکی در مسیر رشد و تعالی روحی قرار داشت. نداشتن پدر و مادر از سنین خردسالی، او را به اتکای کامل بر خداوند و تقویت روحیه صبر و استقامت واداشت.

تجارت در مسیر مکه و شام نه‌تنها او را با جوامع و فرهنگ‌های مختلف آشنا کرد، بلکه توانایی مدیریت اقتصادی و اجتماعی را در او پرورش داد. تقسیم مال بین فقرا، دفاع از مظلومان و تحمل مشقت‌هایی چون تحریم در شعب‌ابی‌طالب، همگی نشان از ظرفیت بالای پیامبر در پذیرش مسئولیت‌های بزرگ و آمادگی برای رهبری امت اسلامی داشت.

انتظار فرج، برخلاف تصور برخی، به معنای سکون و بی‌عملی نیست، بلکه حرکتی دائمی به‌سوی کمال و آمادگی برای پذیرش حکومت الهی است.

همان‌گونه که پیامبر اکرم (ص) با هجرت از مکه به مدینه، جامعه‌ای بر پایه عدالت و برادری ایجاد کرد، منتظران ظهور نیز باید در مسیر هجرتی درونی و اجتماعی گام بردارند و ظرفیت‌های خود را برای پذیرش عدالت جهانی امام عصر (عج) تقویت کنند. انتظار حقیقی به‌معنای تحمل شدید مبارزه با ظلم، جهاد در برابر انحراف، و حرکت به سوی جامعه‌ای مبتنی بر تقواست.

امام خمینی (ره) با تأسیس جمهوری اسلامی ایران، بستری مناسب برای تحقق این انتظار فراهم ساخت. ایشان جمهوری اسلامی را مقدمه‌ای برای تمدن نوین اسلامی و بستری برای ظهور دانستند و فرمودند؛ «ایران یک موجود الهی است». این سخن نشان‌دهنده نقش ایران در تربیت انسان‌هایی است که در مسیر انتظار فرج، به‌خودسازی، جهاد، و ایستادگی در برابر ظلم می‌پردازند.

یکی از ویژگی‌های مهم منتظران واقعی، مقاومت و پایداری در برابر مشکلات است. جمهوری اسلامی ایران از ابتدای تأسیس خود، با انواع تهدیدها، تحریم‌ها، جنگ‌ها، و توطئه‌های دشمنان مواجه بوده است، اما مردم ایران با تکیه بر ایمان، ایستادگی، و فرهنگ مقاومت، توانسته‌اند از این موانع عبور کنند.

این شرایط، زمینه‌ای برای خودسازی اجتماعی و فردی فراهم کرده است، زیرا در سایه سختی‌ها، صبر، ایثار، و رشد معنوی شکل می‌گیرد.

انتظار فرج بدون آمادگی اخلاقی و معنوی، انتظاری بی‌ثمر خواهد بود. همان‌طور که پیامبر اکرم (ص) پیش از رسالت، سال‌ها در غارحرا به‌عبادت و روزه‌داری پرداخت تا ظرفیت دریافت وحی را پیدا کند، منتظران ظهور نیز باید روح خود را از آلودگی‌های اخلاقی و ضعف‌های روحی پاک کنند و با تقویت ایمان، پرورش اخلاق نیکو، و افزایش توانایی‌های فردی و اجتماعی، خود را برای یاری امام عصر (عج) مهیا سازند.

مبلغان انتظار فرج، باید جمهوری اسلامی را نه‌تنها یک نظام سیاسی، بلکه یک «حرم الهی» بدانند که باید در آن زمینه‌ساز ظهور حضرت مهدی (عج) شد. این بدان معناست که منتظران نباید فقط به دعا برای ظهور اکتفا کنند، بلکه باید در مسیر سازندگی جامعه، گسترش اخلاق و معنویت، و افزایش توانمندی‌های علمی، اقتصادی، و نظامی قدم بردارند.

جامعه‌ای که آمادگی اخلاقی و معرفتی لازم را نداشته باشد، نمی‌تواند عدالت گسترده امام زمان (عج) را بپذیرد.

امام علی (ع) در نهج‌البلاغه می‌فرمایند؛ «کسی که منتظر امری است، باید خود را برای آن آماده کند.» این حدیث، بهترین تفسیر از انتظار فرج است. آمادگی برای ظهور، تنها در سایه عمل به تقوای الهی، جهاد با نفس، و تلاش برای اصلاح جامعه حاصل می‌شود.

انتظار فرج، نه یک آرزو، بلکه یک مسئولیت است. همان‌گونه که پیامبران و اولیای الهی برای تحقق وعده‌های الهی، سال‌ها تلاش و مجاهدت کردند، منتظران ظهور نیز باید در این مسیر گام بردارند.

جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان بستری برای مقاومت، خودسازی، و ایستادگی در برابر ظلم، بهترین زمینه برای تحقق این انتظار است.

مبلغان و منتظران واقعی، باید خود را به سلاح اخلاق، تقوا، و معرفت مجهز کنند و در مسیر سازندگی جامعه‌ای مهدوی گام بردارند. انتظار بدون عمل، بی‌ثمر خواهد بود و تنها با تلاش، استقامت، و خودسازی، می‌توان زمینه‌ساز ظهور حضرت حجت (عج) شد.

سید اعلاء موسوی؛ فعال علوم سیاسی

انتهای خبر/

فرم ارسال نظر