کارخانهای در آستانه تعطیلی، چشمانتظار حمایت
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موجرسا»؛ در سرزمینی دور، در جهانی که چرخهای آهنین بر جادهها میچرخیدند، داستانی از لاستیک آغاز شد.
بیشتر بخوانید
داستان از روزگاری آغاز میشود که لاستیک طبیعی، تازه از دل درختان استخراج میشد و بهطور ساده بر روی چرخها نشسته و نقش خود را در تاریخ حمل و نقل ایفا میکرد.
اما با گذشت زمان و پیشرفت فناوری و لاستیکهای رادیال و ترکیبات شگفتانگیز به وجود آمدند؛ این تغییرات نه تنها بهبود عملکرد خودروها را به دنبال داشت، بلکه با چالشهایی جدی نیز همراه بود.
هیولای لاستیکی؛ تهدید یا فرصت
ماجرای لاستیکها به شدت تحت تأثیر گسترش خودروها قرار گرفت با افزایش تعداد خودروها، انبوهی از لاستیکهای فرسوده، مانند هیولایی بیرحم، بر زمین نشسته و بدترین تبعات زیستمحیطی را به بار آوردند.
این لاستیکها، که به آسانی تجزیه نمیشدند، به سمبل آلودگی تبدیل شد و زمین و آب، زخمی از زبالههای لاستیکی را بر دوش میکشیدند حیوانات، زیستگاههای خود را از دست داده و در میان این تودههای لاستیکی جان میباختند.
شهرها نیز از این آگاهزدگی بینصیب نبودند؛ لاستیکهای رها شده، منظرهای زشت و نگرانکننده خلق کرده و خطر آتشسوزی و دودهای سمی را به جان شهرها انداختند.
اما در این تیرگی، ناامیدی جایی نداشت، اندیشمندان و نوآوران به فکر چارهای افتادند و بازیافت، کلید حل این معضل بزرگ بود.
لاستیکهای فرسوده گنجینهای رهاشده در طبیعت
لاستیکهای فرسوده، نه زباله، بلکه گنجینهای از مواد ارزشمند بودند و با گذشت زمان و تلاشهای فروان، انتظارات شکل گرفت که این لاستیکها میتوانند به آسفالت، کفپوش و حتی مواد عایق تبدیل شوند.
در این راستا کارخانهای در استان زنجان با تلاشهای مستمر به این راه حل پیوست در این کارخانه، لاستیکهای فرسوده دوباره احیا شده و به محصولات جدید تبدیل میشدند.
با این حال، کارخانه با چالشهایی مواجه بود ارزش پایین کالاهای بازیافتی، مانع از صادرات پر سود میشد اما امید در دل کارگران و مدیران کارخانه زنده بود.
آنها میدانستند که بازیافت لاستیکها نه تنها نجات محیط زیست، بلکه فرصتی برای رونق اقتصادی نیز محسوب میشود.
این داستان به ما یادآوری میکند که پیشرفت، همراه با مسئولیت است تکنولوژی، نه تنها میتواند مشکلات را به وجود آورد، بلکه میتواند راه حل آنها را نیز ارائه کند.
دلایل اصلی رواج این روشها، علاوه بر حفاظت محیط زیست، شامل کاهش هزینههای دفن زباله و صرفهجویی در منابع طبیعی است. با این حال، چالشهایی همچون هزینههای بالای فرآوری و نیاز به تکنولوژی پیشرفته، مانع از گسترش کامل بازیافت لاستیکها هستند.
با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تقاضا برای محصولات بازیافتی، انتظار میرود که بازیافت لاستیکها در آینده نقش مهمتری در اقتصاد و حفاظت از محیط زیست ایفا کند.
نفس تازه طبیعت با بازیافت لاستیکها
اما در این میان نیما قلیزاده یکی از دوستداران محیط زیست استان زنجان است که وقتی میدید وجود این لاستیکها فضای طبیعت را خراب و آلوده میکند در اندیشه ایجاد مجموعهای بود تا این مواد زاید را بازیافت کند تا علاوه بر پاکسازی طبیعت در ایجاد اشتغال و ارزآوری نیز نقش داشته باشد.
قلیزاده، مدیر مجموعه بازیافت لاستیک خودرو در گفتگو با خبرنگار موجرسا گفت: در روزهایی که زندگی در زنجان، مثل رودخانهای خروشان و پرشتاب، به سرعت میگذشت، لاستیکهای فرسوده، همچون لکههای سیاهی، زیبایی شهر و طبیعت را خدشهدار کرده بودند.
وی با بیان اینکه این منظره، فکری عمیق را در ذهن من ایجاد کرد، افزود: سال ۱۳۹۶ بود که جرقهای از امید در ذهنم زده شد.
مدیر مجموعه بازیافت لاستیک خودرو تصریح کرد: راهاندازی کارخانهای برای بازیافت لاستیکهای فرسوده، میتوانست هم به محیط زیست کمک کند و هم منبعی جدید برای اقتصاد منطقه ایجاد کند.
چالشهای ارزی؛ گرهای کور در مسیر رشد
وی با تاکید بر اینکه با تمام تلاشها در سال ۱۳۹۷، کارخانه با شور و اشتیاق فراوان افتتاح شد، ابراز کرد: همه چیز رو به راه بود، تا اینکه در سال ۱۳۹۸، ویروس کرونا، مانند سدی بزرگ، مسیر پیشرفت را مسدود کرد.
قلیزاده ادامه داد: کارخانه تعطیل شد و سکوت سنگینی بر محیط حاکم شد، ماهها گذشت و ما در حسرت روزهای پررونق گذشته به سر میبردیم.
وی با ذوق عجیبی مطرح کرد: اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم، امید دوباره در دلها جوانه زد و حمایتهای جدید، کارخانه را از خواب بیدار کرد و ما بار دیگر مشغول بازیافت لاستیکها شدیم.
مدیر مجموعه بازیافت لاستیک خودرو با اشاره به اینکه به زودی، صادرات به کشورهایی مثل آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و عراق آغاز شد، اظهار داشت: موفقیت ما در این زمینه، روز به روز بیشتر میشد.
وی بیان کرد: اما در سالهای گذشته موانع همچنان سر راه ما قرار داشتند و سیاستهای سختگیرانه بانک مرکزی در خصوص کارت بازرگانی، به چالشی جدی تبدیل شد.
قلیزاده با اشاره به اینکه هر تریلی لاستیک بازیافتی که صادر میکردیم، تنها ۲ هزار و ۵۰۰ دلار ارزش داشت، گفت: این مبلغ، برای رفع تعهدات ارزی کافی نبود و نیاز به حجم بسیار زیادی از صادرات داشتیم.
وی عنوان کرد: این در حالی بود که ما لاستیکهایی را که در طبیعت تا یک هزار و ۵۰۰ سال تجزیه نمیشوند، در عرض چند ساعت به چرخه تولید باز میگرداندیم و از آلودگی محیط زیست جلوگیری میکردیم.
مدیر مجموعه بازیافت لاستیک خودرو با اشاره به اینکه مشکلات به همین جا ختم نمیشد، افزود: مواد بازیافتی ما، در داخل کشور تقاضای کمی داشتند و بیشتر در زمینهای چمن ورزشی کاربرد داشتند.
وی تصریح کرد: در حالی که در بازار جهانی، این مواد کاربردهای بسیار متنوعی حتی در زمینه سوخت، داشتند.
افزایش فرصتهای شغلی با رفع موانع
قلیزاده با بیان اینکه همکاری شهرداری با ما میتوانست در زمینه جمعآوری لاستیکها مثمرثمر باشد، یادآور شد: اما این نهاد نیز آماده همکاری با ما نبود و ما حتی برای دریافت این لاستیکها حاضر به پرداخت هزینه بودیم.
وی با بیان اینکه به دلیل کمبود لاستیکهای سواری و عدم همکاری نهادهای مرتبط ناچار به تعطیلی خط تولید بازیافت لاستیکهای سواری شدیم، تصریح کرد: در این شرایط به سمت بازیافت لاستیکهای سنگین روی آوردیم.
مدیر مجموعه بازیافت لاستیک خودرو ادامه داد: اگر موانع برطرف شوند، میتوانستیم ظرفیت بازیافت لاستیکهای استانهای همجوار را نیز به عهده بگیریم.
وی با تاکید بر اینکه با شرایط موجود و عدم صادرات مواد بازیافتی مجموعه روز به روز به نیمه تعطیلی نزدیک است، اظهار داشت: تعداد کارکنان کاهش پیدا کرده است.
قلیزاده تصریح کرد: اگر مشکلات رفع شوند و مجموعه مانند قبل در سه شیفت فعالیت کند برای بیش از ۲۰ نفر شغل ایجاد میشود.
دو راهی سخت؛ ادامه مسیر یا تعطیلی کارخانه
وی با بیان اینکه من، بهعنوان یک فعال محیط زیست، هر روز به دنبال راهحلی برای نجات این مجموعه بودم، یادآور شد: با وجود همه مشکلات، به دلیل اهمیت حفظ محیط زیست و اشتغالزایی، هنوز به فعالیت خود ادامه میدهم و درصدد حل مشکلات هستم.
مدیر مجموعه بازیافت لاستیک خودرو تصریح کرد: اما در عمق وجودم، میدانم که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، چارهای جز تعطیلی کارخانه و فروش آن ندارم.
وی با تاکید بر اینکه این فکر مانند باری، بر دوشم سنگینی میکند، بیان کرد: روزی، در گوشه کارخانه، روی تخته سنگی نشسته بودم و به پتانسیل بالای بازیافت لاستیکها در نجات محیط زیست فکر میکردم.
قلیزاده با بیان اینکه من مطمئن هستم که با امید، اراده و همکاری، میتوانیم کارخانه را احیا کنیم و به پاکسازی زمین از لاستیکهای فرسوده کمک کنم، افزود: امیدوارم مسئولان مربوطه دستی که برای یاری به سمتشان دراز کردیم را بگیرند و در این راه کمک حال ما باشند.
بازیافت لاستیک خودرو بهعنوان یکی از عناصر کلیدی در حفاظت از محیط زیست، اهمیت بسیاری دارد لاستیکهای فرسوده بهراحتی تجزیه نمیشوند و به مدت چندین دهه در طبیعت باقی میمانند، که این امر به آلودگی خاک و آب و تخریب اکوسیستم منجر میشود.
همچنین، انبوهی از لاستیکهای دور انداخته شده، خطراتی مانند آتشسوزیهای گسترده و تولید دودهای سمی را ایجاد میکند که تهدیدی برای سلامت انسانها و حیوانات است.
با بازیافت، این لاستیکها به مواد ارزشمندی مانند آسفالت و کفپوش تبدیل میشوند و فرصتی برای کاهش زباله و حفظ منابع طبیعی فراهم میآورند که امید است با حل مشکلات و موانع تنها واحد بازیافت لاستیک خودرو در شمالغرب علاوه بر پاکسازی منطقه از وجود لاستیکها، زمینه اشتغال چندین جوان میسر شده و نیز تاثیری در اقتصاد استان داشته باشد.
گزارش از فاطمه شیرینی
انتهای خبر/