هوای زنجان آلوده نبود

الناز هاشمی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ با بیان اینکه هوای سالم یکی از مهم‌ترین عوامل برای حفظ سلامت بدن و کیفیت زندگی انسان است که هوای استان زنجان با شاخص ۵۱ نشان‌دهنده کیفیت هوای قابل‌قبول و بدون آلودگی است، اظهار کرد: این نوع هوا به معنای آن است که افراد می‌توانند بدون نگرانی در فضای باز فعالیت کنند، چراکه میزان آلاینده‌های مضر در این شرایط در سطحی پایین قرار دارد و تأثیر منفی بر سلامتی ندارد.

بیشتر بخوانید

• روند تولید نباید به محیط‌زیست ضربه بزند
• محیط‌زیست حریف خربزه‌کاران متخلف ماهنشانی نمی‌شود

وی با بیان اینکه طی روزهای گذشته یکی از آنالیزورهای co مربوط به شاخص کیفی هوا دچار مشکل شده بود، بیان کرد: همین عامل باعث شد تا هوای آلوده را برای زنجان نامناسب پیش‌بینی کنیم.

 کارشناس بررسی آلودگی هوای اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان زنجان

با بیان اینکه هوای سالم نقش بسیار مهمی در تقویت عملکرد سیستم تنفسی و قلبی عروقی دارد، گفت: به‌علاوه، قرار گرفتن در محیطی با هوای سالم به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند، زیرا بدن تحت فشار آلاینده‌ها و سموم قرار نمی‌گیرد.

 وی عنوان کرد: هوای پاک برای گروه‌های حساس مانند کودکان، سالمندان و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی و قلبی نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. در چنین شرایطی، این گروه‌ها می‌توانند بدون نگرانی از تشدید علائم بیماری، به فعالیت‌های روزمره خود بپردازند. 

کارشناس بررسی آلودگی هوای اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان زنجان ابراز کرد: از طرفی، هوای سالم تأثیر مثبت روانی نیز دارد؛ استشمام هوای پاک در محیط‌های طبیعی و آزاد باعث کاهش اضطراب، بهبود خلق‌وخو و افزایش تمرکز می‌شود.

هاشمی افزود: با این حال، حفظ هوای سالم نیازمند توجه به رفتارهای روزمره ما است. کاهش استفاده از خودروهای شخصی، افزایش استفاده از انرژی‌های پاک، کاشت درختان و مراقبت از منابع طبیعی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به حفظ کیفیت هوا کمک کند.

وی تأکید کرد: به‌علاوه، آموزش عمومی درباره تأثیر آلودگی هوا و راه‌های کاهش آن می‌تواند در درازمدت بهبود قابل‌توجهی در کیفیت هوا ایجاد کند.

کارشناس بررسی آلودگی هوای اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان زنجان ادامه داد: بهره‌مندی از هوای پاک نه تنها یک حق طبیعی برای انسان‌هاست، بلکه یکی از اصلی‌ترین نیازهای سلامتی است. درک اهمیت آن و تلاش برای حفظ این نعمت حیاتی باید یکی از اولویت‌های فردی و اجتماعی باشد.