زبان فارسی گنجینه‌ای در خطر فراموشی
ابوالفضل شاهمرادی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ گفت: استفاده از کلمات و اصطلاحات بیگانه در زندگی روزمره، تهدیدی جدی برای زبان فارسی محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید
وی با بیان اینکه زبان فارسی، کهن و غنی است و دربردارنده تاریخ، فرهنگ و هویت ملی ما است، افزود: ورود بی‌رویه واژگان بیگانه، به‌ویژه زمانی که معادل‌های فارسی برای آن‌ها وجود دارد، می‌تواند باعث تضعیف و فراموشی واژگان اصیل شود، این روند زمینه‌های برای تضعیف زبان مادری است.
مدرس دانشگاه با اشاره بر اینکه در این میان، برخی بر این باورند که از کلمات قرآنی که ریشه در زبان عربی دارند، تفاوتی اساسی با واژگان بیگانه دیگر دارد، یادآور شد: از آن‌جایی که قرآن کلام خداوند است و مردم آن را مقدس می‌دانند، این واژگان بخشی از فرهنگ دینی ما است و نمی‌توان آن را با ورود واژگان غربی مقایسه کنیم.
وی ادامه داد: زبان قرآن، نه‌تنها درک مفهومی‌تری از مفاهیم اسلامی به ما می‌دهد، بلکه باعث ایجاد ارتباط می‌شود.
شاهمرادی خاطرنشان کرد: با این حال، صحبت کردن به زبان مادری یا محلی هیچ‌گونه مغایرتی با زبان رسمی کشور ندارد.
وی با اشاره به اینکه زبان‌های محلی، بخشی از تنوع فرهنگی ایران هستند که حفظ و تقویت آن‌ها می‌توانند به تحکیم پیوندهای کمک اجتماعی کمک کنند، اظهار کرد: در کنار زبان رسمی، این زبان‌ها هویت‌های مناطق را زنده نگه می‌دارند و باعث غنای می‌شوند.
مدرس دانشگاه مطرح کرد: علاوه بر این، زبان‌های خارجی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند که دانستن چند زبان دیگر بر فارسی و مادری، درهایی را به روی فرد باز می‌کند و موفقیت در زمینه‌های مختلف را فراهم می‌آورند.
وی با تاکید بر اینکه این مهارت، به توسعه فردی و ملی کمک می‌کند و ابزاری برای پیشرفت در حوزه‌های علمی، اقتصادی و فرهنگی است، عنوان کرد: زبان‌های بین‌المللی، به هیچ وجه تهدیدی برای هویت ایرانی نیست؛ بلکه بالعکس، می‌توان بستری برای معرفی فرهنگ ایرانی و دفاع از ارزش‌های ملی و اسلامی در سطح جهانی باشد.
شاهمرادی افزود: در مجموع، هر زبانی جایگاه خاص خود را دارد، زبان فارسی، به‌عنوان زبان رسمی، ستون اصلی هویت ملی بوده و نیازمند داری و تقویت است.
وی با اشاره به اینکه در کنار زبان فارسی، زبان‌های محلی و خارجی نیز نقش مهمی در توسعه فردی و اجتماعی دارند، عنوان کرد: حفظ تعادل میان این زبان‌ها، تضمین‌کننده پایداری فرهنگی و اجتماعی است.
مدرس دانشگاه افزود: بسیاری کارشناسان امر معتقدند که روی‌آوردن و استفاده از واژگان بیگانه نتیجه خودباختگی تمایل به فرهنگ غیر ایرانی است و زبان فارسی یکی از مولفه‌های هویت جمعی یا ملی ایرانی‌ها بوده و بی‌شک هرگونه بی‌اعتنایی به این تمدن اصیل ایرانی باعث آسیب جدی به فرهنگ، تاریخ و موجودیت ما می‌شود.
وی با اشاره به اینکه امروزه نقش دستگاه‌های تاثیر‌گذار در امر حفظ و هویت فرهنگ ایرانی از جمله نظام آموزشی، صدا و سیما و علی‌الخصوص فضای مجازی مطابق اصول قانون اساسی باید خود را حافظ و زبان فارسی بدانیم، تصریح کرد: این میراث و دستاورد تاریخی و فرهنگی ما در گذشته‌های مختلف بود به اندوخته و میراث آیندگان خواهد رسید و زبان فارسی به انتقال معارف و ظرفیت‌های هنر ایران کمک کرده است.
انتهای خبر/