logo
امروز : چهارشنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۲۲:۱۲
[ شناسه خبر : ۳۹۶۳۳ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 2 دقیقه ]
یادداشت؛

مادر خود را مدیون می‌دانست

مادر-خود-را-مدیون-می‌دانست
مادر شهید «محمد بیات» مادری زینبی و فاطمی خدابنده‌ای بود که هیچ موقع مانند تمام مادران آلاله‌های به خون نشسته، از انقلاب طلب‌کار نشد و همیشه خود را مدیون انقلاب می‌دانست.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ به نقل از نسیم اشراق؛ با خبر شدم، مادر شهید «محمد بیات» مادری زینبی و فاطمی خدابنده‌ای، که میوه‌ دل و فرزند عزیزش را در راه دفاع از انقلاب مهدوی فدا کرده بود، بعد از مجاهدت‌های فراوان در راه اسلام، به دیدار فرزند خویش در نزد خداوند متعال شتافته و دار فانی دنیا از وجود مبارک مادر، که خود اسوه و الگوی پایداری در راه ارزش‌های الهی بود، خالی گشته است.

بیشتر بخوانید

قطعاً تکریم مادر شهید آن هم مادر شهیدی که اسوه مقاومت و پایداری است، تکریم جهاد و شهادت است.

این مادر مقاوم و شیر‌زن که در شهر کرسف شهرستان خدابنده استان زنجان می‌زیست را از نزدیک می‌شناختم، با وی نسبت خویشاوندی و رفت و آمد فامیلی داشتیم، ذهنم پر از خاطرات به یاد ماندنی با اسوه ایثار و فداکاری است که سال‌ها چشم انتظار آمدن فرزند شهیدش بود، اما از یوسفش شاید فقط یک پلاک برایش آمد و شاید فقط پیراهن خاکی پاره‌ای که سال‌ها زیر خاک جبهه مانده بود، اما یوسفش نیامد و خدایش او را خرید، به قیمت شهادت.

تا هنوز امیدی برای آمدن یوسفش داشت هرگز بی‌تابی نکرد، عصر تاسوعا و صبح عاشورا، در روی سنگی سر کوچه می‌نشست و برای علی‌اکبر حسین گریه می‌کرد.

شاید او الان حال حسین را خوب می‌فهمید که علی‌اکبرش را فدای علی‌اکبر حسین کرده بود، زبانش همیشه مانند حضرت زینب کبری (س)، زبان شکر بود و قلبش کوه صبر.

هیچ موقع مانند تمام مادران آلاله‌های به خون نشسته، از انقلاب طلب‌کار نشد و همیشه خود را مدیون انقلاب می‌دانست.

بعد از آمدن خبر شهادت میوه دلش، شاکر بود که خدای شهدا فرزند او را هم پذیرفته و او را در بین مادر شهدا، هم‌نشین حضرت عقیله بنی‌هاشم کرده است.

به‌عنوان کسی که با خیلی‌ها در صنف‌های گوناگون همنشینی داشته‌ام، وی را شبیه به مادران شهدای کربلا می‌دیدم و از اینکه زمین چنین، مادر ایثارگر و مومنه‌ای را از دست داد، تاسف می‌خورم و به بهشت تبریک می‌گویم که میزبان چنین شیر زن ایثارگر، مقاوم و پارسائی است.

از اینکه در ماه محرم حسین (ع)، راهی بهشت شد، معلوم می‌شود که دلی‌سوخته داشته که حسین این چنین او را هم‌نشین حضرت عقیله (س) کرده است.

باشد که تمام زنان سرزمین شهدا، ایران اسلامی، این زنان پاک‌دامن و انسان‌ساز را الگو و اسوه خود قرار دهند و زینبی زیست کنند و امامشان را یاری کنند.

به امام زمان (عج) تسلیت عرض می‌کنم و برای بازماندگان بیت شریفش از خداوند منان، صبر و اجر مسئلت دارم.

روحش شاد و قرین رحمت الهی، یادش گرامی و راهش پر رهرو و شفاعت خود و فرزند پاکش نصیب ما باشد.

اللهم ارزقنا الشهادة فی‌سبیلک

فاطمه عبدالهی

انتهای خبر/

فرم ارسال نظر