logo
امروز : یکشنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۵:۵۱
[ شناسه خبر : ۳۹۴۶۸ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 4 دقیقه ]
وقتی که اهالی روستا دست به کار می‌شوند؛

آئین زیبای اَرخ‌آرودتما در روستای میموندره + عکس

آئین-زیبای-اَرخ‌آرودتما-در-روستای-میموندره-+-عکس
آئین زیبای اَرخ‌آرودتما (لایروبی مسیر رودخانه بویوک‌سو) روستای میموندره همه ساله در مرداد ماه با کمک اهالی روستا انجام می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ رودخانه‌ها یکی از ارزشمندترین منابع آبی کشور محسوب می‌شوند، که حراست و حفاظت از آن‌ها بسیار مهم و ضروری است.

بیشتر بخوانید

لایروبی رودخانه بویوک‌سو در روستای میموندره دارای ۱۰۴ شعیر و ۳۱۲ ساعت است، با هدف مدیریت بحران و کاهش آثار سوء ناشی از بروز مخاطره طبیعی سیل به‌ویژه در مقاطع حساس و بحرانی و با همکاری اهالی روستا انجام می‌شود.

یکایک اهالی شریف روستای میموندره خاطرات شیرین و خاصی را دارند، از جارکشی (دعوت) یا همان جار‌لاتما، کشاورزان مجهز به بیل، چکمه، کوله‌پشتی‌های حاوی ماست محلی، نان، خیار تازه چیده شده از بستان‌های روستا، نعنا و پونه برای آب دوغ خیار در کنار چشمه‌های زلال جهانگیریاتاقو به همراه کتری سیاه چای حضور پیدا می‌کنند.

اهالی روستا دسته‌جمعی از میدان روستا به سمت مسیر قشقه‌زمی، دیرمان‌یانو، بویوک‌گول‌بند، یان‌بلاغ و اورتولوو و قویولار حرکت می‌کنند.

 عملیات لایروبی و تجمع در کنار چشمه و در دل جنگل مرحومان مشهدی هاشم و مشهدی عباد‌اله حیدری با بگو و بخند همراه است.

این کلمات و جملات هر کدام به تنهایی داستان و خاطره‌ای هستند برای خودشان، از لذت هر کدام که بگویی یکی از دیگری شیرینی و حلاوت خاص خودش را دارد با این لحظات باید زندگی کرد باید در دل این لحظات خوش و ماندگار بود تا لذتش را چشید از گفتن تا دیدن فاصله‌هاست.

انگار بنام و به بهانه لایروبی (اَرخ‌آرودتما) دور هم جمع شده‌ای تا تجدید خاطره کرده و داستان جدیدی خلق کنی، چقدر شیرین و دلچسب است.

حوالی ساعت ۱۱ صبح با پای پیاده به دل رودخانه رهسپار شده، صدای دلنشین حرکت آب، صدای جیرجیرک‌ها و پرندگان روح آدمی را نوازش می‌دهد.

با نزدیک شدن به بستر رودخانه صدای کشاورزان و بیل‌های آنان به گوش می‌رسید نزدیک شده و با سلام و عرض ادب و خداقوت، مورد استقبال گرم حاضران واقع شدیم.

جملگی عزیزان طبق اظهار خودشان از دیدار حقیر ابراز خرسندی و خوشحالی کردند و خدا را شاکر و سپاسگزاریم به داشتن چنین همشهریان و دوستان بزرگواری و حمد و سپاس می‌گوییم که با حضور در محافل اجتماعی روستا باعث خوشحالی هستیم.

حال و روز رودخانه خوش نبود، رویش و تلنبار شدن علف‌ها، رشد درختان خودرو، طوری‌که درختی قبلا قطع شده و با سپری شدن اندک زمانی، از پا جوش آن نزدیک ۲۰ درخت رشد کرده بود.

گروهی با داس اقدام به چیدن علف‌های بستر رودخانه می‌کردند بعد گروهی عمل لایروبی و پاک‌سازی را انجام می‌دادند.

حاجی، مهندس، معلم، نظامی، بازنشسته، دانشجو و کشاورز در کنار هم و به عشق هم کار می‌کردند با بیلی که بر زمین می‌خورد مسیر آب باز شده و آب هم به اشتیاق می‌افتاد.

میوه‌های فصلی، ارگانیک و با طراوت موجود، گویی با درخشش خودشان حاضران را دعوت به تناول می‌کرد، آلوچه‌های قرمز و زرد، آلبالوها زردآلوهای طلایی چشم‌ها را نوازش می‌دهد.

ظهر شد جلیل لطفی نگاهی به ساعت مچی خود انداخته و لحظه معنوی اذان ظهر را نوید می‌دهد، حضار درخواست قرائت اذان می‌دهند و شرط می‌کنند تا آیه شریفه حی‌علی‌خیرالعمل را طوری قرائت کنند که کسی نشنود تا بهانه کند و ترک کار کند، با صدای صلوات، صوت دلنشین «أشهد أن لا إله إلا الله»و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ ٱللَّٰهِ و «أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً وَلیُّ الله» در منطقه طنین‌انداز می‌شود. کشاورزان به احترام اذان چند دقیقه‌ای دست از کار کشیده و سکوت‌پیشه می‌کنند با اتمام اذان صدای صلوات به سکوت پایان داده و مشغول کارزار لایروبی می‌شوند.

به تقاطع یان‌بلاغ و جهانگیریاتاقو می‌رسند، گروه و دسته اول مسیر جهانگیریاتاقو را پاک‌سازی کرده و خود را به جنگل مرحوم مشهدی حکمت و ملا فرمان می‌رسانند، گروه دوم مسیر یان‌بلاغ را پیش گرفته و به مظهر چشمه می‌رسند، حاج عباس عسگری با تراکتور خودش که حاوی آذوقه و کوله پشتی افراد است به محل چشمه رسیده و کشاورزان لوازم خود را تحویل می‌گیرند.

در زیر سایه درخت اتراق می‌شود، یکی اجاق آتش را مهیا می‌کند، دیگری بطری‌ها از آب گوارای یان‌بلاغ لبریز می‌کند، دیگری سفره را پهن می‌کند، یکی پیاز و خیار پوست می‌کند.

 سالار عسگری بازنشسته ارتشی بسته بیسکویت را بین افراد حاضر تقسیم می‌کند. 

عجب محبتی، سفره‌ها گشوده شده و بهم چسبیده می‌شود، هرکسی هر چیزی دارد در سفره برای عموم می‌چیند، عجب سخاوتی، مشغول خوردن غذا می‌شوند ما هم مشغول عکاسی.

یک یک حاضران دعوت می‌کنند تا در سر سفره‌شان بشینیم، عجب احترامی.

برای ادای احترام به دعوت دوستان طوری‌ که که تمایزی حاصل نشود بر سر سفره شورا‌های روستا نشسته و چند لقمه را همراهی کردیم.

یکی از بهترین روزها و خاطرات ما در کنار بهترین انسان‌ها و حین اجرای بهترین آئین و سنت رقم خورد. 

صمیمیت، محبت، همدلی، تعاون، باهم بودن، سخاوت، بخشش، بزرگ‌منشی ریش سفیدان، احترام کوچک‌تر به بزرگان و ریش‌سفیدان و بهترین و ادبی‌ترین جملات در آیین زیبا و دیرینه ارخ‌اردوتما نهفته است.

 

انتهای خبر/

فرم ارسال نظر