امام صادق (ع) به دنبال تحقق جامعه دینی و اخلاقی بود

زهرا اسماعیلی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» با بیان اینکه امام جعفر صادق (ع) در دوران امامت خود با داشتن 4هزار شاگرد، مرجع بزرگ و منبع مهم علمی و معنوی در جهان اسلام بودند گفت: همه افراد جامعه باید فضیلت‌های علمی و اخلاقی امام جعفر صادق (ع) را سرلوحه زندگی فردی و اجتماعی خود قرار دهند.

بیشتر بخوانید

• آخرین ماموریت آخرین پیامبر
• برانگیختگی برای دعوت به توحید و اخلاق حسنه/ استقامت در برابر مستکبران، دستور پیامبر(ص) و قرآن کریم است

وی گفت: حضرت صادق علیه السلام، رئیس مکتب حسینی جعفری که نام مبارکش «جعفر» و کنیه اش «ابوعبداللّه » و پدر بزرگوارش امام باقر علیه السلام و مادر مکرّمه‌اش «ام فروه» می‌باشد، در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه منوره چشم به جهان گشود.

کارشناس حوزه علمیه خواهران حضرت خدیجه کبری(س) عنوان کرد: آن حضرت در سال 114 هجری به امامت رسید و دوران امامت آن حضرت با حکومت چند تن از خلفای اموی و عباسی هم زمان شد که عبارت اند از: هشام بن عبد الملک (105 ـ 125 قمری)؛ ولید بن یزید بن عبدالملک (125 ـ 126 قمری)؛ یزید بن ولید بن عبدالملک (126 قمری)؛ ابراهیم بن ولید بن عبدالملک (70 روز از سال 126 قمری)؛ مروان بن محمد مشهور به مروان حمار (126 ـ 132 قمری)؛ عبد اللّه سفاح (132 ـ 137 قمری)؛ ابوجعفر منصور دوانیقی (137 ـ 158 قمری) بود.

اسماعیلی ابراز کرد: آن حضرت در بیست و پنجم شوال 148 در سن 65 سالگی توسط منصور دوانیقی مسموم و در مدینه به شهادت رسید و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.

وی تصریح کرد: بنیان فکری همیشه راهنمای علمی و فکری پیروان حقیقت بوده است و امام جعفر صادق (ع)، شاگردان، محدثان و عالمان زیادی در شاخه‌های فقه، اعتقادات و اخلاق تربیت کرد.  کارشناس حوزه علمیه خدیجه کبری (س) ابراز کرد: کلمه اخلاق  از ریشه «خُلق» گرفته شده، تعریف‌های مختلفی برای آن شده است؛ خُلق، "یک حالت نفسانی است که موجب می‌شود کارها به آسانی و بدون نیاز به فکر و دقّت از انسان سر زند."

کارشناس حوزه علمیه خواهران حضرت خدیجه کبری(س) عنوان کرد: مرحوم علاّمه طباطبائی در تعریف علم اخلاق می‌گوید: «علم اخلاق، فنّی است که از ملکات انسانی مربوط به نیروهای نباتی و حیوانی و انسانی بحث می‌کند و فضایل ملکات را از رذایل آنها جدا و ممتاز می‌سازد تا انسان بتواند به واسطه تجلی و اتصاف به فضایل اخلاقی، سعادت علمی خود را تکمیل نماید و در نتیجه، افعال و رفتاری داشته باشد که موجب ستایش عموم و مدح جامعه انسانی گردد».

وی گفت: آنچه به عنوان هدف علم اخلاق ذکر شد، به عقیده علمای اخلاق یونان بوده است؛ «ولی از نظر ما هدف اخلاق اسلامی و رسیدن به رضایت خداوندی است نه رسیدن به مدح و ثنای اجتماعی و نه حتّی صرف رسیدن به فضیلت و کمال انسانی.»

کارشناس حوزه علمیه  خواهران حضرت خدیجه کبری (س) تاکید کرد: تعریف اخلاق هرچه باشد، ضرورت طرح آن در جامعه به صورت مستمر و دائمی بر هیچ کس پوشیده نیست. در لزوم طرح آن همین بس که امام علی علیه السلام فرموده: « اگر ما امیدی به بهشت و ترسی از دوزخ و انتظار ثواب و عقاب نمی داشتیم، شایسته بود به سراغ فضایل اخلاقی برویم؛ چرا که آنها راهنمای رستگاری هستند».

اسماعیلی تصریح کرد: از حدیث فوق به خوبی استفاده می شود که نیاز به اخلاق یک نیاز بشری و انسانی است و به فرد و یا جامعه دینی اختصاص ندارد. به همین جهت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اگر انسان بداند چه چیزی برای او در اخلاق نیک وجود دارد، حتما متوجه می شود که او نیاز به داشتن اخلاق نیکو دارد».

وی افزود: همچنین آن حضرت صلی الله علیه و آله در جای دیگر فرمود: «خداوند سبحان فضایل اخلاقی را وسیله ارتباط میان خود و بندگانش قرار داد. پس برای شما کافی است که هر یک از شما دست به اخلاقی بزند که او را به خدا پیوند دهد».