جوانی نوشت: وقتی صهیونیست‌های وحشت‌زده، چمدان‌ها را برای فرار می‌بندند، همه اینها نشانه‌هایی از یک واقعیت در حال وقوع است؛ «رژیم غاصب در مسیر محو شدن از صحنه روزگار است».

«رسم شیعه‌کشی» چند سالی است که در افغانستان چهره خود را پدیدار کرده است و طی سال‌های اخیر ده‌ها و صدها شیعه مظلوم افغانستان به شهادت رسیده‌اند، هر بار نیز گروهی موهوم تحت عنوان «داعش خوراسان» مسئولیت این جنایت را به‌عهده گرفته است.

آنچه آقای وزیر را به این گرداب هدایت کرده است نارسیسم مفرط همراه با نایئوته (بساطت) غیرقابل توجیه بوده است.

مردم میان عزت، صلابت و امنیت و خفت،تزلزل و در نهایت جنگ اولی را انتخاب کردند. حق دارند عصبانی باشد سالها تخریب بر علیه مردان میدان به ثمر نرسید و مردم مردان میدان را انتخاب کردند چرا که آنها را صادق و خادم واقعی مردم یافتند.

اشتباه بزرگی است که چشم به آمریکا بدوزیم و بخواهیم با آنان مشکلاتمان را حل کنیم. آمریکا اگر حلال مشکلات بود، مشکلات خودش را حل می‌کرد .مشکلات متحدینش را حل می‌کرد .مشکلات رژیم غاصب صهیونیستی و عربستان صعودی را حل می‌کرد .آمریکا درحال غرق شدن است.

آیا برای دپیلماسی بدون میدان ، آن هم برای کشوری که می خواهد روی پای خود بایستد و سر در برابر استکبار فرو نیاورد معنا دارد؟!

ضرورت تبیین گفتمان "قراباغ 17 ربیع"

درخواست پمپئو از شورای امنیت سازمان ملل، رسماً از سوی این شورا رد شده است! بنابراین آنچه آقای ریچارد میلز به عنوان امتیاز مطرح می‌کند، وجود خارجی ندارد!

انسجام و همبستگی ملی، ندادن بهانه به دست بهانه جویان، به ثمن بخس نفروختن نتیجه مقاومت مردم و آماده شدن برای انتخاباتی با مشارکت حداکثری و انتخاب فردی توانمند برای تشکیل دولت جوان حزب اللهی از اهمیت بالایی برخوردار است.

وزارت محترم امور خارجه این پرسش را بی‌پاسخ گذاشته است که اگر قرار بر تحریم آنها بود، چرا حالا که از مسئولیت برکنار شده‌اند؟!