هر روز یک صفحه از قرآن کریم/سوره فرقان

وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ يَلْقَ أَثَامًا (68)

و آنان که با خدا معبود ديگرى نمى خوانند و کسى را که خدا [خونش] را حرام کرده است جز به حقّ نمى کشند و زنا نمى کنند، و کسى که اينها را انجام دهد به کيفرى سخت خواهد رسيد. (68)

 

يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا (69)

روز قيامت عذاب براى او مضاعف مى شود و باخوارى در آن ماندگار مى گردد. (69)

 

إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (70)

مگر کسانى که توبه کنند و ايمان آورند و کار شايسته انجام دهند که خدا بدى هاى آنان را به خوبى هاتبديل مى کند و خدا آمرزنده و صاحب رحمت است. (70)

 

وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا (71)

و هر کس که توبه کند و کار شايسته انجام دهد، همانا او به سوى خدا بازمى گردد بازگشتى سزاوار. (71)

 

وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا (72)

و آنان که بر سر [گفتار و کردار] باطل حاضر نمى شوند و هرگاه به لغو و بيهوده بگذرند بزرگوارانه مى گذرند. (72)

 

وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا (73)

و آنان که وقتى به آيات پروردگارشان تذکّر داده مى شوند، با حال کرى و کورى بر آنها نمى افتند [بلکه با گوش شنوا و چشم بينا به آنها توجّه مى کنند]. (73)

 

وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا (74)

و آنان که مى گويند: پروردگارا! به ما از ناحيه همسران و نسل هايمان مايه روشنى چشم عطا کن و ما را پيشواى تقواپيشگان قرار ده. (74)

 

أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا (75)

به اينان (بندگان رحمان) به سبب صبرى که کردند غرفه [بهشتى] سزا داده مى شود و در آن جا با تحّيت و سلامى [گرم] روبه رو مى شوند. (75)

 

خَالِدِينَ فِيهَا ۚ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا (76)

جاودانه در آن جا خواهند بود، چه خوب قرارگاه و جاى ماندنى است! (76)

 

قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا (77)

[به تکذيب کنندگان] بگو: اگر به خاطر دعوت شما [به اسلام] نبود پروردگار من به شما اعتنايى نداشت، زيرا شما [حقّ را ]تکذيب کرديد و به زودى [کيفر اين تکذيب ]ملازم شما خواهد بود. (77)