محصولات طارم قربانی بی‌رمقی بازار
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ کشاورزان، ستون‌های خاموش جامعه، این روزها با دل‌های شکسته و دست‌های پینه‌بسته، شاهد نابودی حاصل دسترنج خویش هستند. بازاری که زمانی سفره‌های مردم را رنگین می‌کرد، اکنون به صحنه تلخی از بی‌مهری و بی‌تدبیری بدل شده است.
بیشتر بخوانید
روایت تلخ از نابودی حاصل دسترنج
بازار کرفس، بازار سیب زمینی و اکنون نوبت به بازار گوجه‌فرنگی رسیده است؛ بازاری که زمانی رونق داشت و مایه امید کشاورزان بود، اکنون در سراشیبی سقوط قیمت گرفتار شده است.
این افت شدید قیمت نه‌تنها سودآوری را از بین برده، بلکه حتی هزینه‌های اولیه تولید را نیز پوشش نمی‌دهد و کشاورزان را در موقعیتی بحرانی قرار داده است.
گوجه‌فرنگی که در فصل کاشت و داشت، با هزینه‌های سرسام‌آور کارگر، کود و آبیاری در شرایط کمبود آب به‌ثمر می‌رسد، اکنون با قیمتی ناچیز در حد 7 هزار تومان به فروش می‌رسد که این خود مایه تأسف و بغض است.
این قیمت پایین در مقایسه با هزینه‌های تولید، شکاف عمیقی ایجاد می‌کند که جبران آن برای کشاورز تقریباً غیرممکن است.
سکوت مسئولان و صدای رسای کشاورزان مسئولان گویا در خوابی عمیق فرو رفته‌اند و صدای رسای کشاورزان به‌گوش کسی نمی‌رسد. این بی‌توجهی و عدم اقدام موثر از سوی نهادهای مسئول، بر شدت بحران افزوده است.
کشاورز صبور است و بی‌صدا، اما این سکوت نباید به پای بی‌تفاوتی نوشته شود. انتظار می‌رود که مسئولان با درک عمق مشکلات کشاورزان، به یاری آن‌ها بشتابند.
در ماه‌های گذشته، همین گوجه فرنگی تا مرز ۵۰ هزار تومان نیز قیمت داشت. این نوسان شدید قیمت نشان‌دهنده عدم ثبات در بازار و آسیب‌پذیری کشاورزان در برابر تغییرات ناگهانی است.
اما اکنون که فصل برداشت و روزی کشاورز فرا رسیده است، حتی هزینه اولیه کاشت نیز جبران نمی‌شود. این تناقض آشکار در قیمت‌گذاری، سئوالات جدی را در اذهان مطرح می‌کند.
چرایی بحران و نابودی در دل خاک
چرا هیچ راه‌حلی برای این بحران اندیشیده نمی‌شود؟ چرا باید تمام محصولات کشاورزان طارم، این منطقه حاصل‌خیز، در دل خاک نابود شوند؟ این سئوالات اساسی از سوی کشاورزانی که با زحمت فراوان محصولی را پرورش داده‌اند، مطرح می‌شود.
نابودی محصول در خاک به معنای نابودی سرمایه، تلاش و امید کشاورز است.
بحران در بازار کشاورزی طارم
کشاورزی که با عشق و علاقه، همچون فرزندی از محصولش مراقبت کرده و تمام هستی خود را وقف آن کرده، اکنون باید شاهد پرپر شدن امیدهایش در خاک باشد. این صحنه دلخراش، نه‌تنها برای کشاورز، بلکه برای هر ناظر با وجدانی، تکان‌دهنده است.
فقدان قیمت مصوب و جولان دلالان
چه کسی پاسخگوی این بی‌عدالتی است؟ چرا برای محصولات کشاورزی قیمتی مصوب وجود ندارد تا واسطه‌ها و دلالان با هرآنچه دلشان می‌خواهد، بازار را به بازی نگیرند؟ نقش واسطه‌ها و دلالان در تشدید بحران غیرقابل انکار است.
آن‌ها با خرید محصولات با قیمت بسیار پایین و فروش آن با قیمت‌های گزاف، سودهای کلان به جیب می‌زنند و کشاورزان را در تنگنا قرار می‌دهند.
وجود یک سازوکار مشخص برای قیمت‌گذاری محصولات، مانند تعیین قیمت مصوب، می‌تواند تا حد زیادی از سواستفاده واسطه‌ها جلوگیری کرده و ثبات را به بازار بازگرداند. این موضوع نیازمند دخالت و برنامه‌ریزی جدی از سوی دولت است.
چرخه معیوب و خطر ورشکستگی
کشاورزان طارم امسال روزگار خوشی ندارند. پس از افت قیمت سیب زمینی و کرفس، اکنون نوبت به گوجه فرنگی رسیده تا تلخی شکست را بر کامشان بنشاند. این چرخه معیوب، کمر کشاورزان را خم کرده و بیم آن می‌رود که اگر فکری اساسی نشود، بخش کشاورزی این منطقه با ورشکستگی کامل روبه‌رو شود.
ورشکستگی کشاورزان نه‌تنها به‌معنای ازدست‌دادن معیشت آن‌ها، بلکه به‌معنای ضربه‌ای سهمگین به اقتصاد منطقه و حتی کشور خواهد بود. کشاورزی، یکی از ارکان اصلی تولید و تامین امنیت غذایی است و هرگونه تضعیف این بخش، پیامدهای گسترده‌ای خواهد داشت.
امید است که صدای این کشاورزان زحمتکش شنیده شود و تدبیری عاجل برای نجات این قشر مولد اتخاذ گردد.
دردنامه کشاورزان طارمی و امید به چاره
زبان حال کشاورزان طارمی، زبانی است پر از درد و رنج؛ زبانی که از بی‌توجهی‌ها و بی‌تدبیری‌ها به ستوه آمده است. آن‌ها که با عرق جبین، زمین تشنه را سیراب می‌کنند و دانه امید می‌کارند، اکنون در حسرت دستمزدی عادلانه برای حاصل کار خویش، آرزوی روزهای بهتر را دارند.
این گزارش، تنها بخشی از این دردنامه را بازگو می‌کند، باشد که تلنگری باشد برای آن‌ها که باید باشند و نیستند و باشد که فریاد این قشر نجیب جامعه شنیده شود و چاره‌ای اندیشیده شود.
حمایت از کشاورزان، حمایت از تولید ملی، حمایت از سفره‌های مردم و حمایت از آینده کشور است. لازم است که مسئولان با درک اهمیت این موضوع، اقدامات عملی و موثری را در جهت رفع این بحران اتخاذ کنند. از جمله این اقدامات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تشکیل کمیته بحران و کارگروه ویژه برای بررسی مشکلات بازار محصولات کشاورزی طارم. تعیین قیمت تضمینی یا مصوب برای محصولات کشاورزی، به‌ویژه در فصل برداشت. برنامه‌ریزی برای ایجاد بازارهای فروش مستقیم محصولات کشاورزی و حذف واسطه‌ها. حمایت از ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوری محصولات کشاورزی برای افزایش ارزش افزوده و کاهش ضایعات. ارائه تسهیلات و وام‌های کم‌بهره به کشاورزان برای جبران خسارات و سرمایه‌گذاری مجدد. آموزش و اطلاع‌رسانی به کشاورزان درخصوص روش‌های نوین کشاورزی، مدیریت بازار و بازاریابی محصولات. تقویت نظام‌های بیمه‌ای کشاورزی برای پوشش خسارات ناشی از حوادث غیرمترقبه و نوسانات بازار. حمایت از توسعه صادرات محصولات کشاورزی و تسهیل در فرآیندهای اداری مربوط به آن. برگزاری جلسات مستمر با نمایندگان کشاورزان برای شنیدن مشکلات و ارائه راه‌حل‌های عملی.
با توجه به ظرفیت‌های بالای منطقه طارم در بخش کشاورزی، می‌توان با اتخاذ تدابیر حمایتی و برنامه‌ریزی‌های صحیح، این بخش را از بحران خارج و به‌سوی رونق و شکوفایی هدایت کرد.
جامعه کشاورزان طارم، شایسته حمایت و قدردانی است و تلاش‌های شبانه‌روزی آن‌ها برای تولید و تامین غذای جامعه، باید با نتایج عادلانه و رضایت‌بخش همراه باشد.
نویسنده: اکرم نظری، فعال رسانه
انتهای خبر/