به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در دل تابستان، طارم، دیار سیب‌زمینی‌های پرآوازه، این روزها غرق در سکوتی تلخ است. مزارع سبز که روزگاری نویدبخش فصل برداشت و رونق بودند، اکنون صحنه‌هایی از اندوه و ناامیدی را به‌نمایش می‌گذارند.
بیشتر بخوانید
محصولاتی که با هزاران امید و عرق جبین در دل خاک کاشته شدند، بی‌آنکه دستی به یاری‌شان دراز شود، در انتظارِ سرنوشتی نامعلوم، بر روی زمین مانده‌اند.
هفته‌های آغازین تابستان سپری شده‌اند، اما مزارع سیب‌زمینی طارم همچنان سرشار از محصولاتی است که چشم به‌راه برداشت مانده‌اند.
کشاورزانی که با بذرهایی گران‌بها و با وعده بازدهی مطلوب، زمین‌هایشان را زیرورو کردند، امروز حتی توان پرداخت هزینه‌های برداشت را نیز ندارند. این چرخه معیوب، زخمی عمیق بر پیکر اقتصادی منطقه زده است.
محصولی بر‌باد، رنجی بی‌پایان
در سال جاری، بیش از ۳۶ هزار تن سیب‌زمینی از اراضی حاصلخیز طارم روانه بازار می‌شد؛ بازاری که اما، عطای حضور محصول را به لقایش بخشید.
افت شدید قیمت‌ها و فقدان خریدار، کشاورزان را در گردابی از زیان فرو برد. رقمی که اعلام می‌شود، ۵۴۰ میلیارد تومان است؛ رقمی نجومی که حاصل رها کردن محصول در دل مزارع، به‌دلیل عدم صرفه اقتصادی برای برداشت است. این میزان خسارت، بسیاری از کشاورزان را در آستانه ورشکستگی قرار داده است.
یکی از کشاورزانِ این دیار که چهره‌اش گویای سال‌ها رنج و سختی است، با بغضی فروخورده می‌گوید: «سال گذشته، بذر را هر کیلو ۳۰ هزار تومان خریدیم. هر کیسه کود، به دو میلیون تومان می‌رسید.
هزینه‌های شخم زدن، سم‌پاشی و آبیاری هم سربه‌فلک کشیده بود. اما امروز، حتی حاضر نیستند محصول ما را با کیلویی ۸ هزار تومان هم بخرند.»
او ادامه می‌دهد: «بسیاری از همکارانم ترجیح دادند که محصول را اصلاً برداشت نکنند، چون حتی هزینه کارگر و ماشین‌آلات برداشت هم درنمی‌آید. مسئولان تنها نظاره‌گرند و هیچ حمایتی از ما صورت نگرفته است.»
حلقه‌های گمشده زنجیره تولید
تحلیل وضعیت حاکی از آن است که دو حلقه حیاتی در زنجیره تولید سیب‌زمینی طارم مفقود است: نبود یک الگوی کشت مشخص و همچنین ضعف در صنایع تبدیلی.
کاشت محصول، خارج از ظرفیت واقعی بازار و عدم خرید کافی از سوی صنایع تبدیلی، در کنار فقدان سردخانه‌ها و انبارهای مناسب برای نگهداری محصول، مجموعه‌ای از عوامل را رقم زده که این بحران را تشدید کرده است.
در حال حاضر، بیش از یک هزار و ۶۰۰ هکتار از اراضی طارم زیر کشت سیب‌زمینی رفته است. ارقامی چون آگریا، میلوا، جیلی، کلمبا و چلنجر، محصولاتی هستند که کشاورزان این منطقه به تولیدشان مشغولند.
برداشت این محصول از اواخر اردیبهشت آغاز شده، اما بخش قابل توجهی از آن همچنان بر روی زمین‌های کشاورزی باقی مانده است.
چشم‌انتظاری برای حمایت
کشاورزان طارمی با نگرانی از آینده، اعلام می‌کنند که ادامه این روند می‌تواند منجر به انصراف بسیاری از آن‌ها از کشت سیب‌زمینی در سال آینده شود.
کارشناسان معتقدند که تنها راه برون‌رفت از این بحران، اتخاذ تدابیری همچون خرید حمایتی با قیمت تضمینی، توسعه سریع صنایع تبدیلی و احداث انبارهای سردخانه‌ای و همچنین اجرای دقیق الگوی کشت است.
شهرستان طارم، به‌عنوان یکی از قطب‌های مهم تولید سیب‌زمینی در استان زنجان، این روزها در انتظارِ حمایتی است که بتواند بخشی از ضرروزیان وارده به کشاورزان را جبران کند.
باشد که گوش شنوایی برای شنیدن فریادهای این تولیدکنندگان زحمتکش، پیدا شود.
نویسنده: اکرم نظری، فعال رسانه
انتهای خبر/