نور یقین در شبهات
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در خطبه سی و هشتم نهج‌البلاغه آمده است؛ وَ إِنَّمَا سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ، فَأَمَّا أَوْلِيَاءُ اللَّهِ فَضِيَاؤُهُمْ فِيهَا الْيَقِينُ وَ دَلِيلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَى وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللَّهِ فَدُعَاؤُهُمْ فِيهَا الضَّلَالُ وَ دَلِيلُهُمُ الْعَمَى. فَمَا يَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ وَ لَا يُعْطَى الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّه.
بیشتر بخوانید
ضرورت شناخت شبهات: شبهه را براى اين شبهه ناميدند كه به حق شباهت دارد. امّا نور هدايت‌كننده دوستان خدا در شبهات يقين است و راهنماى آنان مسير هدايت الهى است، امّا دشمنان خدا دعوت کننده‌شان در شبهات گمراهى است و راهنماى آنان كورى است.
آن‌كس كه از مرگ بترسد نجات داده نمی‌شود و آن كس كه زنده ماندن را دوست دارد براى هميشه در دنيا نخواهد ماند.
انتهای خبر/