هزینه‌های سرسام‌آور قطعات کاشت حلزون شنوایی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ ناشنوایی، چالشی حسی و عمیق است که زندگی افراد را در ابعاد مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بیشتر بخوانید
از ارتباطات و تحصیل گرفته تا فرصت‌های شغلی و مشارکت اجتماعی، ناشنوایی می‌تواند به مانعی جدی در مسیر شکوفایی فرد تبدیل شود.
دسترسی به آموزش‌های تخصصی، خدمات درمانی مناسب و حمایت‌های اجتماعی فراگیر، امری حیاتی برای توانمندسازی افراد ناشنوا و ادغام کامل آنها در جامعه است. در این میان، کاشت حلزون شنوایی به عنوان یک راهکار پزشکی پیشرفته، نویدبخش بهبود قابل‌توجهی در کیفیت زندگی افراد مبتلا به ناشنوایی عمیق، به‌ویژه کودکان، است.
این فناوری پزشکی پیشرفته با تحریک مستقیم عصب شنوایی، به مغز اجازه می‌دهد تا صداها را پردازش کند و دنیای شنیداری را برای فرد ناشنوا بازگشایی کنند. کاشت حلزون برای کودکان ناشنوا، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است،این دستگاه به آنها در یادگیری زبان، پیشرفت تحصیلی و مشارکت فعال در زندگی اجتماعی کمک می‌کند.
در بزرگسالان نیز، کاشت حلزون می‌تواند به بهبود ارتباطات، افزایش استقلال و در نهایت، ارتقاء کلی کیفیت زندگی منجر شود.
شناسایی زودهنگام ناشنوایی و دسترسی بموقع به کاشت حلزون، نقشی کلیدی در توانمندسازی افراد ناشنوا و ایجاد فرصت‌های برابر برای آنها در جامعه ایفا می‌کند.
بدون شک، فراهم آوردن این امکان برای همه، به‌ویژه برای خانواده‌هایی که با محدودیت‌های مالی مواجه هستند، مسئولیتی اجتماعی و انسانی است.
اما در ایران، این رویای ارتباط برقرار کردن، با سایه سنگین هزینه‌های سرسام‌آور قطعات مصرفی کاشت حلزون همراه است.
این دستگاه پیچیده، برای عملکرد صحیح خود نیازمند باتری‌ها، کابل‌ها، کویل‌ها، فیلترها و دیگر لوازم جانبی است که بدون آنها، عملکرد دستگاه مختل شده و کودک مجدداً در سکوت فرو می‌رود.
این قطعات، مصرفی بوده و نیاز به تعویض مداوم دارند، با حذف ارز ترجیحی 4 هزار و 200 تومانی و جایگزینی آن با ارز نیمایی 28 هزار و 500 تومانی، قیمت این قطعات حیاتی به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
این افزایش قیمت، فشار مالی طاقت‌فرسایی را بر دوش خانواده‌هایی که فرزندشان از کاشت حلزون استفاده می‌کند، تحمیل کرده است.
بسیاری از این خانواده‌ها، با وجود تمام تلاش‌ها و صرفه‌جویی‌ها، نمی‌توانند هزینه‌های نگهداری و تعمیر این دستگاه را تأمین کنند.
این امر، به معنای محروم شدن کودک از شنیدن صدا به مدت روزها و حتی هفته‌هاست، پیامدهای این محرومیت، بسیار جدی و جبران‌ناپذیر است.
رشد زبانی، توانایی‌های شناختی، پیشرفت تحصیلی و سلامت روان کودک، همه تحت تاثیر این کمبود قرار می‌گیرد، کودکانی که برای شنیدن به این دستگاه وابسته هستند، با عدم دسترسی به قطعات، در معرض خطر اختلالات تکاملی و مشکلات روانی قرار می‌گیرند.
محرومیت از شنیدن، موجب انزوا، کاهش اعتماد به نفس و دشواری در تعاملات اجتماعی میشود.
این امر، می‌تواند در درازمدت بر تمامی جنبه‌های زندگی کودک، از جمله تحصیل، روابط اجتماعی و شغل آینده‌ی او اثر منفی بگذارد.
ما، خانواده‌های دارای فرزند با کاشت حلزون شنوایی، با نگرانی عمیق و احساس مسئولیت خطیر، این درخواست را خدمت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تقدیم میکنیم.
درخواست ما بسیار ساده و در عین حال حیاتی است، تامین پوشش مالی و ارائه یارانه یا ارز ترجیحی برای واردات و تامین قطعات مصرفی کاشت حلزون است.
شنیدن، یک حق انسانی بنیادین است و ما انتظار داریم که هیچ کودکی به دلیل عدم دسترسی به این قطعات حیاتی، از این حق محروم نشود.
امیدواریم با همت و درایت مسئولان، این مشکل جدی و دغدغه‌ی خانواده‌های بسیاری از کودکان ناشنوا مرتفع شده و مسیر پیشرفت و شادی این افراد هموارتر شود.
ما بر این باوریم که با ارائه حمایت‌های لازم، می‌توانیم به کودکان ناشنوا کمک کنیم تا در دنیای شنیداری، به‌طور کامل و با اعتماد به نفس مشارکت کنند.
زینب کریمی، از خانواده‌های دارای فرزند کاشت حلزون شنوایی
انتهای خبر/
