به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ بیکاری جوانان، پدیده‌ای پیچیده و چندوجهی است که پیامدهای گسترده‌ای برای خانواده‌ها، جامعه و در نهایت، آینده یک کشور به همراه دارد.
بیشتر بخوانید
این مشکل فراتر از یک چالش اقتصادی ساده است و ریشه در ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارد.
بررسی این موضوع و ارائه راهکارهای مؤثر برای حل آن، امری ضروری و فوری است. یکی از مهم‌ترین پیامدهای بیکاری جوانان، فروپاشی ساختار خانواده است.
جوانان بیکار، به‌ویژه در جوامع سنتی‌تر، تحت فشارهای زیادی از سوی خانواده قرار می‌گیرند تا برای خود شغلی دست و پا کنند.
این فشارها می‌تواند منجر به تنش‌های خانوادگی، افزایش اختلافات بین زوجین و در نهایت، طلاق شود.
از سوی دیگر، عدم توانایی جوانان در تأمین نیازهای مالی خود و خانواده شان، آنان را در معرض آسیب‌های روانی، افسردگی و اضطراب قرار می‌دهد.
این وضعیت می‌تواند به مصرف مواد مخدر، بزهکاری و انحرافات اجتماعی دیگر در سطح جامعه، بیکاری جوانان به افزایش نرخ جرم و جنایت، فقر و نابرابری می‌انجامد.
جوانان بیکار به دلیل فقدان امید و فرصت‌های شغلی، ممکن است به فعالیت‌های غیرقانونی روی آورند تا نیازهای مالی خود را تأمین کنند.
همچنین عدم مشارکت جوانان در اقتصاد و جامعه، رشد اقتصادی را کند کرده و از پتانسیل‌های بالقوه کشور می‌کاهد.
این وضعیت در درازمدت می‌تواند منجر به تضعیف انسجام اجتماعی و افزایش شکاف طبقاتی شود.
علاوه بر این مهاجرت جوانان به دنبال کار در دیگر شهرها یا کشورها، به خالی شدن روستاها و شهرهای کوچک و از دست رفتن نیروی کار ماهر در مناطق محروم می‌انجامد.
برای حل این مشکل پیچیده نیاز به یک رویکرد چندجانبه و هماهنگ است در وهله‌ی اول، باید به آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و مهارت‌آموزی توجه ویژه‌ای شود. سیستم آموزشی باید با نیازهای بازار کار همسو باشد و به جوانان مهارت‌های لازم برای ورود به بازار کار را بیاموزد.
حمایت از کارآفرینی و ایجاد کسب و کارهای کوچک و متوسط، نیز می‌تواند فرصت‌های شغلی جدیدی را ایجاد کند.
به این منظور ارائه تسهیلات مالی، حمایت‌های فنی و مشاوره‌ای به جوانان کارآفرین ضروری است.
همچنین دولت باید با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و جذب سرمایه‌گذاری خارجی، به خلق فرصت‌های شغلی در بخش‌های مختلف اقتصاد کمک کند.
حذف قوانین و مقررات دست و پاگیر و فساد اداری می‌تواند به تسهیل فعالیت‌های اقتصادی و ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر کمک شایانی کند.
همکاری بین دولت، بخش خصوصی و سازمان‌های مردم‌نهاد نیز در این زمینه بسیار حائز اهمیت است.
علاوه بر این، باید به مسائل فرهنگی و اجتماعی نیز توجه شود، از بین بردن باورهای غلط و ترویج فرهنگ کار و تلاش، مهم‌ترین گام برای افزایش انگیزه و مشارکت جوانان در اقتصاد است.
همچنین حمایت از خانواده‌های کم‌درآمد و ارائه مشاوره‌های روانی به جوانان بیکار، می‌تواند از بروز مشکلات اجتماعی و خانوادگی جلوگیری کند.
در نتیجه، مبارزه با بیکاری جوانان نیازمند یک عزم ملی و همکاری همه جانبه است. ایجاد فرصت‌های شغلی، آموزش‌های مناسب، حمایت از کارآفرینی و توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی، راهکارهایی هستند که می‌توانند به کاهش این مشکل و پیشگیری از پیامدهای منفی آن کمک کنند.
تاخیر در رسیدگی به این مشکل، می‌تواند به بحرانی جدی در سطح جامعه تبدیل شود و آینده کشور را به خطر اندازد.
نتیجه‌گیری: بیکاری جوانان معضلی چند بعدی با تبعات منفی برای خانواده، جامعه و آینده کشور است، این پدیده منجر به فروپاشی خانواده، افزایش آسیب‌های روانی و اجتماعی، افزایش جرم و جنایت، کندی رشد اقتصادی، مهاجرت و تضعیف انسجام اجتماعی می‌شود.
برای مقابله با این مشکل، نیاز به رویکردی جامع شامل توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای، حمایت از کارآفرینی، ایجاد زیرساخت‌ها، جذب سرمایه‌گذاری، تسهیل فعالیت‌های اقتصادی و حذف فساد اداری است.
همچنین توجه به مسائل فرهنگی، ترویج فرهنگ کار و حمایت از خانواده‌های کم‌درآمد ضروری است. تاخیر در رسیدگی به این موضوع، تهدیدی جدی برای آینده کشور خواهد بود.
زهرا محمدی، از فرهنگیان استان زنجان
انتهای خبر/