اصلاح‌طلبان و معضل وعده‌های سرخرمن
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ وفای به عهد یا تکرار یک کلیشه سیاسی؟
بیشتر بخوانید
سخنان اخیر احمد حکیمی‌پور درباره لزوم وفاداری مسعود پزشکیان به عهد خود با مردم و «راحت صحبت کردن» با آن‌ها، بار دیگر موضوع مسئولیت‌پذیری سیاستمداران اصلاح‌طلب را در قبال وعده‌های انتخاباتی مطرح می‌کند.
اما پرسش اساسی این است که آیا این گفتگوی صریح با مردم که اصلاح‌طلبان رادیکال برای تحت فشار قرار دادن دولت برای او تجویز می‌کنند، مشکلی از جامعه حل خواهد کرد؟
تجربه دولت‌های جریان اصلاحات در گذشته نشان داده که وعده‌های اقتصادی، بهبود معیشت و کنترل تورم، اغلب در حد شعار باقی مانده و در نهایت، ناکامی دولت‌ها در تحقق آن‌ها، اعتماد عمومی را خدشه‌دار کرده است.
آنچه مردم انتظار دارند، نه صرفاً «راحت صحبت کردن»، بلکه شفافیت در عملکرد و پایبندی واقعی به تعهدات است.
مشکل اصلی اینجاست که برخی از مسئولان به اصطلاح اصلاح‌طلب، پس از رسیدن به قدرت، یا در دام ساختارهای بسته و ناکارآمد حزبی‌شان گرفتار می‌شوند، یا به بهانه موانع مختلف مثل حدود و اختیارات دولت، رابطه با آمریکا، پرداختن به مسائل حاشیه‌ای و درست کردن دوقطبی‌های کاذب مانند جنگ و صلح
• تحریم و تعامل
• محدودیت و آزادی
• تندروی و عقلانیت
• حاکمیت یک‌دست و مشارکت مردمی
• رفاه و بحران اقتصادی
• انتخابات مهندسی‌شده و دموکراسی واقعی
• رشد علمی و جمود فکری، از اجرای وعده‌های خود شانه خالی می‌کنند.
از سوی دیگر، بهانه تحریم‌های خارجی سرپوشی شده بر سوء مدیریت داخلی، که به وسیله آن اجرای برنامه‌های تحول‌گرا را ناممکن و دشوار جلوه بدهند.
واقعیت این است که در اذهان عمومی مردم، اکنون که پزشکیان مسئولیت اداره قوه مجریه را بر عهده گرفته، پرسش اصلی این نیست که چقدر صریح و صادق با مردم سخن می‌گوید، بلکه این است که با چه برنامه و اراده‌ای، سیاست‌ها و نظرات کارشناسان خود را عملی خواهد کرد که تورم را کنترل کرده و موانع مدیریتی در همه شئون زندگانی مردم به‌ویژه اقتصاد دولتی وابسته به دلار آمریکا و منفعت‌گرایانه آقازاده‌ها برچیده شود.
ملکی، فعال رسانه‌ای
انتهای خبر/