کرامت بی‌انتهای امام حسن (ع)
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ امام حسن مجتبی (ع) نخستین فرزند امیرالمؤمنین علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) است که در نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری در مدینه منوره چشم به جهان گشود.
بیشتر بخوانید
تولد ایشان در خانه‌ای که مهد علم، معرفت، کرامت و شرافت بود روی داد چرا که این امام عزیز نویدبخش ادامه رسالت نبوی و استمرار سیره اهل‌بیت (ع) در هدایت جامعه اسلامی است.
عقلانیت در سیره امام حسن مجتبی (ع) موج می‌زند
امام حسن (ع) از همان کودکی در دامان پیامبر اکرم (ص) رشد یافت و از سرچشمه زلال وحی و حکمت بهره برد. زندگی ایشان سرشار از موقعیت‌هایی بود که در آن‌ها عقلانیت، حکمت، تدبیر و دوراندیشی ایشان به وضوح نمایان شد. یکی از بزرگ‌ترین جلوه‌های عقلانیت امام حسن (ع) را می‌توان در مسئله صلح با معاویه مشاهده کرد.
پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع) در سال 40 هجری امام حسن (ع) به خلافت رسید و اما در برابر ایشان معاویه که سال‌ها برای تسلط بر حکومت اسلامی تلاش کرده بود با نقشه‌های گوناگون و استفاده از روش‌های غیرشرعی به‌دنبال براندازی حکومت علوی بود. امام حسن (ع) در چنین شرایطی با ارزیابی صحیح اوضاع سیاسی و اجتماعی به جای ورود به جنگی که نتیجه‌ای جز تضعیف جامعه اسلامی و خونریزی بیشتر نداشت تصمیم به صلح گرفت.
این تصمیم که برخی آن را نشانه ضعف می‌دانستند در حقیقت جلوه‌ای از اوج عقلانیت و تدبیر امام حسن (ع) بود.
امام حسن مجتبی (ع) با این تصمیم حکیمانه نه‌تنها از یک جنگ داخلی که به ضرر اسلام و مسلمانان بود جلوگیری کرد بلکه زمینه‌ای فراهم ساخت تا در آینده با آشکار شدن چهره واقعی حکومت معاویه زمینه برای روشنگری و قیام‌های بعدی علیه ظلم و ستم بنی‌امیه مهیا شود.
این صلح برخلاف تصور دشمنان پایه‌گذار حرکت‌های اصلاحی بعدی در تاریخ اسلام شد و نقش مهمی در حفظ اصول و ارزش‌های اسلامی داشت.
کرامت و بردباری امام حسن (ع) مثال‌زدنی است
علاوه بر عقلانیت امام حسن مجتبی (ع) در کرامت و بزرگواری نیز سرآمد بود. ایشان در طول زندگی خود همواره با رأفت، بردباری و مهربانی با مردم رفتار می‌کردند. حتی در برابر ظلم و ستم‌هایی که از سوی دشمنان و برخی از کوفیان بر ایشان وارد می‌شد هیچ‌گاه از مسیر حلم و صبر خارج نشدند.
بخشش و کرامت امام حسن (ع) نیز زبانزد خاص و عام بود. نقل شده است که مردی شامى که تحت تأثیر تبلیغات مسموم بنی‌امیه قرار گرفته بود به امام اهانت کرد. اما امام (ع) نه‌تنها او را مجازات نکرد، بلکه با رویی گشاده از او استقبال کرد و با لطف و کرامت دل او را نرم ساخت تا جایی که آن مرد از رفتار زشت خود پشیمان شد.
این شیوه رفتاری امام حسن (ع) همان سیره‌ای بود که پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) نیز در برابر دشمنان و نادانان داشتند. چنین برخوردهایی نشان می‌دهد که امام حسن (ع) برای اصلاح جامعه از ابزار محبت، عقلانیت و مدارا بهره می‌بردند و هرگز به‌دنبال انتقام‌جویی و خشونت نبودند.
امام حسن (ع) الگوی عقلانیت و کرامت است
زندگی امام حسن (ع) الگویی روشن برای کسانی است که به‌دنبال حقیقت و هدایت در مسیر زندگی هستند. تصمیمات و رفتارهای ایشان نشان داد که رهبری جامعه تنها به قدرت نظامی و سیاسی وابسته نیست بلکه نیازمند تدبیر، صبر و اخلاق‌مداری است.
در دنیای امروز نیز سیره امام حسن (ع) می‌تواند راهگشای بسیاری از چالش‌های فردی و اجتماعی باشد. ایشان نشان دادند که در شرایط سخت به جای اقدامات عجولانه باید با عقلانیت، دوراندیشی و اخلاق، بهترین تصمیم را برای حفظ جامعه و ارزش‌های انسانی گرفت.
ولادت با سعادت امام حسن مجتبی (ع) یادآور جلوه‌های باشکوه عقلانیت، کرامت و بردباری است و خصایصی که می‌توانند برای هر انسانی چراغ راهی در مسیر زندگی باشند.
حجت‌الاسلام محمود محمدی، رئیس ستاد اقامه نماز استان زنجان
انتهای خبر/