غارت اموال ملی از خصوصیات پهلوی بود

اعلاء موسوی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ با بیان اینکه رژیم پهلوی جنایات زیادی در کشور انجام داده است، اظهار کرد: پول‌های ایران که با برای کشور و آسایش ملت باید صرف می‌شد توسط پهلوی و خاندان وی از کشور خارج می‌شد و کسی نمی‌توانست در برابر این غارت‌ها اعتراضی داشته باشد.

بیشتر بخوانید

• دهه فجر، بهار جهاد تبیین علیه سیاست بَزَک پهلوی است
• از «بحرین‌فروشی» محمدرضا پهلوی تا کارسازی فرزندش برای تجزیه‌طلبان اسرائیلی

وی اضافه کرد: رژیم پهلوی یکی از دوره‌های تاریک و پر از خیانت در تاریخ معاصر ایران است که با سیاست‌های نادرست و اقدامات استعماری به کشور و مردم آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کرد.

زندانی سیاسی دوران پهلوی با بیان اینکه این دوران نه‌تنها با غارت منابع طبیعی و مالی کشور همراه بود، بلکه هویت ملی و فرهنگی ایران نیز مورد تعرض قرار گرفت، ابراز کرد: یکی از مسائلی که در دوره پهلوی دوم به وقوع پیوست، ملی شدن صنعت نفت بود که در ظاهر به‌عنوان اقدامی در جهت استقلال اقتصادی و رفاه مردم معرفی شد. اما در واقعیت، این طرح زمینه‌ساز بهره‌برداری بیش‌تر قدرت‌های استعماری همچون بریتانیا و بعدها آمریکا از منابع کشور شد.

هدررفت درآمد کشور با ولخرجی‌های خاندان پهلوی

وی با اشاره به اینکه نفت ایران که باید در خدمت توسعه و رفاه ملت قرار می‌گرفت، تبدیل به ابزاری برای غارت توسط قدرت‌های خارجی و رژیم پهلوی شد، تصریح کرد: تولید روزانه نفت به بیش از ۲۰ میلیون بشکه رسید، اما درآمد حاصل از آن در پروژه‌های غیرضروری و ولخرجی‌های خاندان پهلوی به هدر رفت.

موسوی عنوان کرد: برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی یکی دیگر از جنایات پهلوی بود که با هزینه‌ای سرسام‌آور برگزار  می‌شد. در حالی که بخش بزرگی از مردم ایران در فقر به سر می‌بردند، رژیم پهلوی بیش از ۲۰۰ میلیون تومان از بودجه کشور را صرف این جشن‌ها کرد که هیچ سودی برای ملت نداشت. 

وی با اشاره به اینکه این جشن‌ها نه‌تنها توهینی به دین اسلام و فرهنگ ایرانی محسوب می‌شد، بلکه با وارد کردن غذاها، کالاها و متخصصان از خارج، به اقتصاد ملی نیز ضربه زد، خاطر‌نشان کرد: این اقدام تنها برای نمایش قدرت کاذب شاهنشاه و جلب توجه کشورهای غربی صورت گرفت و نتیجه‌ای جز افزایش فاصله طبقاتی و تحقیر ملت نداشت.

غارت اموال و ثروت ملی

زندانی سیاسی دوران پهلوی با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های اصلی حکومت پهلوی، غارت اموال و ثروت ملی بود، ادامه داد: خاندان پهلوی و نزدیکان آن‌ها بخش عمده‌ای از درآمدهای نفتی و بودجه کشور را به حساب‌های شخصی خود در بانک‌های خارجی منتقل کردند.

موسوی با اشاره به اینکه این اموال که باید صرف توسعه زیرساخت‌ها و بهبود وضعیت زندگی مردم می‌شد، به‌جای آن در کاخ‌سازی، تفریحات تجملاتی، و خرید املاک در اروپا هزینه شد، افزود: ملت ایران که صاحب اصلی این ثروت‌ها بودند، در فقر و بی‌عدالتی زندگی می‌کردند، در حالی که خاندان پهلوی زندگی اشرافی خود را ادامه می‌دادند.

وی گفت: یکی دیگر از اقدامات خیانت‌آمیز رژیم پهلوی، اصلاحات ارضی بود که در ظاهر به‌منظور حمایت از کشاورزان و توزیع عادلانه زمین‌ها انجام شد.

زندانی سیاسی دوران پهلوی اضافه کرد: اما این طرح به‌دلیل مدیریت ناکارآمد و نداشتن برنامه‌ریزی مناسب، نه‌تنها به هدف خود نرسید، بلکه باعث نابودی کشاورزی در ایران شد. روستاییانی که از این طریق صاحب زمین شدند، به‌دلیل نداشتن امکانات و آموزش کافی نتوانستند از زمین‌های خود استفاده کنند. بسیاری از زمین‌ها بایر ماند و روستاییان مجبور به مهاجرت به شهرها برای کار شدند. 

افزایش حاشیه‌نشینی

موسوی با بیان اینکه این مهاجرت‌ها نه‌تنها روستاها را خالی از سکنه کرد، بلکه باعث افزایش حاشیه‌نشینی در شهرها و مشکلات اجتماعی و اقتصادی شد، تصریح کرد: رژیم پهلوی با ایجاد وابستگی کامل به کشورهای غربی، به‌ویژه آمریکا و بریتانیا، استقلال کشور را به خطر انداخت. در این دوره، تصمیمات کلان اقتصادی و سیاسی ایران تحت تأثیر مستقیم سفارتخانه‌های خارجی بود.

زندانی سیاسی دوران پهلوی ادامه داد: به‌جای تکیه بر منابع داخلی و تقویت تولید ملی، ایران به واردکننده کالاهای مصرفی از غرب تبدیل شد. این وابستگی باعث تضعیف صنایع داخلی و افزایش نرخ بیکاری شد.

موسوی با اشاره به اینکه در دوره پهلوی، شهر زنجان نیز مانند بسیاری از شهرهای ایران با کمبودهای جدی در زمینه توسعه شهری و رفاه عمومی مواجه بود، افزود: علی‌رغم موقعیت استراتژیک این شهر به‌عنوان یکی از مراکز تجاری و ارتباطی کشور، حکومت پهلوی توجه چندانی به زیرساخت‌های اساسی آن نشان نداد. 

وی تاکید کرد: مشکلاتی نظیر فقدان شبکه فاضلاب شهری، نبود سیستم حمل‌ونقل عمومی کارآمد و کمبود امکانات آموزشی و بهداشتی در این دوره مشهود بود. جمعیت رو به رشد زنجان و مهاجرت از روستاها به این شهر باعث افزایش بی‌رویه سکونت‌گاه‌های غیررسمی و بروز بحران‌هایی چون کمبود مسکن و افزایش نرخ بیکاری شد.

بی‌توجهی به ظرفیت‌های اقتصادی و صنعتی

زندانی سیاسی دوران پهلوی با بیان اینکه یکی از معضلات اصلی زنجان در دوره پهلوی، بی‌توجهی به ظرفیت‌های اقتصادی و صنعتی آن بود. این شهر با وجود پتانسیل‌های فراوان در زمینه کشاورزی، صنایع‌دستی و معادن، از توسعه اقتصادی محروم ماند، عنوان کرد: بسیاری از سرمایه‌گذاری‌ها و پروژه‌های بزرگ به جای توزیع عادلانه در سراسر کشور، به تهران و مناطق خاصی محدود می‌شد. در نتیجه، زنجان از قافله پیشرفت عقب ماند و بسیاری از مردم مجبور به مهاجرت برای یافتن فرصت‌های شغلی بهتر شدند.

وی گفت: یکی دیگر از جنایات بزرگ رژیم پهلوی، سرکوب گسترده مخالفان و نقض حقوق بشر بود. سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) که به‌عنوان ابزار سرکوب شاه عمل می‌کرد، با شکنجه، بازداشت‌های غیرقانونی  و کشتار مخالفان، فضایی از ترس و خفقان را در کشور ایجاد کرد. 

زندانی سیاسی دوران پهلوی ادامه داد: این سازمان با حمایت مستقیم آمریکا و رژیم صهیونیستی فعالیت می‌کرد و به‌عنوان یکی از بی‌رحم‌ترین سازمان‌های امنیتی جهان شناخته می‌شد.