کارآفرینی کلید طلایی اقتصاد روستاها
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در دل کوه‌های انگوران، روستای قرقان مانند نگینی کوچک اما پر ارزش در میان طبیعت سبز و آرام خود می‌درخشد.
بیشتر بخوانید
این روستا روزگاری در سایه مهاجرت جوانانش به شهرها، آرام به خاموشی می‌گرایید، خانه‌هایی که روزگاری صدای خنده و تلاش از آن‌ها بلند بود، حالا خاموش و ساکت مانده بودند اما این سکوت، قرار است مانند گذشته تبدیل به خنده، شادی و امید تبدیل شود.
ناصر دوست‌محمدی، یکی از اهالی همین روستا، با دستانی پینه‌بسته و دلی سرشار از امید، تصمیم گرفته است که در جهت جریان امید‌دهی و کارآفرینی حرکت کند.
او مردی بود که نه‌تنها از علاقه به فعالیت در زمینه دام داشت، بلکه به کار و تلاش در دل زادگاهش ایمان داشت.
روزهای زیادی از عمرش را به کار دامپروری مشغول بود اما این بار تصمیم گرفت بزرگ‌تر فکر کند، او می‌خواست گاوداری راه بیندازد، اما نه برای خود، بلکه برای روستا برای همین طرحی نو در سر داشت.
ایجاد گاوداری و مرکز جمع‌آوری شیر خام که درآمد حاصل از آن اقتصاد اهالی روستا را تحول می‌بخشید و جوانان را برای ماندن در قرقان ترغیب می‌کرد.
ناصر دوست‌محمدی با اراده محکم به بسیج سازندگی مراجعه می‌کند، طرحی که سال‌ها نیمه تمام بوده و نهادی از آن حمایت نمی‌کرد، آن‌ها از طرح استقبال و حمایت از او به عمل می‌آوردند.
پروژه جانی دوباره گرفت
با این کمک‌ها، پروژه گاوداری جانی دوباره می‌گیرد، روستاییان از دور نظاره‌گر این حرکت هستند.
با راه‌اندازی گاوداری، بیش از 10 نفر از اهالی به صورت مستقیم مشغول به کار می‌شوند این بیش از هر چیزی امید را در دل این کارآفرین زنده می‌کند.
اما این پایان ماجرا نیست، او علاوه بر گاوداری، مرکز جمع‌آوری شیر خام منطقه را نیز ایجاد خواهد کرد و بسیاری از دامداران خرد که پیش‌تر مجبور بودند محصولاتشان را با قیمت اندک بفروشند، حالا مشتری ثابتی خواهند داشت و درآمدهای آنان افزایش پیدا کرده و چشم‌انداز روشنی در انتظار قرقان و روستاهای اطراف خواهد بود.
با این شرایط روز به روز، جوانان بیشتر به شهر مهاجرت کرده بودند به روستا باز خواهند گشت.
این کارآفرین به خوبی می‌دانست که این راه آغاز خواهد شد و همچنان با دلگرمی کار می‌کند، زیرا باور دارد که امید، بارانی است که حتی خشک‌ترین زمین‌ها را می‌تواند سیراب می‌کند.
درصدد احداث گاوداری بودم
ناصر دوست‌محمدی، کارآفرین در گفتگو با خبرنگار موج‌رسا گفت: سال ۱۳۸۶ بود که با شوق زیاد پا در مسیری گذاشتم که رویای آن در کودکی در ذهنم جوانه زده بود.
وی افزود: در آن سال‌ها بر آن شدم با حمایت سازمان جهاد کشاورزی، گاوداری نیمه‌صنعتی پرورش گاوهای هلندی را راه‌اندازی کنم.
این کارآفرین با بیان اینکه در زمینی به متراژ یک هزار و 500 متر مشغول به احداث گاوداری شدم، عنوان کرد: در کنار آن، مرکز جمع‌آوری شیر خام با ظرفیت دو تُن در روز را طراحی کردم.
وی یادآور شد: اما مسیر پیش‌رو، پر از چالش مشکل بود و سال‌ها تلاش کردم، از نهادهای مختلف درخواست حمایت کردم، اما پاسخ‌ها ناامیدکننده بودند.
دوست‌محمدی با اشاره به اینکه سختی‌ها یکی پس از دیگری به سراغمان آمدند، اما از پای ننشستم، ابراز کرد: چراکه می‌دانستم که اگر این گاوداری به نتیجه برسد ثمرات خوبی برای منطقه خواهد داشت.
وی افزود: سال‌ها گذشت و در این مسیر بارها به فکر طرح افتادم، اما چیزی در وجودم مانع می‌شد، تا اینکه شعله امید بار دیگر زبانه کشید.
این کارآفرین با تاکید بر اینکه بسیج سازندگی قدم در این راه گذاشت و حمایتش را نثارمان کرد، ادامه داد: دستان گرمشان نواقص را رفع می‌کنند و گام به گام کنارشان می‌زنند، انگار دوباره از نو متولد شدیم و ساخت و ساز از سر گرفته شد.
وی تصریح کرد: اکنون که گاوداری در حال آماده‌سازی برای بهره‌برداری است، خاطرنشان کرد: بیش از 10 نفر به‌صورت مستقیم در گاوداری مشغول به کار خواهند شد.
حذف دلالان با راه‌اندازی مرکز جمع‌آوری شیر
دوست‌محمدی با اشاره به اینکه مردم منطقه هم دیگر نگران فروش شیر خام‌شان به دلالان نخواهند بود، تصریح کرد: مرکز جمع‌آوری شیر فرصتی است تا دامداران حاصل دسترنجشان را به قیمت واقعی بفروشند.
وی ادامه داد: با این شرایط دیگر خبری از واسطه‌ها نخواهد شد و این اتفاق باعث می‌شود مردم بیشتر به دامداری روی بیاورند.
این کارآفرین عنوان کرد: اما داستان اینجا تمام نمی‌شود، راه‌اندازی این مجموعه می‌تواند زمینه‌ساز مهاجرت معکوس باشد.
وی گفت: بسیاری از جوانان روستایی که برای پیدا کردن کار مهاجرت کرده‌اند، حالا با شنیدن خبر راه‌اندازی مجدد گاوداری، به بازگشت فکر می‌کنند.
دوست‌محمدی با اشاره به اینکه در کنار این، فعالیت دیگری دارم که سال‌ها با علاقه دنبال آن بودم و آن پرورش زنبور عسل است، مطرح کرد: هر سال بیش از 500 کیل گرم عسل طبیعی تولید و روانه بازار می‌کنم.
وی بیان کرد: این روزها که قدم در گاوداری می‌گذارم، با اندیشه اینکه به‌زودی تلاش‌هایم به ثمر خواهد نشست روحی تازه در من ایجاد می‌شود.
این کارآفرین ابراز کرد: می‌دانم که هر روزی که می‌گذرد، روستای زیبای من رنگ آبادی بیشتر به خود می‌گیرد و این رویایی است که سال‌ها برایش جنگیدم و حالا خوشحالم که در مسیر کارآفرینی و کمک به همنوع خود قدم برداشته‌ام.
کارآفرینی در روستاها نشان می‌دهد که ایجاد مشاغل پایدار و حمایت از طرح‌های اقتصادی باعث کاهش مهاجرت جوانان به شهرها می‌شود، با فراهم کردن فرصت‌های شغلی و تقویت مهارت‌های محلی، می‌توانیم به بهبود معیشت و افزایش کیفیت زندگی در روستاها کمک کنیم، این رویکرد به توسعه پایدار و شکوفایی اقتصادی روستاها منجر خواهد شد.
انتهای خبر/