رشته‌های ناپیدای عشق را دریابیم
حجت‌الاسلام موسی آقایاری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ گفت: مراقب طلاق عاطفی باشیم، آن گسستی که بی‌صدا و پنهان در قلب خانه رخنه می‌کند و بدون آنکه دیده شود، رشته‌های محبت و مهر را می‌گسلد.
بیشتر بخوانید
وی با بیان اینکه طلاق عاطفی همان نقطه‌ای است که همسران، گرچه زیر یک سقف‌اند، اما دل‌هایشان فرسنگ‌ها از هم فاصله گرفته است، افزود: قرآن کریم با زبانی لطیف و الهی به ما آموخته است که خانه‌مان باید آکنده از «مودت» و «رحمت» باشد «وَجَعَلَ بَیْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً» (روم، ۲۱)، محبت، همان نخ نامرئی است که دل‌ها را به هم پیوند می‌دهد و رحمت، نسیمی است که خشونت‌ها و اختلافات را فرو می‌نشاند. اما وقتی که این دو گنجینه از زندگی‌ها رخت بربندند، سرما و سکوتی عمیق جایگزین عشق و همدلی می‌شود.
پژوهشگر و مدرس حوزه علمیه تصریح کرد: علت این جدایی‌های خاموش، گاه در دنیازدگی‌ها و رقابت‌های بی‌پایان است که همسران به جای تمرکز بر نیازهای روحی و احساسی یکدیگر، به مسائل ظاهری و مادی چنگ می‌زنند.
وی با توضیح اینکه گاهی بی‌توجهی به همدیگر، غفلت از شنیدن دل‌های پرگفته، و ناتوانی در درک یکدیگر به این گسست پنهان دامن می‌زند، متذکر شد: در عرف گفته‌اند: «دل به دل راه دارد»، اما این راه گاهی بسته می‌شود، وقتی که سکوت جای گفتگو را می‌گیرد و بی‌تفاوتی جای محبت را هر خشم فروخورده، هر نیاز نادیده، هر حرف ناگفته، مثل زهری است که آرام‌آرام بر پیکر عشق می‌نشیند و آن را می‌خشکاند.
وی خاطرنشان کرد: پس همسران باید مراقب باشند؛ نه فقط برای خودشان، بلکه برای فرزندانشان که با چشم‌های کودکانه به آنان می‌نگرند.
آقایاری با تأکید بر اینکه اگر در این گرما و مهر خانه شکافی ایجاد شود فرزندانی بی‌روح و سرگردان از این فضای سرد پا به جامعه خواهند گذاشت، بیان داشت: خانواده جایی است که اگر محبت و همدلی در آن جاری باشد، جامعه هم پر از انسان‌های شاداب و امیدوار خواهد بود.
انتهای خبر/