امیدآفرینی در دل محرومیت
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ روستاها از قطب تولیدات کشور و از عرصه‌های مهم فعالیت‌های اقتصادی، فرهنگی و گردشگری هستند که رشد و توسعه آن‌ها زمینه‌ساز و پیش‌قدم توسعه شهرها و حتی کشور را فراهم می‌سازد.
بیشتر بخوانید
نبود امکانات زمینه‌ساز مهاجرت از روستاها
اما این گنجینه‌های ارزشمند در دهه ۸۰ با توجه به محرومیت‌های موجود، نبود امکانات، کمبود و حتی نبود شغل، کمبود توسعه عمران کمتر مورد توجه روستا‌نشینان قرار گرفت و ساکنان آن در پی یافتن امکانات و شغلی درخور در جهت مهاجرت به شهر‌های بزرگ اقدام کردند.
آثار منفی مهاجرت در مبدا و مقصد
وجود این مهاجرت‌ها جدای آن که به مقصد آثار منفی داشت اما بیشتر از آن به مبدأ که همان روستاها بودن آثار منفی و مخرب فراوانی داشت.
از جمله این آثار مخرب تخلیه روستاها از نیروی کار فعال و کارکن، برهم زدن ترکیب جمعیت روستایی، فروپاشی تدریجی کشاورزی روستایی، دگرگونی تدریجی چهره طبیعی روستاها جزئی از این آثار بود.
اما بعد از آن به تدریج روستاها مجدد مورد توجه و تاکید قرار گرفت تا جدای از پیشگیری از آثار منفی مهاجرت، آثار مثبت روستا‌نشینی و تولید بیش از پیش پررنگ‌تر شود.
امیدآفرینی نقش مهم در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
امیدآفرینی در ذهن مردم و زندگی آنان نقشی مهم و اساسی محسوب می‌شود به گونه‌ای که با داشتن امید زمینه‌های پیشرفت اشتغال، تولید و توسعه نیز فراهم می‌شود این مسئله به قدری مهم و مورد تاکید است که مقام معظم رهبری در رابطه با امیدآفرینی می‌فرمایند؛ نخستین توصیه من امید و نگاه خوش‌بینانه به آینده است، بدون این کلید اساسی همه قفل‌ها، هیچ گامی نمی‌توان برداشت، آنچه می‌گویم یک امید صادق و متکی به واقعیت‌های عینی است.
نقش پررنگ افراد خیرخواه در امیدآفرینی
از این رو علاوه نهادهای دولتی که نقشی مهم در ایجاد امید و روحیه در مردم دارند، در بسیاری از موارد علاوه بر نهادهای دولتی، وجود اشخاصی خیر نیز در زمینه امیدآفرینی نقش و تاثیر بسزایی دارند.
وجود افرادی که با تلاش و کوشش سبب ایجاد روحیه و رغبت برای ماندن و تلاش کردن در روستا و بیشتر اوقات مهاجرت معکوس به روستاها را ایجاد می‌کند.
امیدآفرینی که در جهت خدمت به مردم به روستا بازگشته است
در این میان یوسفعلی رنجی‌بر از اهالی روستای کاکا شخصی پر تلاش است که پس از سال‌ها به روستای زادگاه خود بازگشته و بدون هیچ منفعت و چشم‌داشتی در جهت رفاه حال مردم آن و برطرف کردن مشکلات و گشودن گره‌های روستا با کمک گرفتن از نهادهای دولتی و افزایش امید در روستای کاکا مانع مهاجرت مردم روستا شده است.
یوسفعلی رنجی‌بر، در گفتگو با موج رسا گفت: بنده متولد سال ۱۳۴۱ در روستای کاکا ماهنشان هستم که از همان ابتدای تحصیلات ابتدای از روستا نقل مکان کردیم.
وی ابراز کرد: دوران ابتدایی را در زنجان به پایان رساندم و باقی تحصیلاتم را در تهران به پایان رساندم و در شهرداری مشغول به کار شدم.
شرایط روستا به منزله تلنگری بر من بود
رنجی‌بر با بیان اینکه در طول ۳۰ سال که در تهران نیز به کار‌های خیر مشغول بودم عنوان کرد: در سال ۱۳۹۳ به روستا برگشتم وقتی شرایط روستا را دیدم تلنگری بر من ایجاد شد.
وی تصریح کرد: دیدن شرایط روستا که در حالت مخروبه بود و راه‌ها و مشکلات روستا جرقه‌ای بود تا من در روستا بمانم و برای رسیدگی و حل مشکلات در روستا اقدام کنم.
مشکل راه جز مهم‌ترین مشکلات روستا بود
رنجی‌بر با بیان اینکه روستا در مشکلات فراوانی غرق بود عنوان کرد: اصلی‌ترین مشکل مسئله راه بود که ورودی روستا امکان رفت و آمد ماشین را نداشت.
وی خاطرنشان کرد: ما به جاده‌کشی اقدام کردیم و مسیری به طول سه کیلومتر از شاه‌بلاغی جاده کشیدیم و از طرفی نیز در میان مزارع کاکا، جاده‌ای به طول پنج کیلومتر انجام شد که مردم بتوانند به فعالیت کشاورزی خود بپردازند و تولید متوقف نشود.
رنجی‌بر با بیان اینکه در همه این امور نهادهای اداری ماهنشان و حتی استان با من همکاری کردند تاکید کرد: در زمینه ایجاد و احداث جاده‌ها اداره راه ماهنشان و اداره کل راهداری زنجان تجهیزات و دستگاه‌های لازم را به همراه پرسنل در اختیار ما قرار داد.
وی تاکید کرد: بعد از حل مشکل جاده، نبود آنتن تلویزیون و سیگنال مشکل دیگر بود که گریبان‌گیر مردم کاکا بود، که تنها سه شبکه در دسترس مردم بود.
وی خاطرنشان کرد: در صدد حل این مشکل به صدا و سیمای زنجان مراجعه کردم و با همکاری آنان و قرار دادن آنتن و دیجیتال، اکنون ۴۴ کانال که شامل رادیو و تلویزیون بود در دسترس قرار گرفت.
بافت مسکونی روستا نیاز به تخریب و بازسازی داشت
رنجی‌بر با ابراز امیدواری به آینده روستا ادامه داد: با توجه به بافت تخریبی که در روستا حاکم بود عمران و ساخت‌و‌ساز روستا نیز در مراحل بعد مورد توجه واقع شد.
وی با تاکید بر اینکه تعداد زیادی از خانه‌ها نیاز به نوسازی داشتند عنوان کرد: خانه‌های که نیاز به تخریب و ساخت داشتند با همکاری بنیاد مسکن تخریب و از نوساخته شدند.
رنجی‌بر با بیان اینکه وجود امکانات علاوه بر اینکه مانع مهاجرت روستاییان شد گفت: تعداد ۴۰ خانوار در روستا سکونت داشتند که در حال حاضر ۸۰ خانوار در روستا سکونت دارند و تعداد زیادی از آن‌ها از مهاجرت معکوس کرده‌اند..
وی با بیان اینکه کوچه و خیابان‌ها نقشی مهم در آبادی و پیشرفت مناطق دارد عنوان کرد: خیابان‌ها و کوچه‌ها فاقد طرح هادی بود و شرایط به قدری نامناسب بود که امکان بازی کودکان در کوچه و خیابان نیز وجود نداشت.
رنجی‌بر ابراز کرد: در صدد پیگیری اجرای طرح هادی در روستا برآمدیم تا وضعیت کوچه‌ها و خیابان‌های روستا بهتر شده و امکان تردد در روستا به ویژه در فصول سرد سال انجام پذیرد.
کودکان روستا محروم از امکانات تفریحی بودند
وی با اشاره به اینکه وقتی کودکان را می‌دیدم در روزهای تعطیل و تابستان‌ها هیچ امکاناتی برای تفریح و شادی ندارد غمی عمیق وجودم را فرا می‌گرفت تصریح کرد: تلاش کردم تا محیط بازی و پارک فراهم کنم و در نهایت محیط مورد نظر ایجاد شده و کودکان با شادی و خیالی آسوده در آن بازی می‌کنند.
رنجی‌بر با اشاره به اینکه وجود تلفن و آنتن‌دهی در روستا نیز نیاز مبرمی بود تا در شرایط حساس بتوان تماس برقرار کرد گفت: در روستا آنتن‌دهی تلفن همراه امکان نداشت که با مراجعه به نهادهای مربوط دکل همراه اول در این قسمت نصب شد و اکنون در همه نقاط روستا آنتن تلفن همراه یافت می‌شود.
مشکلات آب روستا در شرایط بدی قرار داشت
وی با توجه به پوسیدگی فراوان خطوط انتقال آب و مشکلاتی که وجود داشت اذعان کرد: با همکاری نهاد مربوطه پوسیدگی‌ها و منبع آب به متراژ یک هزار ۵۰۰ متر تعمیر شد و کمبود آب روستا نیز برطرف شد.
رنجی‌بر ابراز کرد: با همکاری جهاد کشاورزی بین مزارع لوله‌کشی کردیم تا روستا به کشاورزی مکانیزه نزدیک‌تر شود و تولید افزایش داشته باشد.
وی با بیان اینکه مردم روستا درگیر کار کشاورزی و زندگی هستند و وقت کافی برای مراجعه به ادارات و رسیدگی به مشکلات و حل آن را ندارند افزود: من این مسئولیت را بر دوش کشیدم و برای پیگیری مسائل روستا به ادارات و نهادهای شهرستانی و استانی مراجعه می‌کنم.
رنجی‌بر با بیان اینکه من در روستا هیچ شغل خاصی ندارم و به معنای واقعی حضور در روستا منفعتی برای من ندارد گفت: من در جهت خدمت به مردم و زدودن غبار محرومیت از پیشانی مردم و روستا در این کار فعالیت می‌کنم.
وی ادامه داد: چشمه‌ای در روستا وجود دارد که در تلاش هستیم در جهت تولید آب معدنی از آن استفاده کنیم تا علاوه بر اشتغال جوانان و منبع درآمد در زمینه گردشگری روستا نیز اقداماتی انجام شده و روستا به عنوان محلی گردشگری شناخته شود.
رنجی‌بر به ضرورت وجود تجهیرات آتش‌نشانی در روستا اشاره کرد و گفت: روستا تجهیزات آتش‌نشانی نداشت و در صورت نیاز چاره‌ای نداشتم و تا ضرورت وجود این تجهیزات ما را بر تهیه و تجهیز آن داشت تا در نهایت این خودرو را برای روستا با همکاری نهادهای ذیربط به ارمغان آوردیم.
محرومیت‌های روستا در گذر زمان رو به کاهش گذاشت
وی گریزی به دیگر کمبودها و محرومیت‌های روستا زد و گفت: کمبود روستا در اوایل به حدی بود که حتی آبخوری ساده برای دام‌ها وجود نداشت که با هماهنگی و همکاری اداره منابع طبیعی و آبخیرداری ماهنشان این امکانات در اختیار مردم روستا قرار گرفت.
رنجی‌بر با بیان اینکه نیاز به آموزش احکام و قرآن برای همه بچه‌ها امری ضروری است عنوان کرد: وقتی که می‌دیدم کودکان روستا از این نعمت محروم هستند بسیار اندوهگین می‌شدم.
وی یادآور شد: تصمیم گرفتم تا در زمان تعطیلی و اوقات فراغت به کودکان قرآن و احکام آموزش دهم تا در زندگی روزمره به کار بگیرند.
رنجی‌بر افزود: سند‌دار کردن املاک و منازل روستا نیز از جمله مطالبات مردم بود که نیاز به حضور متعدد به ادارات داشت که توانستیم با حضور در نهادهای شهرستانی و استانی مردم را به مطالبه مورد نظرشان دسترسی دهیم.
انتهای خبر/