نفوذ چین و ترکیه در اقتصاد محرم/واردات طبل،سنج،پرچم از آنسوی مرزها!

به گزارش موج رسا; ایام مناسبتی در ایران، نقش حائز اهمیتی در حیات فعالیتی صنوف مرتبط با ایام خاص ایفا می‌کنند. بسیاری از صنوف، در سایه کسب و کار در همین ایام، رکود و بی بازاری ماه های پیش یا پس از این ایام را پوشش می دهند.

شهریورماه به عنوان مقطع پیش از آغاز سال تحصیلی برای صنف لوازم التحریر، اسفندماه برای بازار پوشاک و کیف و کفش، قنادی و خشکبار به عنوان مقطع پیش از ورود به سال جدید و همچنین بازار محرم به عنوان مقطعی برای نقش آفرینی تولیدکنندگان ادوات و تجهیزات و اقلام خاص این ایام همچون طبل، سنج، پرچم پیراهن مشکی و...هر یک به نوعی امکان بقاء اقتصادی برای فعالان این عرصه ها را فراهم می کند.

بازار محرم یا همان اقتصاد محرم، برای بسیاری از اقلام خوراکی همچون گوشت، دام، برنج، روغن، شربت، قند، چای،عدس و...نیز حائز اهمیت و ویژه به شمار می رود.

فارغ از مواد غذایی مورد استفاده در این ایام، واردات در بخش ادوات و تجهیزات مرتبط با این ماه، از پدیده های تا حدودی نوظهور است که نیاز نظارت و کنترل دقیق تر در آن، احساس می شود.

بازار پیراهن مشکی در سیطره تولیدکنندگان ترکیه ای

چندی پیش، مجتبی درودیان، رییس اتحادیه پیراهن دوزان تهران در گفت و گویی با رسانه ها در ارتباط با واردات پیراهن های مشکی ترک به ایران در آستانه ورود به ماه محرم گفت:کم توجهی مسوولان و عدم حمایت کافی از تولید داخلی، باعث حضور گسترده و پر رنگ ترکیه در بازار ایران شده است.

آن‌چنان‌که رییس اتحادیه پیراهن دوزان تهران عنوان می کند،ظاهرا ترک ها امتیازات ویژه و خاصی را برای فروش محصولات خود به ایرانیان در نظر گرفته اند که استفاده از کارت خوان های ایرانی برای پرداخت صورتحساب خرید از نمونه های آن به شما می رود.

این مسوول صنفی در پایتخت، معتقد است، اختلاف قیمتی میان محصولات خارجی و داخلی، بستر ساز افزایش واردات به کشور شده است.

وی در این خصوص می‌گوید: تولیدکنندگان ایرانی هزینه های سرباری دارند که واردکنندگان از آن معاف هستند که در چنین شرایطی، انتظار می رود سیاستگذاران اقتصادی شرایطی را در ایران مهیا سازند تا به‌واسطه آن با تقویت تولید ، ضریبِ واردات کاهش یابد.

درودیان می افزاید: به نوعی چین و ترکیه بازار ایران را میان خود تقسیم کرده اند و بر اساس آن، پیراهن مشکی و پوشاک در اختیار ترکیه و کالاهای مصرفی هیئت ها در اختیار چین قرار گرفته است.

وی می‌گوید: به عنوان نمونه، اغلب پوشاک مشکی مورد نیاز بازار از ترکیه و مناطق آزاد وارد می شود و تجهیزاتی همچون طبل، سنج، زنجیر و پرچم نیز از تولیدات چینی محسوب می‌شوند که در بازار تهران خود نمایی می‌کنند.

وقتی ایران صادر کننده،به کشوری واردکننده تبدیل می شود

جولان محصولات چینی، در بازار ایران، در شرایطی رخ داده که در سالیان نه چندان دور گذشته، بسیاری از ادوات و تجهیزات مرتبط با ایام محرم، از طریق ایران به کشورهای هدف صادر می شد اما اکنون جز کشور عراق، صادرات محصولات و تجهیزات مربوطه با کاهشی چشمگیر همراه شده است.

منصور خزائی، یکی از توزیع کنندگان ادوات و تجهیزات مورد نیاز هیئت‌های مذهبی در غرب استان تهران در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی، با اشاره به تغییر شغل برخی از صنوف در این ایام برای فروش طبل، سنج، زنجیر و پرچم و...اظهار کرد: در طول سالیان اخیر، این رسم نانوشته شایع شده که برخی صنوف در آستانه ورود به محرم، به تغییر شغل (بصورت موقت) مبادرت می‌ورزند و با عرضه ادوات و اقلام مرتبط با این ایام، به کسب و کار مشغول می شوند.

وی افزود:  امکان فعالیت 12 ماهه برای چنین صنوفی فراهم نیست و گردش مالی و خرید و فروش اقلامی همچون طبل، سنج، زنجیر و... تنها در آستانه ورود به محرم افزایش می یابد.

خزائی بیان کرد: این فعالیت ها (از حیث اقتصادی) ایرادی وارد نیست، اما در بازار تهران  بسیاری از محصولات موجود ساخت چین است و این شایسته کشوری همچون ایران نیست.

در چنین شرایطی این سؤال مطرح می شود که مگر تکنولوژی ساخت و تولید ادوات مذکور با چه پیچیدگی هایی مواجه است که برای تأمین نیاز دسته جات و هیئت های مذهبی باید به سوی چشم بادامی‌های شرق آسیا دست دراز کنیم.

ضرب و تقسیمی که عمق فاجعه را به تصویر می کشد

آمار و ارقام منتشر شده از سوی سازمان تبلیغات اسلامی، موید وجود بیش از 19 هزار هیئت مذهبی در استان تهران است. بر اساس گزارش‌ها، میزان و تعداد هیئت های مذهبی در کل کشور نیز حدود 100 هزار هیات برآورد می شود.

البته این اعداد و ارقام شامل هیئت‌هایی می‌شود که بصورت رسمی، در بانک اطلاعاتی سازمان تبلیغات اسلامی به ثبت رسیده اند، در حالیکه بخش عمده هیئت های فعال در استان تهران و کشور، جزو دسته جات و هیئت هایی هستند که بصورت غیررسمی فعالیت می‌کنند.

بسیاری از این تکایا بر اساس گرایش و نیاز جامعه، به خرید و تهیه اقلامی همچون زنجیر، سنج، طبل، پرچم و...مبادرت می ورزند، بدون تردید، این تکثر انبوه و متعدد هیئت های مذهبی، فرصتی ویژه برای اقتصاد کشور و تولیدکنندگان محسوب می شود که با برنامه ریزی صحیح و اصولی می توان از گردش مالی قابل توجه این ایام در راستای توسعه و تقویت بنیه تولید داخلی بهره برد.

به واقع در کنار فیوضات معنوی این ایام، بهره وری که از حیث اقتصادی حاصل خواهد شد فرصتی کم نظیر است که می‌تواند در کاهش مشکلات بسیاری از تولیدکنندگان داخلی و بومی ایرانی ثمر بخش واقع شود.

انتظار می‌رود مسوولان و دستگاه‌های ذی‌ربط اقتصادی، با برنامه‌ریزی مدون و اصولی، شرایطی را فراهم کنند که عرصه برای جولان اقتصادی چینی‌ها و ترک‌ها در اقتصاد محرم به حداقل ممکن کاهش یابد، ضرورتی که نه تنها از حیث اقتصادی منطقی است ، بلکه از حیث وجهه ایران اسلامی زیبنده نیست که چشم بادامی‌ها آن سوی قاره آسیا، تأمین کننده ادوات و تجیهزات مورد نیاز هیئت های مذهبی فعال در ایران باشند.