امامت امام جواد(ع) درس تبیین حقایق داد
به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» امروز ۳۰ ذی‌القعده سالروز شهادت حضرت امام محمدتقی جواد‌الائمه (ع) است، حضرت جواد (ع) در سال ۱۹۵ هجری در مدینه متولد شدند و هنگام شهادت پدر تنها هفت سال داشتند و پس از شهادت جانگداز حضرت امام علی بن موسی‌الرضا (ع) در اواخر ماه صفر سال ۲۰۳ مقام امامت به فرزندشان جواد‌الائمه (ع) انتقال یافت.
بیشتر بخوانید
مأمون خلیفه عباسی که همچون سایر خلفای بنی عباس از نفوذ باطنی امامان معصوم و گسترش فضائل آن‌ها در بین مردم هراس داشت، سعی کرد امام رضا (ع) را تحت مراقبت خاص قرار دهد و امورات ایشان را زیر نظر داشته باشند.
زمان امام جواد (ع) نیز یک مقطع حساس تاریخی برای شیعیان به حساب می‌آمد چرا که هر کسی امام جواد (ع) را به امامت و قبول داشته باشد و از ایشان پیروی و اطاعت نماید باید امامان پس از حضرت را نیز قبول داشته باشد و شیعه ۱۲ امامی محسوب می‌شود.
قبل از حضرت امام جواد (ع) برخی مذهب واقفیه را پذیرفتند و تا امام رضا (ع) و یا قبل از ایشان توقف کردند و حتی در مورد امام جواد (ع) برخی برای امامت حضرت چون سن ایشان کم بود تردید و واهمه داشتند اما کسی که حضرت را به امامت پذیرفت جزو شیعیان دوازده امامی محسوب می‌شود و این را می‌توان در تاریخ یک نقطه عطف خواند.
راه و مسیر تشیع بر محور امامت امام جواد (ع) ادامه مسیر می‌داد و در این دوره واقفیه و تا حدی زیدیه و جریان غلو نیز وجود داشتند و مهم‌ترین تهدید نیز ریشه در واقفیه داشت.
وجود با برکت امام جواد (ع) شبهه‌افکنی واقفیان را بی‌اثر کرد و شیطنت و ایجاد آشوب مخالفان امامت را خاموش ساخت. از آن‌جا که پیش از تولد امام جواد (ع) نگرانی‌هایی در میان شیعیان رخنه کرده بود و حتی گروه واقفیه، این امر را بهانه انکار امامت حضرت رضا (ع) قرار داده بودند، به این دلیل، ایشان پس از ولادت فرزندشان، این تولد را برای شیعیان پدیده‌ای پربرکت دانسته و اعلام کردند که این فرزند حق را از باطل جدا کرد.
در عصر امام جواد (ع) زمینه ساخت و پرداخت فرقه‌های جدید فراهم نبود و فرقه‌های گذشته به نوعی ادامه حیات دادند، از این رو هرکس امامت، امام رضا (ع) را پذیرفته بود امامت امام جواد (ع) و ائمه بعد را هم قبول داشت و شیعه هشت امامی یا نه امامی نداریم و اگر شخصی امام جواد (ع) را قبول داشته باشد باید تمامی ۱۲ امام را نیز قبول داشته و الگو را راهنمای خود بداند.
دو جریان انحرافی درون شیعه وجود داشت که امام در مواجه با آنان غالیان یک طیف انحرافی بودند که در بدنام کردن شیعه سهم عمده‌ای داشتند و مورد مذمت امام بودند.
امام‌جواد (ع) به صورت مشخص ابوالخطاب که از سران غالیان به شمار می‌رفت و یارانش را لعن کرده است.
امام به مقابله با باورهای غالیانه آنان پرداخت و کوشید با روشنگری‌های خود، شیعیان را از عقاید غالیانه دور نگه دارد.
زندگی کوتاه این امام به جهاد با کفر و طغیان گذشت و در زمان فشرده و کوتاه امامت، به شدّت در حال مبارزه با طاغوت و منحرفان بود.
امام جواد(ع) با جهاد خود عملاً درس بزرگی به ما آموخت و آن درس، همت، پایداری و تبیین حقایق برای مردم، در جبهه تقابل با قدرت‌های منافق و ریاکار است.
زهرا ملکی
انتهای پیام/