روستاهای زنجان و محصولاتی که با آن شناخته می‌شوند
به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» روستاها از مهمترین پایگاه‌های تولید و رفع نیازهای اساسی در جامعه هستند که اگر توانایی‌ها تقویت شود، باعث پویایی اقتصاد کشور خواهد شد.
بیشتر بخوانید
بنابراین شناسایی، حمایت از واحدهای تولیدی، ارائه تسهیلات یارانه‌دار به واحدهای تولیدی مستقر در روستاها، اختصاص بخشی از اعتبارات دهیاری‌ها به فعالیت‌های اقتصادی و تولیدی در روستاها و توجه به بازاریابی و فروش محصولات تولیدی می‌تواند به رونق تولید هر چه بیشتر کمک کند.
با این شرایط دولت برای توانمندسازی جامعه و جلوگیری از مهاجرت چاره‌اندیشی که انجام داده از تجربه موفق کشورهای شرق آسیا در قالب طرح هر روستا یک محصول استفاده کرده است.
به عبارتی هر روستا یک محصول از جمله طرح‌های دولت برای افزایش تولید، کاهش بیکاری و جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها بوده که در کشور تقریبا از سال‌ها پیش طرح‌ریزی و لازم‌الاجرا شده است.
چراکه در سال‌های اخیر شاهد مهاجرت روستائیان به شهرها بودیم که نهایتا حاشیه‌نشینی را در پی داشته و از سویی دیگر معضلاتی نیز در خود شهرها و از سویی دیگر روستاهایی که با هزینه‌های هنگفت دولت که اقدام به آبادانی آن‌ها کرده شده است.
با این اقدام مزایای فراونی در روستاها به لحاظ اشتغالزایی، ارزش‌آفرینی محصولی خاص، رونق تولید ایجاد می‌شود. حتی برخی محصولات محلی در نقاط مختلف استان با هدف دستیابی به توسعه پایدار تجاری‌سازی شده و هر منطقه با یک محصول خاص شناخته می‌شود.
با این حال برخی مناطق و روستاهای مختلف استان زنجان نیز دارای تولیداتی هستند که با آن‌ها برند و شناخته شده‌اند.
به طوری که در شهرستان طارم گوجه‌فرنگی روستای ونیسر، خیار روستای کوهکن‌علیا، فندق روستای پاسار، فطیر روستای آستاکل، گیلاس روستای شیت، گردوی روستای ولیس زبانزد است و از سویی دیگر نیز شهرستان طارم را با نام زیتون می‌شناسند.
در شهرستان ابهر روستای قروه با منبت‌کاری، البسه محلی، خراطی گلیم‌بافی؛ روستای نورین با البسه محلی، خراطی، روستای قمچ‌آباد با بافتنی سنتی، البسه محلی، هیدج با کفش‌دوزی، سفالگری، قلم‌زنی، معرق‌کاری، مصنوعات چرم دست‌دوزی و خراطی شناخته شده است.
سیب و گردوی سهرورد، مجسمه‌های گچی قزلبلاغ، گندم خدابنده و سیب و لوبیای توپقره نیز در شهرستان خدابنده زبانزد خاص و عام است.
در شهرستان ماهنشان روستای ینگجه‌سینار را با سیبش، روستاهای خلج، سریک، ایلی‌بلاغ را با زردآلو و تولیدات ماهی‌اش، روستای پشتوک و وهران با گردویش و منطقه دندی با تولیدات گندمش شناخته‌تر شده است.
همین‌طور در شهرستان ایجرود روستای گلابر به تولید تنور محلی به دست بانوان بانوان پرتوان، روستای بیدگینه با نقش و نگار فرش‌های دست بافت‌اش، و روستای هلیل‌آباد با گردو و زرد آلو تولیدی شناخته شده هستند.
در شهرستان سلطانیه نیز پنیر روستای والایش، سیب‌زمینی خیرآباد، سیب و رشته روستای گوزلدره، سیب و حبوبات روستای ویر، گردوی روستای ارجین و گلیم روستای دوسنگان معروف است.
در خرمدره، روستای سوکهریز به تولید رشته‌اش مشهور است و روستاهایی همچون سوکهریز، شویر و رحمت آباد نیز در تولید انگور دستی بر آتش دارد.
علاوه براین روستای رجعین زنجان با تولید هندوانه، کذبر با پیاز، قره‌بلاغ با برنج و روستاهای بخش قره‌پشتلو با تولید و عرضه حبوبات به بازار شناخته شده‌اند.
با این حال باید در جهت تحقق شعار سال گام‌های راسخی پیرامون شناسایی ظرفیت‌های توسعه مردمی‌سازی و مشارکت مردم در شکوفایی اقتصاد روستا برداشته شود و با توجه به اینکه روستاهای استان زنجان نیز دارای ظرفیت‌های بالقوه‌ای هستند باید از این ظرفیت‌ها استفاده کرد.
با این شرایط اگر موانع و مشکلات برطرف و سرمایه‌گذاری در روستاها تسهیل شود، جهادگران و کارآفرینان روستایی مورد حمایت قرار گیرند، تعاونی‌ها در روستاها گسترش یابد، الگوی خوشه‌های کسب و کارهای روستایی تقویت شود شاهد تحول عظیم در روستاها خواهیم بود که نماد بارز عینی مشارکت مردم در اقتصاد نیز خواهید بود.
یادداشت از زهرا بیات
انتهای خبر/