برگزاری مراسم چهارشنبه سوری در قبل از اسلام و بعد از اسلام

حسین عباسی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» با بیان اینکه اگر دقت کنید ما در سال 365روز داریم از این 365روز 360روز مربوط به 12ماه است هر 12 ماه 30روز  است 12 عدد 30 روز 360 روز باقی مانده که این پنج روز جزو روزهای ناقص است که روز خمسه گفته می‌شود این روزهای با ماه مغایرت دارد به اسم روزهای «خمسه» معروف است گفت: روزهای خمسه در ایران باستان و در ایران بعد از اسلام به عنوان روزهای خمسه نام برده می‌شود.

بیشتر بخوانید

• آداب و رسوم مردم خرم دره در چهارشنبه سوری

وی افزود: اولین روز خمسه اولین روز از پنج روز که مانده به عید یا به سال تحویل فر وحشی به مهمانی می آید  و «فروحشی یا فروهرها» نماد پنجم انسان در باورهای قبل از اسلام است امروزه به این اعتقاد نیست و باید از این اسامی یاد شود.  پژوهشگر فرهنک عامه، تئاتر در استان زنجان عنوان کرد: فروحشی شب اول خمسه از آسمان بر زمین فرود می‌آید و یک نماد شوم و نحسی در خود دارد و دلیل آتش روشن کردن  در روز چهارشنبه سوری  و پریدن از روی آتش نیز همین است و در واقع با پریدن از روی آتش نحسی را از زندگی دور میکنیم.

عباسی ابراز کرد:  آتس هم از یاران «ام شاسوند اردیبهست» است بخاطر این موضوع آتش را مقدس می‌دانند و نماد پاکی، طهارت و  انسان را  برای سال جدید آماده و پویا می‌کند برای همین است که در روز چهارشنبه سوری افراد  از روی آتش می پرند که سرما را آتش گرفته و گرما را به انسان و زندگی او انتقال دهد.  وی گفت: همانطور که با شروع سال جدید بهار می‌آید  و این فصل، سرفصل رویش دوباره زمین، فصل زایش و رشد است و انسان نیز باید توام با بهار رشد کند.

پژوهشگر فرهنک عامه، تئاتر در استان زنجان تاکید کرد: بعد اسلام  تا آن زمان چیزی به اسم چهارشنبه، پنجشنبه ویا سه شنبه مطرح نبود هر روز برای خودش نام داشت مثل بهرامند و... است و چهارشنبه از دیدگاه اعراب یک روز نحس بود.  عباسی عنوان کرد زمانی که مختار می‌خواست قیام کند شب چهارشنبه آخر سال بود در بالای همه پشت بام‌ها آتش روشن کردند و دور آتش جمع شدند آتش روشن شده نشان اتحاد است.و تا علیه یزیدیان خروج کنند.

 وی اضافه کرد: بیشتر یاران مختار ایرانی بود، چهارشنبه از آنجا مرسوم شد که آتش روشن کنند یعنی آخرین چهارشنبه سال که آخرین نحسی را بگیرند تا وارد سال جدید شوند. پژوهشگر فرهنک عامه، تئاتر در استان زنجان افزود: چهارشنبه سوری فقط چهارشنبه آخر سال نبود در قدیم افراد چهار هفته از چهارشنبه اسفندماه را جشن می‌گرفتند و می‌گفتند چون اسفندماه بزرگترین برادر از 12برادر ماه است این پیر را باید احترام گذاشت.

عباسی اضافه کرد: هر چهارشنبه اسم مخصوص داشت و برای هر کدام مراسم برگزار می‌کردند  عبارت است از: یئکه چهارشنبه، چهارشنبه دوم اسفندماه قودوخ چهارشنبه، چهارشنبه سوم کوله چهارشنبه و ایل آخری چهارشنبه است.   

وی گفت: در یکی از چهارشنبه ها دم اسب و یال اسب را می‌بستند تا تازگی ایجاد کنند و وارد سال جدید شوند.در چهارشنبه دوم مثلاً می‌آمدند از شاخه‌های درختان سنگ آویزان می‌کردند که به اینها تحمیل کنند که بارورشوند. 

پژوهشگر فرهنک عامه، تئاتر در استان زنجان عنوان کرد: چهارشنبه سوم مثلاً آتش پای درختان روشن می‌کردند که مقداری گرما به آنها دهند و در چهارشنبه آخر بالای پشت بام می‌رفتند و از روی آتش می‌پریدند. 

عباسی عنوان کرد: البته الان مراسم چهارشنبه خیلی عوض شده طرقه، نارنجک در می‌کنند، و آتش روشن کرده و همه اینها را در خیابان انجام می‌دهند و هیچ کس بالای پشت بام نمی‌روند.

وی گفت: نباید این رسوم را اینگونه خراب کنیم اینها خیلی مهم است منظور از بالای پشت بام رفتند برای استقبال از فروحشی و بیانگر قیام و استقبال از نهضت مختار است.   

پژوهشگر فرهنک عامه، تئاتر در استان زنجان اضافه کرد: روشن کردن آتش یک نشانه بود تا افراد بدانند ملتی در آن منطقه وجود دارد و  دور آتش جمع شدند  یک نماد است و وحدت بین افراد را می‌رساند و آتش خود یکی از یاران اردیبهشت است.