امام حسین (ع) در سیره و اندیشه شهیدان انقلاب بی مثال است

به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» شهید رضا سلیمانی  در تاریخ  28/6/1347 در شهر ابهر در خانواده ای مذهبی و فرهنگی بدنیا آمد و بعد از گذراندن دوران کودکی پا به مدرسه گذاشت و در دبستان ابن سینا تحصیلات ابتدایی را پشت سر نهاد و سپس در مدرسه راهنمایی امیر کبیرمشغول درس خواندن شد و پس از آن در دبیرستان دکتر شریعتی به ادامه تحصیل پرداخت.

بیشتر بخوانید

• هشت وصیت مهم یک شهید زنجانی
• وصیت نامه شهید امیرعلی رفیعی
• کم تدبیری‌ها به التهابات بازار ارز و طلا دامن زده است/ وصیت نامه شهید حاج قاسم سلیمانی به اقشار جامعه تبیین شود

در ایام تحصیل چندین بار به عنوان شاگرد ممتاز از مدرسه و معلمین خود جایزه دریافت نمود و چون از نعمت صوت خوش برخوردار بود ضمن آموزش تجوید و قواعد قرائت و نیز احکام و اصول عقاید و حدیث، در جلسات مذهبی در مسابقات مختلف قرآن شرکت کرده و چندین بار در مسابقات استانی مقام ممتازی را کسب نمود.

او اهل مطالعه بود و مطالعه کتاب‌های مذهبی را دوست داشت، نماز، روزه، دعاهای کمیل و توسل او ترک نمی‌شد شجاع، درسخوان، مهربان، دلسوز و خوش خلق بود و به مال دنیا ارزشی قائل نبود . 

در سال ۱۳۶۲ اولین بار در جبهه جنگ شرکت کرد و بعد از آن فعالیت‌های خود را در زمینه‌های فرهنگی و هنری از جمله فعال کردن انجمن اسلامی دبیرستان و اجرای تئاتر و سرود و مطالعات آثار شهید مطهری متمرکز نمود.

از جمله فعالیت  ایشان در پایگاه بسیج به گشت شبانه، آموزش قرآن، راه اندازی حلقه‌های معرفتی و برپایی مراسم دعای کمیل و توسل در مسجد باب الحوائج  بود.

وی با بهره گیری از اساتید به تقویت مبانی اعتقادی و عرفانی پرداخت و وقتی که خود را آماده شرکت در کنکور و امتحانات سال چهارم دبیرستان می‌نمود،  احساس تکلیف کرد که باید به فرموده  امام در جبهه حضور یابد، بالاخره به آرزوی نهایی خود رسید و در تاریخ ۱۲/۲/۱۳۶۵ در جبهه فاو در ادامه عملیات والفجر ۸ به دیدار یار شتافت و پیکر مطهرش بعد از تشییع در گلزار شهدای ابهر به خاک سپرده شد و پدر ایشان بعد از شهادت فرزند، منزل خود را تبدیل به حسینیه به نام  شهید رضا سلیمانی کرد.

گوشه‌هایی از مناجات شهید که بیانگر شوق و وصال محبوب است الهی! این از رحمت تو بدور است بنده‌ای تشنه را تشنه تر کنی، الهی! در بیابان دنیا بدنبال آب حیات هستم تا روح خود را با آن سیراب گردانم.

الهی، می‌خواهم سبک شوم و سبک بال باشم و از آنچه که پوچ است چشم پوشیده و بر آنچه حق است پیوند عشق زده که همه بدون اذن و رضای تو میسر نیست.

الهی! این سوز و گداز عبدی است سرا پا تقصیر که تنها آرزویش رسیدن به وصال توست و برای او آرزویی جز یافتن مغفرت و رضای تو نیست و میلی جز پروانه به کویت نیست

الهی! این مرغ پر و بال شکسته را از قفس و بندگی شیطان رها کن و در هوای عشق و محبت به او اجازه پرواز ده تا بتواند به ثنا خوانی مشغول باشم.

بخش‌هایی از وصیت نامه شهید رضا سلیمانی

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الله اشتری من المومنین انفسهم (سوره توبه آیه ۱۱۰) البته خدا جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده است؛ آنها در راه خدا جهاد می‌کنند که دشمنان دین را به قتل رسانند یا خود کشته شوند، این وعده حق خداوند است.

درود بر آنانکه به دنیا پرستی و آنچه که انسان را از خدا دور می‌گرداند پشت کرده‌اند و درود بر  مجاهدین واقعی یاران امام زمان (عج) آنان که چونان علی (ع) روز را به شب می‌رسانند و شب را به روز، همانند حسین (ع) بر مرگ سرخ لبخند عشق می‌زنند؛ عشق به حسین(ع) وحقیقت از قلب هر بسیجی زبانه می‌کشد، هرکس تاب درک این عشق را نداشته باشد، دل کندن از این وابستگی‌ها سخت می‌شود.

پدر و مادر قهرمانم، ای بزرگوارانی که من همیشه به وجود شما افتخار می‌کنم شما مصداق بزرگان اسلام هستید که از اول زندگی برایم زحمات بی حد را در راه رسیدن به کمال متحمل شده‌اید.

به یاد دارم در آغوشتان اشک بر گونه‌هایتان را که به عشق امام حسین (ع) ریخته می‌شد، اکنون می‌خواهم بگویم که من به برکت اشک‌های گرم تان عاشق امام حسین (ع) «پرچمدار خط سرخ آل محمد (ص)» شده و می‌خواهم از مجاهدانی باشم که خود را تا خدا برساند.

 مادر جان با تو عهد بستم که در کربلای راه حسین(ع) تبلیغ کنم با تو پیمان بسته‌ام که در کربلا رهرو خون علی اکبر (ع) باشم و باید تو نیز افتخار کنی که فرزندت حق بودن راه حسین (ع) را فهمید و این را درک کرد.