logo
امروز : دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۰۹
[ شناسه خبر : ۲۶۸۵۳ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 5 دقیقه ]
کشت نوینی که تبدیل به تهدید محیط زیست می‌شود

کشت زیر پلاستیک فرصت یا تهدید؟!/ نایلون‌هایی که در زمین‎‌های کشاورزی به حال خود رها می‌شوند

کشت-زیر-پلاستیک-فرصت-یا-تهدید؟!-نایلون‌هایی-که-در-زمین‎‌های-کشاورزی-به-حال-خود-رها-می‌شوند
کشت زیرنایلونی، یکی از روش‌های تولید محصولات کشاورزی است که در کنار مزایای متعدد معایبی هم دارد که اگر نایلون‌ها بعد از برداشت محصول از طبیعت جدا نشوند به محیط زیست و خاک آسیب می‌زند و زندگی موجودات زنده را تهدید می‌کند.

به گزارش موج رسا; کاشت زیر پلاستیک یا کشت زیرنایلونی، یکی از روش‌های کاشت محصولات توسط کشاورزان است که برای کِشت انواع میوه‌جات و صیفی‌جات مانند هندوانه، خیار، خربزه، توت‌فرنگی، گوجه‌فرنگی، فلفل، بادمجان و... استفاده می‌شود. در این نوع کِشت، روی سطح خاک با مالچ‌های پلاستیکی پوشانده می‌شود تا از تبخیر آب جلوگیری شود.

در روش کِشت زیر پلاستیک، بسته به نوع محصول پشته‌هایی به ارتفاع 15 تا 20 سانتی‌متر ایجاد شده و پس از کشت بذر اقدام به کشیدن پلاستیک روی بستر خاک می‌کنند. در روش نشاء‌کاری نیز بعد از پهن کردن پلاستیک‌ها اقدام به کشت نشاء می‌کنند. آبیاری در این کشت به‌صورت قطره‌ای و در زیر پلاستیک صورت می‌گیرد.

*‌ مزایای کاشت محصولات زیر نایلونی

هر ایده و طرحی در اجرا مزایا و معایبی دارد که کشت زیرنایلونی نیز مستنثی از این قاعده نبوده و استفاده از این روش، مزایایی دارد که از جمله آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

جلوگیری از تبخیر و تلفات آب و همچنین افزایش راندمان مصرف آب

کاهش یا توقف رشد علف‌های هرز در زیر نایلون یا پلاستیک

کاهش فرسایش خاک در اثر بارندگی

کاهش آب‌شوییِ عناصر غذایی و از دسترس خارج شدن آن‌ها

کاهش انتقال املاح و نمک به سطح خاک در اثر کاهش تبخیر آب

حفظ رطوبت در محیط خاک و ریشه گیاه

کاهش آلودگی و بیماری‌هایی که از خاک منشاء می‌گیرند (به این دلیل که شاخ و برگ و میوه در تماس با خاک نیستند)

تسریع رشد اولیه و استقرار گیاهچه (این کار باعث می‌شود برداشت و فروشِ زودترِ محصول می‌شود)

بالا بودن عملکرد و تولید محصول در سیستم‌های کشت زیر پلاستیک نسبت به کشت در فضای باز

کاهش مصرف سموم

موثر بودن برخی پلاستیک‌ها در دفع برخی حشرات حامل انواع بیماری‌های ویروسی

*‌ معایب کشت زیر نایلونی

کاشت زیر پلاستیک یا نایلون در کنار مزایایی که دارد، معایبی هم می‌تواند داشته باشد که یکی از معایب عمده این نوع کِشت، آلودگی‌های ناشی از رهاسازی پلاستیک در سطح زمین بعد برداشت محصول است.

بعضی از کشاورزان به‌خصوص آن‌هایی که زمین را اجاره کرده‌اند، بعد از برداشت محصول، پلاستیک‌ها را در زمین رها می‌کنند که این کار، مشکلاتی برای کشت‌های بعدی ایجاد کرده و همچنین آلودگی‌های زیست‌محیطی را به دنبال دارد.

*‌ عدم جداسازی نایلون از طبیعت، زیستگاه آهوان را از بین می‌برد

پرویز رستمی، رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان با بیان اینکه تنها مشکل مناطق حفاظت‌شده از بین رفتن زیستگاه است به خبرنگار موج رسا؛ گفت: کشت زیر نایلونی، یکی از دلایل است که در این زمینه می‌تواند موثر باشد که به محیط زیست آسیب می‌زند.

وی اظهار داشت: کشت زیر نایلونی از معضلات طبیعت و محیط زیست است به‌خصوص زمانی که بعد از برداشت محصول، نایلون‌ها را از طبیعت جدا نکنند.

رستمی بیان کرد: این کار هم چهره منطقه را خراب می‌کند و هم به محیط زیست آسیب می‌زند و هم سبب از بین رفتن زیستگاه آهوان و سایر جانوران می‌شود.

رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: تنها مشکل مناطق حفاظت‌شده از بین رفتن زیستگاه است که علاوه بر کشت زیر نایلونی، حفر چاه‌های عمیق و غیرمجاز نیز گسترش یافته و زیستگاه منطقه آهوان را از بین برده است.

*‌ تولیدکننده محصول به عنوان متولی باید تمهیداتی برای جداسازی نایلون از طبیعت بیندیشد

حامد تقی‌بیگلو، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان زنجان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار موج رسا؛ با اشاره به عدم جداسازی نایلون از طبیعت بعد از برداشت محصولات زیرنایلونی گفت: 400 تا 500 سال طول می‌کشد تا نایلون و پلاستیک تجزیه شود.

وی اظهار داشت: به همین دلیل، این مواد در قالب ریزپلاستیک‌ها وارد طبیعت شده و حتی می‌تواند وارد بدن انسان هم شوند.

تقی‌بیگلو با بیان اینکه هنوز اثرات کامل ورود پلاستیک‌ها به بدن پیش‌بینی نشده است، خاطرنشان کرد: با این حال به احتمال زیاد پیش‌بینی می‌شود که بدن در پی ورود ریزپلاستیک‌ها دچار بیماری‌های مختلفی شود.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان زنجان با بیان اینکه عدم جداسازی نایلون از طبیعت بعد از برداشت محصول، اقدامی غیراصولی است، گفت: تولیدکننده محصول به عنوان متولی امر نسبت به ورود نایلون و پلاستیک به طبیعت، مسئول است که تمهیدات خاص باید انجام دهد.

وی ابراز کرد: متاسفانه عدم جداسازی نایلون از محیط زیست و رهاسازی ان بعد از برداشت محصول،  یک معضل و مشکل عمومی در سطح کشور بوده و مشکل مقطعی و مربوط به یک فصل یا یک منطقه خاص نیست.

تقی‌بیگلو تاکید کرد: تولیدکننده محصول کشاورزی، متولی این امر بوده و ضمن پیش‌بینی‌های لازم باید نایلون‌ها را مدیریت کرده و از رهاسازی نایلون در طبیعت جلوگیری کند تا محیط زیست آسیب نبیند.

وی خاطرنشان کرد: با جداسازی پلاستیک‌ها از طبیعت به محیط زیست آسیب نمی‌رسد، زیستگاه جانوران دچار تهدید نمی‌شود و چهره محیط زیست و طبیعت نیز دچار خدشه نمی‌شود و این منبع گرانبها برای استفاده آیندگان نیز حفظ می‌شود.// آ

انتهای خبر/

فرم ارسال نظر