دست و دلبازی آمریکا برای رژیم اسرائیل از جیب لبنانی‌ها

در سال 2000 و با اخراج رژیم صهیونیستی از لبنان سازمان ملل آنچه که طبق زیاده خواهی‌های اسرائیل و موسوم به «خط آبی» ترسیم شد را به عنوان مرز میان لبنان و فلسطین اشغالی تعیین کرد که البته دقیقا به رسمیت شناخته نشد. صهیونیست‌ها در حال حاضر نیز همواره با نادیده گرفتن این خط به حریم هوایی و زمینی و دریایی لبنان تجاوز می‌کنند.

پس از آن در شکست بعدی ارتش صهیونیستی از مقاومت لبنان در جنگ 33 روزه٬ اولین بار دولت لبنان در سال 2007 با هدف تعیین مرزهای آبی با قبرس و فلسطین اشغالی کمیته‌ای را تعیین کرد تا این مرزها را تعیین کند. به دلیل شرایط سیاسی ویژه لبنان این روند به شکل جدی مورد پیگیری قرار نگرفت. بررسی‌های اولیه و روشن شدن این نکته که سواحل و محدوده جغرافیایی لبنان در دریای مدیترانه حاوی منابع بزرگی از گاز و نفت است مجددا باعث فعال شدن کمیته تعیین مرزهای دریایی شد.

در سال 2010 لبنان ترسیم‌های اولیه را انجام داد و مرزهای خود و محدوده اکتشافات نفتی و گازی در دریای مدیترانه را تعیین کرد و قانون مصوب پارلمان لبنان را به عنوان یک سند به سازمان ملل متحد برد. رژیم اسرائیل که زودتر از لبنان این مراحل را طی کرده بود پیش دستی و طرحی را ارائه کرده بود که لازمه آن چشم پوشی لبنان از 860 کیلومتر مربع از محدوده اکتشافی آبی‌اش در دریای مدیترانه بود. از آن رو که لبنان، اسرائیل را دشمن خود می‌داند و هیچ گفتگوی مستقیمی را با آن نمی‌پذیرد٬ این پرونده به سازمان ملل ارجاع داده شده و خروجی آن میانجیگیری آمریکا در منازعه لبنان و رژیم صهیونیستی در دریای مدیترانه شد.

خط هوف چیست؟

در ادامه این روند «فردریک هوف» دیپلمات کهنه کار آمریکایی و نماینده سابق دولت آمریکا در تحولات سوریه، افسر سابق ارتش آمریکا و وابسته سابق نظامی سفارت آمریکا در بیروت در سال 2012 به عنوان نماینده آمریکا و «رئیس هیئت میانجی‌گری آمریکا» تعیین شد. نقشه‌های ترسیمی هوف بر خلاف معاهدات بین‌المللی و با هدف راضی کردن اسرائیل کشیده شد. ترسیم‌های غیر حقوقی هوف عملا باعث شد تا لبنان از 860 کیلومتر از فضای دریایی محروم شود که به گفته کارشناسان لبنانی بخش مهمی از منابع گازی لبنان در آن منطقه قرار دارد. فردریک هوف معتقد بود این خط، خط عادلانه‌ای است که رضایت هر دو طرف را جلب می‌کند. این منطق هوف، مبتنی بر کسب رضایت مطلق رژیم صهیونیستی به قیمت نابودی مصالح اقتصادی لبنان بود، منطقی که تا کنون از سوی دولت و پارلمان لبنان به شکل کامل رد شده است.

تحولات سال 2012 و ترسیم نقشه مرز دریایی بین لبنان و فلسطین اشغالی نشان می‌دهد که هوف از عامل زمان به ضرر لبنان استفاده کرده است. در حالی که وی مشغول مذاکرات دو جانبه با رژیم اسرائیل و لبنان بود بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی اکتشاف و بهره بردای گاز به دلیل عدم روشن بودن فازهای اکتشافی لبنان از هرگونه عقد قرارداد با لبنان سرباز می‌زدند، این در حالی است که طرف اسرائیلی در حال اکتشاف و بهره برداری بود. در حقیقت فردریک هوف با در دست گرفتن عامل زمان تلاش داشت تا لبنان را به نقشه‌های مرز دریایی که او ترسیم کرده بود، راضی کند.

طبق پژوهش «بیسیپ-فراتلند» شعبه بنیاد فرانسوی نیروی نفت جدید٬ منطقه مورد مناقشه میان لبنان و رژیم صهیونیستی می‌تواند حاوی 340 میلیارد متر مکعب گاز باشد.

سال 2018 بود که اختلافات لبنان و رژیم صهیونیستی بر سر بلوک نفتی شماره 9 تشدید شد و در پی میانجی‌گری برخی طرف‌ها از جمله آمریکا، این تنش‌ها کاهش یافت. از آنجایی که منطقه مورد منازعه در دریای مدیترانه دارای نفت و گاز است، رژیم صهیونیستی بارها لبنان را تهدید کرده که مانع استحصال نفت در آب‌های سرزمینی لبنان خواهد شد.

کل مساحت نفتی آب‌های منطقه‌ای لبنان حدود 22 هزار کیلومتر مربع است و مساحتی که با رژیم صهیونیستی بر سر آن منازعه وجود دارد به 854 کیلومتر مربع می‌رسد. این مساحت مورد منازعه به 10 منطقه یا بلوک تقسیم شده که بلوک نفتی شماره 9 یکی از آن است.

تلاش ترامپ برای کسب دستاورد انتخاباتی از مذاکرات ترسیم مرزی

پس از انفجار مهیب بندر بیروت در 4 آگوست سال جاری میلادی وبسایت صهیونیستی «والا» به نقل از منابع ارشد آمریکا و رژیم اسرائیل اعلام کرد که دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا اصرار دارد تا مذاکرات میان رژیم صهیونیستی و لبنان برای ترسیم مرزهای دریایی و اکتشاف گاز در دریای مدیترانه را قبل از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا از سر بگیرد.

پس از مطرح شدن این موضوع به شکل علنی «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان چارچوبی برای انجام مذاکرات با رژیم صهیونیستی در خصوص این پرونده ترسیم کرد. لبنانی‌ها به شرط غیرمستقیم بودن مذاکرات و حضور شخصیت‌های صرفا نظامی تن به مذاکره با صهیونیست‌ها داد.

زنگ خطر برای لبنانی‌ها در مذاکرات دور اول

پیش از آغاز دور اول این مذاکرات تحرکات مشکوک تل‌آویو و واشنگتن همانند تلاش برای ورود رسانه ها به این روند و اجرای مستقیم مذاکرات و حضور شخصیت‌های سیاسی نشان می‌داد که آنها قصد دارند بدون توجه به خط قرمزهای لبنان تنها اهداف خود را عملی کرده و حتی این مذاکرات را به توافق سازشی که اخیرا برخی رژیم‌های عربی با تل‌آویو انجام داده‌اند ارتباط دهند.

فضای داخلی لبنان نیز طی چند روز گذشته نگران‌کننده به نظر می‌رسید و هرازچندگاهی اخباری مبنی بر احتمال حضور یک شخصیت سیاسی به عنوان نماینده «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان در این مذاکرات به گوش می رسید که موجب بروز اختلاف میان طرف‌های داخلی لبنان شده بود.

اما رهبران دو جنبش لبنانی حزب‌الله و امل سه‌شنبه‌شب در آستانه برگزاری اولین نشست مذاکرات لبنان و فلسطین اشغالی درباره ترسیم مرزی ــ که امروز برگزار شد بیانیه‎ای مشترک در مورد ترکیب تیم مذاکره‌کننده لبنانی صادر کردند.

دو جنبش شیعی لبنان تأکید کردند که هرگونه پیوستن شخصیت‌های غیرنظامی به جمع تیم مذاکره‌کننده لبنان، خلاف توافق اعلام‌شده بر سر چارچوب جدید مذاکرات ترسیم مرزی و متن تفاهم‌نامه آوریل 1996 و قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل است.

در نهایت دور اول این مذاکرات به شکل غیرمستقیم و البته بدون نتیجه خاصی به پایان رسید و تاریخ دور بعدی آن 28 اکتبر جاری اعلام شده است. اما آنچه که برای طرف لبنانی در این مذاکرات هشداردهنده است٬ کارنامه اقدامات مشابه ایالات متحده و رژیم صهیونیستی در این زمینه می‌باشد که نشان می‌دهد آنها بدون تعهد به هیچ توافق و قانونی در پی تحقق اهداف خود هستند.