گل به خودی‌های آقای دیپلمات
به گزارش موج رسا; «محمد جواد ظریف»، وزیر خارجه کشورمان به عنوان سکاندار دستگاه دیپلماسی ایران در چند سالی که در این پست حساس مشغول به کار بوده، عملکرد خاصی از خود به نمایش گذاشته است. اینکه دولت یازدهم و دوازدهم به عنوان دولت دیپلماتیک شناخته می‌شود و سیاست خود را در حوزه خارجی متمرکز کرده است، وظیفه وزیر خارجه ایران را سنگین‌تر کرده است. اما باید دید که آیا ظریف توانسته از عهده ماموریت‌هایش در این حوزه بر بیاید یا خیر؟
ظریف با استعفا می خواهد که سطح دیپلماتیک ایران را ارتقا دهد!
اخیرا موضوع استعفای وزیر خارجه کشورمان و بازتاب های بین المللی در دو حوزه اپوزیسیون و رسانه‌های خارجی و همچنین داخلی و واکنش جناحی سیاسی به این مسئله نشان داد که به چه میزان حوزه سیاست خارجی نقشی پررنگ در معادلات ایران ایفا می کند. اما در این حوزه کار ظریف خالی از اشکال نیز نبوده است.
پاسخ «محمدجواد ظریف»، وزیر امور خارجه ایران در گفتگو با شبکه «الفرات» عراق به سئوال مجری برنامه درخصوص اینکه شنیده شده تاکنون 14 بار استعفا کرده اید خود به خوبی نشان می دهد که موضوع ظریف و تحولات وزارت خارجه تحت مدیریت دیپلماتیک وی چقدر در جهان بازتاب دارد.
وی در پاسخ به این سئوال گفت: « نه این تعداد نبوده است. من از ابتدا علاقه ای به مسئولیت وزارت امور خارجه نداشتم و در مراحل مختلف احساس کردم که ممکن است اشخاص دیگری بهتر از من کار را انجام دهند، در آن مراحل با گفتگو موضوع حل شد این بار هم با اقدامات عملی موضوع حل شد.»
جالب اینجاست که ظریف مطرح می کند که برای ارتقای سطح سیاست خارجی ایران در حوزه بین المللی خصوصا استعفای آخری که یک شبانه روز به طول انجامید، این کار را انجام داده است، اما به نظر می رسد که در حوزه خارجی با توجه به سئوال شبکه الفرات از وی چنین بینش و نگرشی درباره استعفای وی وجود ندارد.
در ادامه به برخی از اقداماتی که ظریف انجام داده و به نوعی گل به خودی دیپلماتیک بوده است، اشاره می کنیم.
سخنان عجیب ظریف در دانشگاه تهران
ظریف روز سه‌شنبه، ۱۲ آذر 1392، در دانشگاه تهران گفته بود که «آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما نمی‌ترسد.»
در واکنش به این سخنان ظریف برخی از کارشناسان نظامی به انتقاد از ظریف پرداختند و بیان شد که وزیر خارجه کشورمان تخصص و تجربه لازم در حوزه دفاعی را ندارد که اینچنین سخنانی را در میان دانشجویان مطرح می کند. بسیاری این موضوع را اولین گل به خودی مهم ظریف به کشورمان در قامت وزیر خارجه عنوان کردند. اینکه آمریکایی‌ها بتوانند با یک دکمه سیستم نظامی ایران را از کار بیندازند بسیار عجیب و غیر قابل باور است. کارشناسان نظامی دنیا هم در این باره نمی توانند با این لحن جواب بدهند و بیشتر به یک نظر کوچه بازاری می ماند تا نظر تخصصی و حرفه ای. به هر جهت مشخص نیست که ظریف با چه هدفی این مسئله را مطرح کرده است.
ظریف در این حوزه متاسفانه مسئله استراتژی بازدارندگی را نیز مورد توجه قرار نداد. بازدارندگی در ساده‌ترین شکل آن عبارت است از نوع ویژه‌ای از روابط سیاسی که در آن یک طرف سعی در نفوذ بر رفتار طرف دیگر در جهت مطلوب خود دارد. به عبارت دیگر بازدارندگی عبارت است از تأمین توانمندی‌های لازم در کشور بازدارنده با هدف متقاعد کردن طرف مقابل یا مجبور ساختن او به چشم پوشی از رفتاری معین یا وادار ساختن دشمن به صرف نظر از اهدافی که تعقیب می‌کند. استراتژی ساده و محوری که در حوزه دیپلماتیک به عنوان یک موضوع بدیهی و پایه ای به شمار می آید و هر دیپلماتی این موضوع را به خوبی می داند.
پیاده روی با وزیر خارجه ایران و آمریکا
رسانه‌های مختلف خبری در دی ماه سال 93 و تعدادی از خبرنگاران حاضر در ژنو که به منظور پوشش اخبار مذاکرات میان وزیران خارجه ایران و آمریکا در محل مذاکرات حاضر بودند، در صفحات اجتماعی خود و رسانه‌هایشان با انتشار عکس و خبر گزارش دادند که ظریف و کری عصر روز چهارشنبه برای تنفسی کوتاه به خیابان‌های ژنو آمدند و دقایقی قدم‌زنان گفت‌وگو کردند.
این پیاده روی دیپلماتیک و سیاسی دو وزیر با حضور برخی از اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، محافظان و خبرنگاران و رسانه‌های مختلف حاضر در محل همراه بود. موضوعی که آدرس غلطی را درباره روابط نزدیک دیپلماتیک ایران به دنیا مخابره می کرد.
این برای اولین بار بود که دو وزیران خارجه در بیش از یک سال اخیر در انظار عمومی حاضر می‌شوند که با توجه به روابط سیاسی دو کشور امری قابل توجه محسوب می شد.
این اشتباه دیپلماتیک را دوباره ظریف در دیداری دیگر با جان کری مرتکب شد. زمانی که دو وزیر خارجه در کنار پرچم کشور دیگری ایستادند و عکس یادگاری گرفتند. این درحالی است که در حوزه دیپلماتیک این حرکت به مفهوم دوستی استراتژیک و بی حد و حصر دو کشور است که آمریکایی ها از این موضوع استفاده قابل توجهی در جهان بین الملی کردند.
ادعایی که پای ظریف را به نهادهای قضایی باز کرد
در هشتمین ماه از سال جاری ظریف مهمان یکی از وبسایت های خبری شد و در گفتگو با این رسانه گفت: «بالاخره پولشویی یک واقعیت در کشور ماست و خیلی‌ها از پولشویی منفعت می‌برند. من نمی‌خواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم، اما جاهایی که هزاران میلیارد پولشویی می‌کنند حتماً آنقدر توان مالی دارند که ده‌ها و صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی کنند.»
بعد از سخنان «محمد جواد ظریف» درباره پولشویی بسیاری این انتقاد را مطرح کردند که وزیرخارجه برای اینکه راه FATF را در ایران باز کند حمله به منتقدان را با اتهام پولشویی انجام داده است، از این رو اعلام شد که وی برای اثبات ادعایش مستندات خود را ارائه کند. اما ظریف بعد از چندی درباره درخواست منتقدانی که به آنها اتهام زده بود، بدون ارائه سندی گفت: « من مسئول مستندات نیستم، این مستندات در دسترس عموم است و مرکز مربوطه در وزارت اقتصاد و دارایی هم موارد پولشویی را اعلام کرده است.»
همین مساله سبب شد تا منتقدان از نهادهای قانونی کشور بخواهند که این موضوع را پیگیری کنند که منجر به نگارش نامه 12 صفحه ای ظریف به قوه قضائیه شد. اما «محمد جعفر منتظری» دادستان کل کشور گفت: «ظریف یک نامه ۱۲ صفحه‌ای را چند روز قبل فرستاده که یکسری بیانات خودش را در آنجا باز توضیح داده است، همچنین حاوی مسایل دیگری بود که خیلی مرتبط با آنچه ما خواستیم نبود و درآخر هم اشاره کردند که دلیل و مستندی ندارند که بخواهند بفرستند.» هنوز هم استدلال و سند خاصی از سوی وزیر خارجه به نهادهای قانونی ارسال نشده است.
استعفای ظریف هم که پیشتر درباره آن سخن گفتیم در حالی صورت گرفت که بشار اسد رئیس جمهور سوریه به ایران سفر کرده بود و به نوعی رسانه های بین المللی آنرا جشن پیروزی مقاومت در تهران نام نهادند، یکی دیگر از گل به خودی های وزیر خارجه بود که طعم شیرین پیروزی مقاومت را با استعفای جنجالی تغییر داد. ظریف به عنوان وزیر خارجه وظیفه حساس و خطیری دارد که بایستی در این حوزه با دقت نظر بیشتر و در راستای خط انقلاب حرکت کند. متاسفانه خارج شدن ظریف از این حوزه سبب ساز بروز مشکلاتی که مطرح گردید، شده است.
منبع: شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛
انتهای خبر/